«Στην αρχή πιστέψαμε ότι θα είχαμε συμμετοχή και μεγαλύτερων ατόμων. Τελικά ήλθαν νέοι ηλικίας 19 έως 26 ετών. Αυτό σχετίζεται με πολλούς παράγοντες αλλά κυρίως με το οικογενειακό περιβάλλον, και υποδηλώνει ότι τα άτομα που αντιμετωπίζουν το φάσμα του αυτισμού, δυστυχώς, από μία ηλικία και μετά μένουν στην άκρη, η οικογένεια δεν ξέρει πώς να τα βοηθήσει», λέει στην «Κ» η Μαρία Κουλούρη. Είναι λογοθεραπεύτρια, σύμβουλος ψυχικής υγείας, ηθοποιός και ποιήτρια και υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας ενηλίκων ατόμων που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, την οποία οργάνωσε από φέτος το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
«Το σημαντικό ξεκίνημα έγινε, το έδαφος στρώθηκε φέτος, ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή από την επόμενη θεατρική χρονιά», λέει η κ. Κουλούρη, εστιάζοντας στην αξία της κινητοποίησης των ατόμων με αυτισμό για την κοινωνικοποίησή τους. Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, όπως εξηγεί η κ. Κουλούρη, εστίασαν στη γνώση του σώματος, στον αυτοέλεγχο της κίνησης, στην αλληλεπίδραση των σωμάτων. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς τα άτομα που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού βλέπουν τον εαυτό τους σαν μονάδα, δυσκολεύονται να «μπουν στα παπούτσια του άλλου, να δεχθούν τη σωματική συνύπαρξη». Μέσω του προγράμματος που είναι δωρεάν και θα συνεχιστεί και την επόμενη θεατρική περίοδο, «δίνεται βήμα έκφρασης σε έναν αριθμό ατόμων, προσφέροντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να αναδειχθούν ως υλικό δημιουργίας οι ιδιαίτερες ικανότητές τους», όπως παρατηρεί η κ. Κουλούρη.
Συνήθως τα άτομα που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού φοιτούν σε επαγγελματικές σχολές ή παρακολουθούν προγράμματα φορέων σχετικά με την αναπτυξιακή διαταραχή, αλλά αρκετοί μένουν επί της ουσίας ανενεργοί.
Το πρόγραμμα οργανώνεται στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και είναι η πρώτη φορά που ξεκινάει στην Ελλάδα ένα τέτοιο εγχείρημα, υπό τη σκέπη ενός πολιτιστικού φορέα. Οι συναντήσεις οργανώνονται στον χώρο προβών του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.