Τρεις παρεμβάσεις για την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος. Η πρώτη αφορά την αύξηση και τις αμοιβές των επιτροπών αντιρρήσεων, η δεύτερη αφορά την «αποδέσμευση» των ακινήτων στα οποία η επιτροπή δικαιώνει τον ιδιοκτήτη πριν από την κύρωση του δασικού χάρτη και η τρίτη θα γίνει ώστε να εξαιρεθούν από τους δασικούς χάρτες οι αναδασμοί κατά την κατάρτισή τους.
Τους βασικούς άξονες έδωσε ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης από το βήμα της Βουλής, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση. Πρώτον, για το ζήτημα των 170.000 αντιρρήσεων που έχουν συσσωρευθεί ο κ. Χατζηδάκης εξήγγειλε νομοθετική παρέμβαση για την αύξηση του αριθμού των επιτροπών αντιρρήσεων (σήμερα έχουν συσταθεί 142, οι οποίες έχουν εξετάσει περί τις 10.000 από σύνολο 170.000 αντιρρήσεων) και τον καθορισμό αμοιβής. Εξήγγειλε επίσης νομοθετική παρέμβαση ώστε να διευκολυνθούν οι ιδιοκτήτες οικοπέδων για τα οποία οι αντιρρήσεις έχουν ήδη εξεταστεί. Σήμερα οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να περιμένουν την ολοκλήρωση της εξέτασης όλων των αντιρρήσεων και την κύρωση του δασικού χάρτη για να «κλείσει» οριστικά η διεκδίκηση του Δημοσίου. Με τη ρύθμιση, μια θετική για τον ιδιοκτήτη απόφαση της επιτροπής αντιρρήσεων θα μπορεί να λειτουργεί ως «αποδέσμευση» του ακινήτου, ανεξάρτητα με την πορεία κύρωσης του χάρτη. «Δεν θα περιμένει ο πολίτης να τελειώσει η εξέταση των αντιρρήσεων σε όλον τον νομό για να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει το χωράφι του ή όποιο ακίνητο έχει. Αυτός είναι ένας παραλογισμός, ο οποίος θα τελειώσει. Δεν μπορούμε να απαλλοτριώνουμε με αυτό τον τρόπο την περιουσία των συμπολιτών μας», ανέφερε ο κ. Χατζηδάκης. Οι δύο ρυθμίσεις αναμένεται να συμπεριληφθούν στο πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή τον Φεβρουάριο.
Τέλος, ο υπουργός εξήγγειλε ότι θα συμπεριληφθούν οι αναδασμοί στους δασικούς χάρτες, ώστε να μην εμφανίζονται οι περιοχές τους ως δασικές και αναγκάζονται οι ιδιοκτήτες να περνούν από τη διαδικασία αντιρρήσεων. Το πρόβλημα είναι πραγματικό, καθώς οι προδιαγραφές των δασικών χαρτών δεν συμπεριλάμβαναν την προσθήκη (προς εξαίρεση) των αναδασμών και η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου είχε εκδώσει σχετικά μια εγκύκλιο, η οποία κατά τα φαινόμενα δεν αρκούσε για να επιλυθεί το πρόβλημα. «Αν έχεις δώσει στους αγρότες επί χρόνια μια περιοχή με αναδασμό και την καλλιεργούν, δεν μπορείς να θυμάσαι ύστερα από 30-50 ή 80 χρόνια ότι είναι δάσος όταν οι άνθρωποι παίρνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση τόσα χρόνια. Δεν μπορούμε να πάμε με πλάσματα φαντασίας, δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση», σχολίασε σχετικά ο υπουργός.
Κλείνοντας, ο υπουργός αναφέρθηκε με έμμεσο τρόπο στον ισχύοντα ορισμό των δασών και δασικών εκτάσεων ως πηγή προβλημάτων. «Δεν θα δώσουμε μάχες ανεμόμυλων. Δεν μπορεί η Ελληνική Δημοκρατία να συμπεριφέρεται ως ένας Δον Κιχώτης και να μάχεται εναντίον ανύπαρκτων εχθρών», είπε αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση των δασικών θυλάκων στο Ελληνικό (που εντέλει αποχαρακτηρίστηκαν). Είναι πάντως μάλλον απίθανο να επιχειρήσει το υπουργείο να ανοίξει τέτοιο θέμα, καθώς η αναθεώρηση του ορισμού δασών και δασικών εκτάσεων θα τίναζε στον αέρα το 56% των δασικών χαρτών της χώρας που έχουν ήδη κυρωθεί και θα επέβαλλε την επαναδημοπράτηση του υπόλοιπου 44% που σήμερα εκπονείται.