Με το νέο Σύνταγμα καθιερώνονται η αβασίλευτη δημοκρατία και ο θεσμός του αιρετού ανώτατου άρχοντα. Αναγνωρίζονται τα κόμματα ως συστατικό στοιχείο του πολιτεύματος. Καθιερώνονται το προαιρετικό συνταγματικό δημοψήφισμα και η αρχή της «δεδηλωμένης». Θεσπίζονται κοινωνικά δικαιώματα, όπως η προστασία της επιστήμης και της τέχνης.
H «Κ» γράφει: «Άνευ ενθουσιασμού, αλλά και άνευ οιασδήποτε ευμενούς ή δυσμενούς εκδηλώσεως, εν πλήρει απαθεία, εν πάση ψυχρότητι, ο λαός δέχεται τον νέον Καταστατικόν Χάρτην, ψηφισθέντα ολοκληρωτικώς παρά της Βουλής, της οποίας λήγει το αναθεωρητικόν έργον.»
