Αναπόφευκτο το ερώτημα: Μπορεί η παγκόσμια ή η εθνική μας Ιστορία να μας δώσει κάποια διδάγματα για τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε και για την ακόμα δυσκολότερη που φαίνεται να είναι ante portas; Τι θα μας έλεγαν οι πρόγονοι; «Δεν θέλω να σας απογοητεύσω», λέει ο ιστορικός Κώστας Κωστής από την άλλη άκρη του τηλεφώνου, «αλλά νομίζω ότι είναι πολύ πιο χρήσιμο να έχουμε επαφή με την πραγματικότητα, με το τι συμβαίνει γύρω μας παρά με το παρελθόν. Ξέρετε, δεν μας παραδειγματίζει η ιστορική εμπειρία της ανθρωπότητας όσο η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας μιας κατάστασης. Υπό αυτήν την έννοια, θεωρώ ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει πράξει άριστα. Εκανε σωστή εκτίμηση του κινδύνου, φέρθηκε με σοβαρότητα και αξιοπιστία, πήρε τα κατάλληλα μέτρα αρκετά έγκαιρα ώστε να μας προφυλάξει όλους, διαχώρισε τη θέση της ακόμα και από την Εκκλησία, κάτι που ήθελε θάρρος».
Συνεχίζει: «Το στοίχημα είναι πώς οι πολίτες θα σεβαστούν και θα δεχθούν αυτούς τους περιορισμούς ώστε να προφυλάξουν με τη σειρά τους το κοινωνικό σύνολο. Θεωρώ πως μέχρι τώρα τα έχουμε πάει αρκετά καλά. Με κάποιες εξαιρέσεις βεβαίως: τόσο από τη μεριά των νέων όσο και από τη μεριά κάποιων μεγαλύτερων σε ηλικία που πήραν λ.χ. το αυτοκίνητο ή το καράβι για να πάνε στα χωριά και στα νησιά καταγωγής τους χωρίς να σκεφθούν ότι μπορεί να κάνουν μεγαλύτερη διασπορά της ασθένειας με τον τρόπο αυτό».
Η «Μέθοδος Kominsky» με τον Μάικλ Ντάγκλας και τον Αλαν Αρκιν.
Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω τον συγγραφέα του βιβλίου «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας» μήπως η αγαπημένη απειθαρχία των Ελλήνων στους κανόνες αναδυθεί ξανά. «Θα σας απαντήσω με την αγαπημένη μου ιστορία από το κίνημα “Δεν πληρώνω”, στην οποία ένας οδηγός πανάκριβου τζιπ βγήκε από το όχημα να σηκώσει την μπάρα και κοίταξε την τηλεοπτική κάμερα με ύφος σκανταλιάρικου παιδιού. Η απειθαρχία εδώ βαφτίζεται δήθεν τάχα αντίσταση, αλλά εξιδανικεύει τη γενικευμένη πονηριά και τη φθήνια στη συμπεριφορά. Ας μη δράσουμε έτσι τώρα και ας δείξουμε την απαραίτητη ευαισθησία ώστε να προφυλάξουμε ανθρώπους ασθενείς ή ηλικιωμένους».
«Αν και πρέπει να σας πω ότι σήμερα στον φούρνο όλοι τηρούσαν τις αποστάσεις ασφαλείας, πέραν ενός κυρίου μεγάλης ηλικίας, που με άγνοια κινδύνου μπήκε μπροστά μου και μου έδωσε και μια αγκωνιά. Η αίσθηση της “αντίστασης” που σας έλεγα πριν, υπάρχει σε όλες τις γενιές. Δυστυχώς, το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει αποτύχει παταγωδώς να μας μαθαίνει τα όρια και πώς η κοινωνική αλληλεγγύη συνδέεται με την ατομική υπευθυνότητα. Ετσι, στο τέλος φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς».
Τα αθάνατα «Φιλαράκια» μάς διασκεδάζουν ακόμα.
Πώς σκοπεύει να περάσει αυτό το διάστημα του «Μένουμε Σπίτι»; «Εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε προγραμματισμένοι να διαβάζουμε και να γράφουμε. Νομίζω ότι στις ζόρικες περιόδους ένα μεγάλο μυστικό για να τα βγάλουμε πέρα είναι το χιούμορ.
Παρακολουθώ στο Netflix, τη σειρά “Μέθοδος Kominsky” στην οποία πρωταγωνιστεί ο Μάικλ Ντάγκλας και διασκεδάζω αφάνταστα όπως επίσης και με τη σειρά “How I met your mother”. Ομως τολμώ να πω ότι θεωρώ καλύτερο από όλα τα “Φιλαράκια”. Ανακάλυψα τη σειρά πολύ πρόσφατα – τελευταίος από όλους δηλαδή– σε μια εποχή κατά την οποία είχα αρρωστήσει και έπρεπε να μένω πολύ στο σπίτι. Ξεκαρδιζόμουν σε τέτοιο βαθμό που τρόμαζα τη γυναίκα μου στο άλλο δωμάτιο».
H δημοφιλής σειρά «How I met your mother».
Αν παρ’ όλα αυτά, μαύρες σκέψεις γυρίζουν στο κεφάλι, τι κάνει; «Λέω στον εαυτό μου πως οι γονείς και οι παππούδες μας είχαν περάσει τρομερά πράγματα και θα γέλαγαν που πρέπει να μείνουνε κλεισμένοι σπίτι στην ασφάλεια του καναπέ μας».