Η Σέατ είναι μια εταιρεία που σίγουρα δικαιούται να παρουσιάζει «βελτιωμένες» εκδόσεις των μοντέλων της, προκειμένου να ικανοποιήσει το αγοραστικό κοινό που αναζητεί αυτοκίνητα με σπορ χαρακτήρα στη μικρή και βέβαια πιο οικονομική κατηγορία. Η τεχνογνωσία που έχει αποκτηθεί από τους αγώνες, της επιτρέπει τη χάραξη μιας τέτοιας πολιτικής. Αλλωστε και το Ιμπιζα είναι ένα μοντέλο που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνίστησε στους ελληνικούς αγώνες του ενιαίου πρωταθλήματος.
Η έκδοση Τοπ Γκαν, λοιπόν, δεν είναι τίποτε άλλο από το 16βάλβιδο Ιμπιζα των 100 ίππων με τις κατάλληλες «αγωνιστικές…» πινελιές που δίνουν στο μοντέλο τον απαραίτητο σπορ χαρακτήρα και μεταφέρουν στον οδηγό ένα μικρό μέρος από την αίσθηση των αυτοκινήτων που συμμετείχαν στο ενιαίο πρωτάθλημα.
Σπορτίφ προσθήκες
Οι επεμβάσεις αυτές εντοπίζονται τόσο στην εξωτερική εμφάνιση όσο και στο στήσιμο του αυτοκινήτου στον δρόμο. Η νέα μάσκα, οι στρογγυλοί προβολείς ομίχλης αλλά και το χαρακτηριστικό δικτύωμα που προστέθηκε στους εμπρός αεραγωγούς, πράγματι είναι στοιχεία που αγριεύουν την εξωτερική όψη του Ιμπιζα, ενώ παράλληλα, οι απαραίτητες για τον χαρακτήρα της έκδοσης προεκτάσεις στα μαρσπιέ και διπλή χρωμιωμένη απόληξη της εξάτμισης συμπληρώνουν την εικόνα.
Οι σπορτίφ αυτές προσθήκες συνεχίζονται και στο εσωτερικό. Στην κεντρική κονσόλα, η κλασική πορτοκαλί οθόνη υγρών κρυστάλλων των «κοινών» Ibiza, έχει αντικατασταθεί με ένα ηχοσύστημα υψηλής απόδοσης της JVC. Παράλληλα, έχει τοποθετηθεί έξυπνα στον χώρο των αποσκευών, ένας τελικός ενισχυτής Magnat 4×100 και ένα Subwoofer 200W, η συνεργασία των οποίων δίνει ένα εκρηκτικό σε ποιότητα και ένταση αποτέλεσμα, που θα αρέσει ιδιαίτερα στους λάτρεις της δυνατής μουσικής. Στο ταμπλό υπάρχουν λευκά όργανα, που όμως δεν ρυθμίζεται η φωτεινότητά τους, και ενδεχομένως να κουράσουν τον οδηγό κατά τη νυχτερινή οδήγηση και ιδιαίτερα σε δρόμους όπου ο φωτισμός είναι ανεπαρκής. Το τιμόνι είναι δερμάτινο και τα καθίσματα τύπου μπάκετ.
Σωστό στήσιμο
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της όλης «επέμβασης» είναι το στήσιμο του αυτοκινήτου. Σε αυτό έχουν προσφέρει τα μέγιστα τα αμορτισέρ της Bilstein αλλά και τα after market ζαντολάστιχα (τροχοί ΟΖ 15 ιντσών, ελαστικά Bridgestone Potenza 195/50R). Κάτω από το καπό βρίσκεται ο γνωστός κινητήρας των 1.400 κ.εκ./101 ίππων του οποίου οι «χάρες» αποκαλύπτονται με τη βοήθεια του σωστού στησίματος του αυτοκινήτου. Ομως τα σφιχτά αμορτισέρ που έχουν τοποθετηθεί κουράζουν το αμάξωμα και τους επιβάτες, αφού οι ελληνικοί δρόμοι δεν είναι και τόσο φιλικοί σε τέτοιου είδους μετατροπές.
Αυτό όμως δεν μπορεί να συνυπολογιστεί στα αρνητικά του αυτοκινήτου, αφού οι υποψήφιοι αγοραστές μιας τέτοιας έκδοσης σίγουρα είναι έτοιμοι να κάνουν υποχωρήσεις σε σχέση με την προσφερόμενη άνεση. Μπορεί, λοιπόν, οι κραδασμοί στις ανωμαλίες των δρόμων είναι κάτι από παραπάνω έντονοι, όμως το αυτοκίνητο είναι σαφώς πιο σταθερό στον δρόμο, σε σχέση με την κανονική έκδοση, με μικρότερες κλίσεις στις στροφές και γενικότερα παρέχει μια αίσθηση ευστάθειας και ακρίβειας στους χειρισμούς που είναι άλλωστε και το ζητούμενο από μια τέτοια έκδοση.
Οι επιδόσεις δεν διαφοροποιούνται και έτσι εξακολουθούν να χρειάζονται 12 δευτερόλεπτα για τη διαδικασία της επιτάχυνσης από στάση ώς τα 100χλμ./ώρα και η τελική ταχύτητα να εντοπίζεται πολύ κοντά στα 190χλμ./ώρα. Εν κατακλείδι το Top Gun βασικά απευθύνεται σε ανήσυχους (και ίσως νεότερους σε ηλικία και διάθεση) αγοραστές. Από την τιμή του στα 4.950.000 δρχ. (14,526 ευρώ) απουσιάζει το ABS αλλά και οι ηλεκτρικά ρυθμιζόμενοι καθρέπτες.
Η αφετηρία του Γιαμαμότο ήταν η ηρεμία και η γαλήνη, το απροσδιόριστο γιαπωνέζικο «Σιζούκα» που μεταφράζεται σαν μια κατάσταση δεκτικής κενότητας στη βουδιστική διδασκαλία. Στην πραγματικότητα, τα βουδιστικά κείμενα εμφανίστηκαν στα απλά μαύρα και άσπρα ρούχα που ολοκλήρωσαν την ποιητική επίδειξη. Ο σχεδιαστής κράτησε την ισορροπία μεταξύ ρομαντικού και σπορ, με τα μακριά ρούχα του, τα μπλουζόν και τα παντελόνια, όλα συνδυασμένα με μιουλ παπούτσια Adidas σε εντυπωσιακά μπροκάρ. Η δύναμη της επίδειξης ήταν στις αναφορές της στη γιαπωνέζικη κουλτούρα: εκκεντρική όταν οι πλάτες των καλοραμμένων σακακιών είχαν τραβηγμένες από την ύφανση κλωστές πλεγμένες σε αλογοουρά, χαριτωμένη όταν ο Γιαμαμότο έβαζε παραδοσιακά μοτίβα κιμονό σε απαλά μεταξωτά παντελόνια. Οταν μια ομάδα από νεαρές Γιαπωνέζες φόρεσαν τα απλά ρούχα σαν να ήταν μαθήτριες παρθεναγωγείου, δημιούργησε ένα χαριτωμένο στιγμιότυπο.