Μια πρωτοποριακή επέμβαση σε έμβρυο 28 εβδομάδων με σοβαρού βαθμού συγγενή διαφραγματοκήλη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας από την ομάδα ενδομητρίων επεμβάσεων της Γ΄ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Νοσοκομείο Αττικόν. Οι γιατροί της κλινικής, αφού χορήγησαν αναισθησία στο έμβρυο και το διασωλήνωσαν μέσα στη μήτρα της μητέρας του, χρησιμοποίησαν μπαλονάκι για να αποφράξουν την τραχεία του, παρέμβαση που βοηθά στην ανάπτυξη των πνευμόνων και η οποία δεν ήταν εφικτή λόγω της διαφραγματοκήλης.
Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουνίου, υπό την επίβλεψη της διευθύντριας της κλινικής, καθηγήτριας Σοφίας Καλανταρίδου, από τον υπεύθυνο της Μονάδας Εμβρυομητρικής Ιατρικής και Θεραπείας Εμβρύου «Κύπρος Νικολαΐδης», Γεώργιο Παπαϊωάννου, και σε συνεργασία με Ιταλούς γιατρούς της Μονάδας Θεραπείας Εμβρύου της Πανεπιστημιακής Κλινικής του Μιλάνου, μία από τις ελάχιστες στον κόσμο που πραγματοποιούν τη συγκεκριμένη επέμβαση. Η επέμβαση σχεδιάστηκε με την καθοδήγηση του διεθνούς φήμης καθηγητή Εμβρυϊκής Ιατρικής στο King’s College Hospital του Λονδίνου, Κύπρου Νικολαΐδη.
Το έμβρυο πάσχει από πολύ βαριάς μορφής συγγενή δυσπλασία του διαφράγματος, η οποία επιτρέπει σε κοιλιακά όργανα να εισχωρήσουν στη θωρακική κοιλότητα, εμποδίζοντας τη σωστή διαμόρφωση του πνεύμονα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαν εισχωρήσει στη θωρακική κοιλότητα, στο έντερο, στο στομάχι και στο ήπαρ. Οπως ανέφερε στην «Κ» ο κ. Παπαϊωάννου, «η επέμβαση είχε τρεις βασικές φάσεις. Σε πρώτη φάση αλλάξαμε τη θέση του εμβρύου στη μήτρα, με τα χέρια εξωτερικά, ώστε να μπορεί να γίνει η επέμβαση. Η δεύτερη φάση αφορούσε τη νάρκωση του εμβρύου, με έγχυση υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση ενός ειδικού διαλύματος που είχε βάση το κουράριο, ουσία που χρησιμοποιούσαν και οι ιθαγενείς της Νότιας Αμερικής στα φυσοκάλαμα για να ναρκώνουν τα θύματά τους».
Η τρίτη φάση ήταν και η κύρια της επέμβασης. Με τη χρήση εμβρυοσκοπίου (ένα είδος ενδοσκοπίου), διασωληνώθηκε το έμβρυο, ενώ από την ίδια οδό οι χειρουργοί πέρασαν μπαλονάκι στο σημείο του διχασμού της τραχείας του εμβρύου και την απέφραξαν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης η μητέρα ήταν ξύπνια, καθώς είχε υποβληθεί σε τοπική αναισθησία με επισκληρίδιο.
Η μετεγχειρητική πορεία της μητέρας και του εμβρύου κρίνεται πολύ καλή και το έμβρυο δείχνει να ανταποκρίνεται θετικά στη θεραπεία. Η κατάστασή του απαιτεί στενή παρακολούθηση και θα παραμείνει κρίσιμη μέχρι τον τοκετό και την επιτυχή χειρουργική επιδιόρθωση της βλάβης.
«Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα. Είμαστε ουσιαστικά στα 2/3 της θεραπείας», επισημαίνει ο κ. Παπαϊωάννου και προσθέτει: «Θα ακολουθήσει άλλη μία επεμβατική πράξη για να αφαιρεθεί το μπαλονάκι, κάτι που θα πρέπει να γίνει και πάλι ενδομητρίως, σε 4-5 εβδομάδες, ενώ μετά τον τοκετό θα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση της διαφραγματοκήλης».