Ιδιαιτέρως θετικές και καλοδεχούμενες… παρότι μερικές μοιάζουν σχεδόν αδύνατες στην πράξη, είναι οι αποφάσεις που ελήφθησαν χθες από τους υπουργούς Περιβάλλοντος των συμβαλλομένων μερών της Σύμβασης της Βαρκελώνης και του Μεσογειακού Σχεδίου Δράσης για την Προστασία της Μεσογείου, με τη λήξη της 12ης συνάντησής τους στο Μονακό.
Οι υπουργοί φάνηκαν αποφασισμένοι να προστατεύσουν σταδιακά τη λεκάνη της Μεσογείου και προς τούτο αποφάσισαν να καταγραφούν όλες οι χερσαίες πηγές ρύπανσης και να υπολογιστεί το κόστος εξάλειψής τους έως το 2003. Επίσης δεσμεύτηκαν για την εξάλειψη κάθε τέτοιας πηγής έως το 2025.
Ταυτόχρονα, αποφάσισαν τη μείωση κατά 50% της πλέον επικίνδυνης κατηγορίας χημικών POPs («τοξικοί οργανικοί ρύποι») έως το 2005 και την πλήρη εξάλειψή τους έως το 2010, απόφαση που ανήκει στην κατηγορία των ιδιαιτέρως φιλόδοξων έως και πρακτικά αδύνατων. Τα POPs είναι εξαιρετικά επικίνδυνες χημικές ουσίες που «μοιράζονται» τρία χαρακτηριστικά: είναι σταθερές στο περιβάλλον -δεν υπάρχει φυσικός μηχανισμός που να μπορεί να τις διασπάσει- είναι τοξικές και βιοσυσσωρεύσιμες. Σε αυτές περιλαμβάνονται φυτοφάρμακα, πρόσθετα καλλυντικών και πλαστικών, βιομηχανικά προϊόντα και παραπροϊόντα βιομηχανικών διεργασιών, όπως οι διοξίνες. Η εξάλειψή τους είναι «όνειρο ζωής» των περιβαλλοντικών οργανώσεων και όχι μόνο.
Στη λίστα
Οι υπουργοί ανακοίνωσαν επίσης την ένταξη του «Καταφυγίου των Μεσογειακών Φαλαινών» που βρίσκεται στη Θάλασσα της Λιγουρίας μεταξύ Κορσικής-Γαλλίας-Ιταλίας στη λίστα με τις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές της Μεσογείου.
Στη σύνοδο την Ελλάδα εκπροσώπησε η υφυπουργός Περιβάλλοντος, κ. Ροδούλα Ζήση, η οποία μάλιστα εξελέγη ομοφώνως στη θέση αντιπροέδρου του νέου Εκτελεστικού Γραφείου του Μεσογειακού Σχεδίου Δράσης και της Ευρωμεσογειακής συνεργασίας.
«Με δεδομένο αυτή την απόφαση η ελληνική κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να αποκτήσει μια συνεκτική πολιτική για τη διαχείριση των τοξικών ενώσεων και αποβλήτων», σχολίασε στην «K» ο κ. Νίκος Χαραλαμπίδης, υπεύθυνος εκστρατειών της Greenpeace. «Η μέχρι στιγμής αδράνεια των αρμόδιων υπηρεσιών πρέπει να ανατραπεί, ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις των πολλαπλών αρμοδιοτήτων που καθιστούν όλους τους εμπλεκόμενους ανεύθυνους».