Ευθυμιόπουλος κατά Λαλιώτη

Ευθυμιόπουλος κατά Λαλιώτη

3' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Το περιβάλλον δεν αποτελεί προς το παρόν κατηγορία υψίστης προτεραιότητας στη χώρα μας και χρειάζεται πολύς δρόμος για να καμφθούν κοινωνικές και συντεχνιακές αντιστάσεις και οργανωμένα συμφέροντα». Διαπιστώσεις αλλά και ανθρώπινη πικρία εκφράζει ο πρώην υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Ηλίας Ευθυμιόπουλος, μιλώντας στην «K» λίγες ημέρες μετά την αποχώρησή του από την οδό Αμαλιάδος. O ίδιος δηλώνει ότι δεν ανήκει στους πολιτικούς καριέρας. Διευκρινίζει ότι δεν αναδύθηκε από τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ και «χρεώνει» το πέρασμά του από τον υπουργικό θώκο στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Δεν υπήρξε ποτέ «άνθρωπος» του Λαλιώτη και η συνεργασία του με τον «σκληρό» του ΠΑΣΟΚ μάλλον δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για να ευδοκιμήσει και να αποδώσει καρπούς. Τη βραχύβια εμπειρία του στο σημαντικότατο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ τη θεωρεί πολύτιμη. Για τη συνεργασία του όμως με τον τέως υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και νυν Γενικό Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ κ. K. Λαλιώτη έχει να πει ότι ο πολιτικός του προϊστάμενος είχε ένα τεράστιο πεδίο αρμοδιοτήτων με κύριο άξονα τα δημόσια έργα ενώ το Περιβάλλον δεν υπήρξε ποτέ το κύριο αντικείμενό του. Οταν τον Απρίλιο του 2000 ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε τα μέλη της κυβέρνησής του, πολλοί τη χαρακτήρισαν «φιλική», ακριβώς γιατί οι επιλογές ήταν της απόλυτης επιλογής τού κ. Σημίτη. Ανάμεσα στους νέους και ένας οικολόγος-τεχνοκράτης. O Ηλίας Ευθυμιόπουλος με περγαμηνές από το κίνημα των ακτιβιστών στη διεθνή οργάνωση Greenpeace. Ενάμιση χρόνο αργότερα το σκηνικό ανατρέπεται. O πρωθυπουργός ανακατεύει υπό άλλες συνθήκες την τράπουλα και προχωρά σε ένα αμιγώς πολιτικό σχήμα. Απομακρύνονται οι «εξωκοινοβουλευτικοί» υπουργοί και υφυπουργοί.

«Υπουργικό» σύστημα

«Οταν αποδέχτηκα την πρόταση του κ. Σημίτη να συμμετάσχω στην κυβέρνηση ένιωθα ότι μπορώ να προσφέρω πολλά», λέει στην «K» ο κ. Ευθυμιόπουλος «γρήγορα όμως αντελήφθην ότι το σύστημα στην Ελλάδα είναι αυστηρώς «υπουργικό», πράγμα που σημαίνει ότι τον κύριο λόγο στη χάραξη της πολιτικής τον έχουν αποκλειστικά σχεδόν οι υπουργοί και σχεδόν ποτέ οι υφυπουργοί. Αυτοί συνήθως λειτουργούν με περιορισμένο αντικείμενο αρμοδιοτήτων». «Να θεωρήσουμε λοιπόν… τραυματική την εμπειρία σας δίπλα σε έναν «σκληρό» υπουργό;», ρωτήσαμε τον κ. Ευθυμιόπουλο. «Δεν θα τον χαρακτήριζα έτσι», απαντά. «Θα έλεγα ότι συνεργάστηκα με έναν υπουργό που είχε τεράστιο πεδίο αρμοδιοτήτων, που προφανώς είχε διαμορφώσει ένα σύστημα προτεραιοτήτων και αξιών κυρίως γύρω από τα μεγάλα και δημόσια έργα. Θα έλεγα ότι το Περιβάλλον δεν ήταν ποτέ το κύριο αντικείμενο του κ. υπουργού».

«Ενας οικολόγος λοιπόν σε ένα υπουργείο που μάλλον έβλεπε με απαξίωση την οικολογία;» «Υπήρχαν αρκετά περιθώρια παρεμβάσεων και άσκησης πολιτικής μου», απαντά. «Απλώς δεν ήταν αρκετός ο χρόνος παραμονής στο αξίωμα. Ηταν πολύ λίγος».

Παρ’ όλα αυτά όμως, ο κ. Ευθυμιόπουλος νιώθει ότι ήδη μπήκαν οι βάσεις για κάποια πολύ σημαντικά πράγματα. «Προωθήσαμε το σχέδιο μιας Εθνικής Στρατηγικής για τις Κλιματικές Αλλαγές, δρομολογήθηκε το Σχέδιο Νόμου για το Ενιαίο Σύστημα Διαχείρισης του Νερού, ασχοληθήκαμε με το πρόβλημα της εξοικονόμησης ενέργειας των δημοσίων κτιρίων και τέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η συζήτηση για τη χωροθέτηση των αιολικών πάρκων».

«Νοιώθει ικανοποιημένος από αυτά που πέτυχε;» «Οταν ξεκίνησε η συνεργασία με την κυβέρνηση Σημίτη οι στόχοι ήταν πολλοί και αρκετά υψηλοί», δηλώνει. «Δυστυχώς όμως γρήγορα συγκρούεται κανείς με την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα άλλοτε μας διαψεύδει και άλλοτε μας προσγειώνει σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Αντιστάσεις συνάντησα από όλες τις πλευρές. Και από κοινωνικές ομάδες και από συντεχνίες αλλά και από συμφέροντα που δυστυχώς δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Το περιβάλλον δεν αποτελεί ακόμη κατηγορία ύψιστης προτεραιότητας γεγονός που πολλαπλασιάζει τις αντιστάσεις. Οταν -για παράδειγμα- δημιουργήσαμε τον πρώτο φορέα διαχείρισης στο Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου, πριν από ένα χρόνο, πιστεύαμε ότι το εγχείρημα είχε κερδηθεί. Και όμως υπήρχαν αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο και από ιδιοκτήτες γης και από πολιτικούς. Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι πριν από 15 ημέρες μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε τον πυρήνα του εθνικού πάρκου; Εν τέλει αυτά που ονομάζουμε «οργανωμένα συμφέροντα» αντεπιτίθενται και ματαιώνουν ακόμη και τα πιο «λογικά» επιχειρήματα».

Το πείραμα, που χρειάστηκε «υπομονή μέρμηγκα και θέληση τιτάνα» όπως είπε ο Α. Τρούμπης (για να αντιμετωπισθούν οι πολύπλοκες τεχνικές δυσκολίες και οι αμέτρητες ώρες εργασίας στο πεδίο), έλαβε χώρα σε οκτώ περιοχές, από την Ιρλανδία ώς τη Λέσβο και από την Ούμεο στη Βόρεια Σουηδία ώς την Πορτογαλία. Εργάστηκαν τριάντα τέσσερις ερευνητές 4 χρόνια, ενώ 480 πειραματικές επιφάνειες σε λειβαδικά οικοσυστήματα, τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων κάθε μία, εκχερσώθηκαν και αποστειρώθηκαν πλήρως, ενώ στη συνέχεια σπάρθηκαν με συγκεκριμένους συνδυασμούς «άγριων» φυτών κάθε περιοχής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή