6 Αυγούστου 1945, 8.15 το πρωί. Την ημέρα εκείνη ο κόσμος θα αντιληφθεί τα καταστροφικά αποτελέσματα της ατομικής ενέργειας. Οι συνέπειες από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, αλλά και της δεύτερης στο Ναγκασάκι, τρεις ημέρες αργότερα, ήταν τεράστιες. Τόσο οι άμεσες όσο και οι μακροπρόθεσμες. Τεράστια ήταν και τα ηθικά και πολιτικά ερωτήματα που ανέκυψαν, καθώς για πρώτη φορά στην Ιστορία η χρήση ενός τέτοιου όπλου απειλούσε την ανθρωπότητα με αφανισμό.
Τις ημέρες εκείνες ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει στην Ευρώπη. Από το στρατόπεδο του Αξονα απέμενε η Ιαπωνία να πολεμάει. Η αμερικανική ηγεσία έδωσε την έγκρισή της για τη χρήση της ατομικής βόμβας με το επιχείρημα ότι αυτό θα οδηγούσε στην ταχύτερη λήξη του πολέμου και στην αποφυγή μεγάλων ανθρώπινων απωλειών. Υπήρχαν βέβαια και διπλωματικές σκοπιμότητες, που αφορούσαν τις ισορροπίες στο μεταπολεμικό στάτους.
Εως εκείνη τη στιγμή, οι ΗΠΑ ήταν η μόνη χώρα που διέθετε αυτό το υπερόπλο. Το Σχέδιο Μανχάταν, το οποίο είχε ξεκινήσει το 1942 σε συνεργασία με τον Καναδά και τη Βρετανία, με επιστημονικό επικεφαλής τον Ρ. Οπενχάιμερ, είχε αποδώσει καρπούς. Ηδη είχε γίνει η δοκιμή της πρώτης ατομικής βόμβας στις 17 Ιουλίου 1945 στο Νέο Μεξικό.
Με πραγματικούς όρους, όμως, το όπλο δοκιμάστηκε όταν η βόμβα «Little Boy» αφέθηκε από το βομβαρδιστικό Β-29 Enola Gay πάνω από τη Χιροσίμα. Οτιδήποτε σε ακτίνα ενός μιλίου καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ προκλήθηκε φωτιά που κάλυψε εμβαδόν 11 τ.χλμ. Το 70% των κτιρίων της πόλης καταστράφηκε, περίπου 70.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν αμέσως και άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν.
Εξίσου δραματικές ήταν οι συνέπειες της βόμβας «Fat Man», την οποία έριξε το αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-29 Superfortress Bockscar στο Ναγκασάκι: 40.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αμέσως, ενώ άλλοι τόσοι πέθαναν τους επόμενους έξι μήνες από τις παρενέργειες της έκρηξης.
Αυτές οι συνέπειες θα οδηγήσουν τον αυτοκράτορα Χιροχίτο να ανακοινώσει την παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους, στις 15 Αυγούστου 1945. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε στο τέλος του, η ανθρωπότητα όμως θα ζούσε έκτοτε στη σκιά του πυρηνικού εφιάλτη.
« […] η έκτασις της καταστροφής υπήρξεν αφαντάστως τρομερά. Παρατηρείται από αεροπλάνου, μεταδίδουν, ότι η βάσις της Χιροσίμα, πληθυσμού 250.000 κατοίκων, έχει σχεδόν εκλείψει από προσώπου γης».