Τη στιγμή που το υπερεικοσαετές «σίριαλ» της μεταφοράς των δικαστηρίων του Πειραιά σε ένα νέο κτίριο έδειχνε να έχει αίσια κατάληξη, ξαφνικά επέστρεψε στο σημείο μηδέν. Το προηγούμενο δεκαπενθήμερο το διατηρητέο εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ έπαψε να θεωρείται χώρος μελλοντικής φιλοξενίας των δικαστηρίων και τον χαρακτηρισμό αυτό έλαβε το κτίριο της Ραλλείου, δίπλα στο Δημοτικό Θέατρο. Ομως, πριν προλάβει να δρομολογηθεί η μετασκευή του κτιρίου, η συζήτηση άνοιξε και πάλι, καθώς δήμος, υπουργείο Δικαιοσύνης και δικηγορικός σύλλογος εξετάζουν το ενδεχόμενο επιλογής ενός άλλου, τρίτου κτιρίου.
Σήμερα, οι δικαστικές υπηρεσίες του Πειραιά μοιράζονται σε διάφορα κτίρια: στην οδό Σκουζέ φιλοξενούνται (προσωρινά, από το 1987) το Πρωτοδικείο, το Εφετείο και οι αντίστοιχες εισαγγελίες. Το Ειρηνοδικείο, το Πταισματοδικείο, το Διοικητικό Πρωτοδικείο και το Διοικητικό Εφετείο στεγάζονται σε άλλα κτίρια στην πόλη. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά, το κτίριο της Σκουζέ είναι ακατάλληλο και επικίνδυνο, εκτός από ανάξιο του θεσμού.
Το 2004 η πολιτεία αποφάσισε να δρομολογήσει τη λύση του προβλήματος χαρακτηρίζοντας το διατηρητέο εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ (που στο μεταξύ είχε περιέλθει στον ΕΟΦ) σε χώρο ανέγερσης Δικαστικού Μεγάρου Πειραιά. «Η υπόθεση αυτή σταδιακά ατόνησε. Κύρια αιτία ήταν ο χαρακτηρισμός ως διατηρητέου, που περιόριζε πολύ τη δυνατότητα επεμβάσεων στα κτίρια», λέει ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Γιώργος Σταματογιάννης. Ετσι, όταν πριν από μία διετία ξεκίνησε η αναζήτηση ενός χώρου για τη φιλοξενία μιας θερμοκοιτίδας τεχνολογίας και έρευνας, η ΧΡΩΠΕΙ έπεσε στο τραπέζι. Τελικά, στις 16 Δεκεμβρίου, με ρύθμιση στον ν. 4647/19, το ακίνητο έκτασης 17,8 στρεμμάτων παραχωρήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης για τον σκοπό αυτό, λαμβάνοντας μάλιστα ιδιαίτερα μεγάλο συντελεστή δόμησης (με τον οποίο μπορούν να χτιστούν ακόμα 40.000 τ.μ., εκτός από τα υφιστάμενα 20.000 τ.μ.).
Στο μεταξύ, ήδη από το 2014 η συζήτηση για τη μεταφορά των δικαστηρίων από την οδό Σκουζέ άνοιξε και πάλι, με προτεινόμενο ένα κτίριο στην οδό Θηβών, στον Ρέντη. Στο σχέδιο αντέδρασαν πολλοί φορείς, μεταξύ των οποίων και ο Δήμος Πειραιά, που αντιπρότεινε τη διάθεση του κτιρίου της Ραλλείου, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, δίπλα στο Δημοτικό Θέατρο. Το κτίριο αυτό έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία: Σύμφωνα με το αρχείο του Δήμου Πειραιά, το οικοδομικό τετράγωνο είχε παραχωρηθεί στον δήμο το 1836 από το Δημόσιο. Το 1855, επί δημαρχίας Λουκά Ράλλη, ο αδερφός του, Ιάκωβος, δώρισε στον δήμο 20.000 δρχ. για να ανεγερθεί εκεί εκπαιδευτήριο θηλέων. Ετσι, το 1857 άρχισε να λειτουργεί αρχικά το Παρθενικό Σχολείον Κορασίων, μετά το Δημοσυντήρητον Γυμνάσιο Θηλέων Πειραιώς και τέλος το Ράλλειον Γυμνάσιο Θηλέων. Το 1968, το Ταμείο Ραλλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας ξεκίνησε αντιδικία με τον Δήμο Πειραιά για την κυριότητα του ακινήτου – η υπόθεση τελεσιδίκησε το 2012, με τον Δήμο Πειραιά να ορίζεται ως ο ιδιοκτήτης του κτιρίου και στη συνέχεια να χαρακτηρίζει το κτίριο χώρο φιλοξενίας δημαρχείου.
Ετσι, μερικές ημέρες μετά τη νομοθετική ρύθμιση για τη ΧΡΩΠΕΙ, ήρθε η σειρά του «αποχαρακτηρισμού» του κτιρίου της Ραλλείου, από χώρο για δημαρχείο σε δικαστικό μέγαρο. Η υπόθεση όμως δεν έκλεισε εκεί, καθώς φαίνεται ότι υπήρχε κάποια δυστοκία στον συντονισμό των ενεργειών μεταξύ δήμου και υπουργείου Δικαιοσύνης, ώστε να προχωρήσει η μετασκευή του κτιρίου. «Πριν από 10 ημέρες, το υπουργείο Δικαιοσύνης κάλεσε όλους τους φορείς να συζητήσουμε. Το θέμα είναι ότι η Ράλλειος μπορεί να δεχθεί τις υπηρεσίες της Σκουζέ, αλλά όχι και τις υπόλοιπες που βρίσκονται σήμερα σε άλλα κτίρια, για τα οποία το Δημόσιο πληρώνει ετησίως 800.000-900.000 ευρώ σε μισθώματα», λέει ο κ. Σταματογιάννης. «Ετσι, στο τραπέζι έπεσαν και το κτίριο του Κεράνη (σ.σ.: όχι το κτίριο των αποθηκών, στο οποίο έχουν ήδη μεταφερθεί διάφορες υπηρεσίες) και το κτίριο των παλαιών τελωνείων, στην ακτή Κονδύλη. Εμείς αταλάντευτα υποστηρίζουμε τη Ράλλειο, που βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά, προκειμένου να εκκενωθεί το ταχύτερο και να επισκευαστεί το κτίριο της Σκουζέ». Σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης, στόχος είναι η τελική απόφαση να ληφθεί μέσα στον Ιανουάριο.