«Αν συνεχιστούν οι βομβαρδισμοί, χιλιάδες άνθρωποι θα πεθάνουν, γιατί η ανθρωπιστική βοήθεια θα είναι αδύνατον να φτάσει»… Μ’ αυτήν τη δυσοίωνη πρόβλεψη και άφθονες αποκαρδιωτικές εικόνες στις αποσκευές της επέστρεψε η πρώτη αποστολή των Ελλήνων Γιατρών Χωρίς Σύνορα από τη συνοριακή γραμμή Αφγανιστάν -Πακιστάν.
Η τριμελής ομάδα των εθελοντών, που βρέθηκε σε προσφυγικούς καταυλισμούς της περιοχής ολοκλήρωσε πριν από λίγες ημέρες την πρώτη φάση διερεύνησης και καταγραφής των ζωτικών αναγκών του αφγανικού πληθυσμού αλλά και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στο εσωτερικό του Αφγανιστάν αλλά και στις όμορες επικίνδυνες ζώνες.
Η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κινήθηκε στην περιοχή του Πεσαβάρ, όπου υπάρχουν επίσημα καταγεγραμμένοι 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες, ενώ άλλα δύο εκατομμύρια έχουν διασκορπιστεί στην ύπαιθρο. Η εικόνα που παρουσιάζουν οι δύο προσφυγικοί καταυλισμοί Κασανγκάρι και Ζαντάι, που επισκέφθηκε η ελληνική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα είναι άκρως ζοφερή: «Χιλιάδες πλίνθινα σπίτια των 15 τετραγωνικών μέτρων στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Δίπλα τους περνά ένα μικρό κανάλι με βρώμικο νερό. Πολλές οικογένειες έχουν σκάψει μια υποτυπώδη τρύπα, την οποία χρησιμοποιούν ως τουαλέτα, τα παιδιά παίζουν σε βάλτους και οι γυναίκες πλένουν εκεί τα ρούχα τους. Ο υποσιτισμός θερίζει, κρούσματα δυσεντερίας και λοιμώξεων του αναπνευστικού ταλαιπωρούν τους πρόσφυγες. Το μόνο παρήγορο είναι ότι μέχρι στιγμής καμιά νόσος δεν έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας», αναφέρει ο πρόεδρος των Ελλήνων Γιατρών Χωρίς Σύνορα κ. Κώστας Παπαϊωάννου.
Προσμετρώντας όλες τις αντιξοότητες και με σχεδόν δεδομένη την αναγκαστική αποχώρηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων από την περιοχή για λόγους ασφαλείας, οι Ελληνες Γιατροί Χωρίς Σύνορα προκρίνουν ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση την ενίσχυση των ντόπιων μη κυβερνητικών οργανώσεων, που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, για να προωθήσουν την αυτοδιάθεση και αυτοδιαχείριση των πληθυσμών.