Οταν ο υπουργός Παιδείας, όπως ο σημερινός, θεωρεί ότι για το χαώδες κενό μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας ευθύνεται η αγορά και όχι το εκπαιδευτικό μοντέλο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στην πιο κρίσιμη φάση της μεταπολεμικής της ιστορίας, η Ελλάδα ανακάλυψε τη ριζοσπαστική Αριστερά και έμπλεξε άσχημα. Οι λάθος αναγνώσεις τής πιο αδρής πραγματικότητας σε συνδυασμό με άκυρες αριστερές ιδεοληψίες οδηγούν σε λάθος επιλογές με καταστροφικές συνέπειες. Ο νέος νόμος «φέρει το άχθος» της μεγάλης υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ για ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ. Οταν στο υπουργείο κατάλαβαν ότι αυτό είναι ανέφικτο, αρκέστηκαν στην ελεύθερη πρόσβαση στα «τμήματα χαμηλής ζήτησης», δηλαδή στα αζήτητα που θα παραμείνουν αζήτητα, μιας και δεν προσφέρουν επαγγελματική διέξοδο και κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν ακόμα.
Η ανάγκη για ένα σύστημα που να φαίνεται φιλολαϊκό τούς οδήγησε στη φροντιστηριοποίηση της Γ΄ Λυκείου. Τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα, κάτι σαν κρατικό φροντιστήριο που υποτίθεται θα απαλλάξει τους γονείς από το δυσβάσταχτο κόστος. Αγνοούν ότι η ανάγκη για ιδιωτικό φροντιστήριο πηγάζει από τον ανταγωνισμό για την είσοδο σε μια σχολή που οδηγεί σε εργασία με προοπτικές και υψηλές απολαβές και η οποία σήμερα έχει ζήτηση και στο εξωτερικό. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του λυκείου. Αγνοούν ότι στο φροντιστήριο διδάσκουν καθηγητές που ξέρουν άριστα αυτή «τη δουλειά» για την οποία προσλαμβάνονται. Είναι ειδικοί. Κάτι που δύσκολα μπορούμε να το πούμε για την πλειονότητα των δημόσιων εκπαιδευτικών, οι οποίοι εκτός των άλλων δεν έχουν και κανένα κίνητρο να ανταγωνιστούν το ιδιωτικό φροντιστήριο. Ο επόμενος υπ. Παιδείας πρέπει να έχει έτοιμο το αντίδοτο στο δηλητήριο και να το ψηφίσει με το καλημέρα. Δεν είναι να παίζουμε με την εκπαίδευση των παιδιών μας.
* Ο κ. Λεωνίδας Καστανάς είναι φυσικός στη μέση εκπαίδευση.