Οι άνθρωποι «φεύγουν» μόνον όταν τους λησμονούμε. Μα, και ο τρόπος που τους θυμόμαστε έχει σημασία. Σε όλους εμάς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να τον συναναστραφούμε, ο Αγγελος Δεληβορριάς ταυτίστηκε με τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό του χαρακτήρα του. Πάνω απ’ όλα, όμως, υπήρξε ένας άρτιος επιστήμονας με βαθιά γνώση του τομέα του. Εν είδει πνευματικού του μνημοσύνου, λοιπόν, το Μουσείο Μπενάκη, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στον άνθρωπο που κυριολεκτικά το μεταμόρφωσε, θέσπισε μια σειρά ετήσιων διαλέξεων. Θα πραγματοποιoύνται κάθε Μάρτιο, με ομιλητές οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε ένα από τα πολλά γνωστικά πεδία που ενδιέφεραν τον τιμώμενο. Οι διαλέξεις αυτές θα εκδίδονται, αργότερα, αυτοτελώς.
Ο θεσμός της «Ετήσιας Ομιλίας Αγγελου Δεληβορριά» εγκαινιάζεται έντεκα μήνες μετά την απώλειά του, μεθαύριο Δευτέρα 18 Μαρτίου στις 19.30, στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς 138. Την εναρκτήρια εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Πρώτος ομιλητής είναι μια προσωπικότητα που συνδεόταν με βαθείς φιλικούς δεσμούς με τον εκλιπόντα. Αν δει κανείς το βιογραφικό του, θα καταλάβει τις εκλεκτικές συγγένειες και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα που τους έφεραν κοντά. Πρόκειται για τον Ιταλό Εουτζένιο Λα Ρόκα, τακτικό μέλος της Accademia dei Lincei και ομότιμο καθηγητή Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης «La Sapienza».
Ο αείμνηστος Αγγελος Δεληβορριάς στο γραφείο του στο Μπενάκη.
Με την ιδιότητα του Εφόρου Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Πόλης της Ρώμης (1992-2008), ο Λα Ρόκα συντόνισε την αναδιάρθρωση αρχαιολογικών μουσείων στη Ρώμη, είχε την ευθύνη πολυάριθμων αναστηλωτικών εργασιών και αρχαιολογικών ανασκαφών και επιμελήθηκε αρχαιολογικές εκθέσεις με διεθνή ακτινοβολία. Το πλούσιο συγγραφικό του έργο είναι θεμελιώδες για την αρχαιολογική επιστήμη και την ιστορία της τέχνης.
Η διάλεξη του καθηγητή Λα Ρόκα, με τίτλο «Τα επιτοίχια ψηφιδωτά στο μουσείον του Χρυσού Οίκου στη Ρώμη», πραγματεύεται τον πολυτελή διάκοσμο του μουσείου, της αφιερωμένης δηλαδή στις Μούσες μεγάλης αίθουσας από τον Χρυσό Οίκο, στο τεράστιο ανάκτορο του αυτοκράτορα Νέρωνα (54-68 μ.Χ.) στο κέντρο της αρχαίας Ρώμης. Το θέμα της πολυπρόσωπης ψηφιδωτής παράστασης, που αναπτύσσεται στους τοίχους της αίθουσας, είναι η μετά θάνατον αποθέωσις ενός ανθρώπου των γραμμάτων, ίσως ενός σπουδαίου ποιητή. Με την έρευνα των μωσαϊκών αυτών εμπλουτίζονται οι γνώσεις μας τόσο για την ιστορία του ρωμαϊκού πολιτισμού όσο και για τα πολύ μεταγενέστερα χριστιανικά ψηφιδωτά, που απηχούν τη λάμψη της τέχνης της ύστερης αρχαιότητας. Η ομιλία θα δοθεί στα ιταλικά, με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά.