Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963, η Ενωση Κέντρου θα συγκεντρώσει ποσοστό 42,04% και θα καταλάβει 138 έδρες. Αυτό θα αλλάξει τον πολιτικό χάρτη και θα την αναδείξει σε βασικό πυλώνα του πολιτικού συστήματος – ρόλο που έως τότε είχε η ΕΡΕ, η οποία έλαβε 39,37% και 132 έδρες. Ποσοστό 14,34% και 28 έδρες έλαβε η ΕΔΑ.
Τρεις ημέρες αργότερα, ο ηγέτης της Ενωσης Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου θα λάβει από τον βασιλιά Παύλο εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η κυβέρνησή του θα ορκιστεί στις 8 Νοεμβρίου, και στις 20 Δεκεμβρίου –πολύ αργότερα απ’ ό,τι συνηθιζόταν– θα εμφανιστεί στη Βουλή για να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.
Στην κυβέρνηση μειοψηφίας που σχημάτισε ο Παπανδρέου, ο Σοφ. Βενιζέλος ορίστηκε αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών. Το γεγονός αυτό δεν σήμαινε, όμως, ότι οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο ηγετικών προσωπικοτήτων της Ενωσης Κέντρου εξαφανίστηκαν. Υπουργός Εθνικής Αμύνης –σε μια προσπάθεια να εξασφαλιστεί η στήριξη του βασιλιά– ορίστηκε ο στρατηγός ε.α. Δ. Παπανικολόπουλος, ο οποίος θεωρούνταν «τοποτηρητής των Ανακτόρων».
Από τη στιγμή που ορκίστηκε έως τις 24 Δεκεμβρίου, οπότε ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την παραίτηση της κυβέρνησής του, δεν πέρασαν καν 50 ημέρες. Στο διάστημα αυτό, η κυβέρνηση πολιτεύτηκε με βασικό κριτήριο την εξασφάλιση της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές. Προχώρησε, λοιπόν, σε πλήθος παροχών σε ευρύτατες ομάδες του πληθυσμού: αγρότες, μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, φοιτητές κ.ά. Ακόμη και στις προγραμματικές δηλώσεις που παρουσιάστηκαν στις 20 Δεκεμβρίου –4 μόλις ημέρες πριν από την παραίτησή της– θα εξαγγείλει μείωση της φορολογίας των φυσικών προσώπων και μισθολογικές και συνταξιοδοτικές παροχές σε δημόσιους υπαλλήλους, δικαστικούς και στρατιωτικούς.
Οι εκλογές θα γίνουν στις 16 Φεβρουαρίου της επόμενης χρονιάς, λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Σοφ. Βενιζέλου (7 Φεβρουαρίου). Η Ενωση Κέντρου θα συγκεντρώσει το 52,7% των ψήφων και 171 έδρες, ενώ η ΕΡΕ του Π. Κανελλόπουλου περιορίστηκε στο 35,2% και 107 έδρες. Μεγάλος χαμένος ήταν η ΕΔΑ (11,8% και 22 έδρες), η οποία, για να ενισχύσει το Κέντρο, απέφυγε να κατεβάσει συνδυασμούς όπου ήταν σίγουρο ότι δεν θα εξέλεγε βουλευτή.
«Ο ελληνικός λαός κατέστησε σαφή την θέλησίν του να κυβερνηθή από την Ενωσιν Κέντρου. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της είναι μεγάλη και ο κ. Παπανδρέου διαθέτει πλέον την απόλυτον αυτοδυναμίαν την οποίαν εζήτησε».