Αν στη Χαλκιδική επικρατεί ηρεμία, οι ξενοδόχοι κάνουν τις δουλειές τους και περιμένουν υπομονετικά και αυτή η κρίση να περάσει, στην Τζια οι τοπικές αρχές είχαν τρομάξει τις περασμένες ημέρες με το κύμα των Αθηναίων που κατέκλυσε το νησί. Δεν υπάρχουν τα μέσα να τους περιθάλψουν αν κάποιοι νοσήσουν, ενώ στα χωριά ζουν μόνο ηλικιωμένοι που κινδυνεύουν. Στον Τύρναβο η καθημερινότητα δεν έχει αλλάξει. Οι αγροτικές δουλειές συνεχίζονται κανονικά, το ίδιο και οι αποστάξεις. Αλλά υπάρχει ο κίνδυνος η αλυσίδα παραγωγής να σπάσει και η ζημιά να είναι μεγάλη για όλους.
«Κάνουμε δουλειές και περιμένουμε»
Το ξενοδοχείο του κ. Θωμά Ασλανίδη στην Τρυπητή, δίπλα στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής, επρόκειτο να ανοίξει τέλη Απριλίου. Με τα έκτακτα μέτρα και το καθολικό «πάγωμα» των κρατήσεων, πάει για μέσα Μαΐου αλλά «όπως το βλέπω, πριν από τον Ιούνη δεν θα ανοίξουμε…». Η ιδιαιτερότητά του είναι η εγγύτητα στο Αγιον Ορος. «Οι περισσότεροι πελάτες μας είναι θρησκευόμενοι ορθόδοξοι από βαλκανικές χώρες και, για να πω την αλήθεια, είναι πιο «χοντρόπετσοι». Υποθέτω ότι αν αναγκαστούν να κλειστούν μέσα τώρα, το καλοκαίρι θα κατεβούν μαζικά. Αυτοί που φάνηκε ότι είναι πιο ευαίσθητοι και ακύρωσαν τις κρατήσεις τους ήταν οι Βρετανοί και οι Γερμανοί πελάτες μας…».
Ποια εικόνα μεταφέρει ο ίδιος από την τοπική κοινωνία; «Βλέπω ότι οι άνθρωποι προσέχουν λίγο παραπάνω χωρίς όμως να υπερβάλλουν. Αν πριν από την κήρυξη της πανδημίας κάθονταν κάτω από τον ήλιο κι έπιναν τσίπουρα δίπλα στη θάλασσα, τώρα πιθανώς να το κάνουν σπίτι τους. Θέλω να πω ότι δεν βλέπω πανικό. Ο κόσμος είναι θορυβημένος, αλλά επικρατεί ηρεμία».
Η παγκοσμιότητα της κρίσης του κορωνοϊού δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. «Αν είναι να πέσει η Γουόλ Στριτ και να γίνει παγκόσμιο οικονομικό κραχ μέχρι το Πάσχα, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε από την Ουρανούπολη; Τίποτα. Οπότε περιμένουμε περαιτέρω οδηγίες, κάνουμε όμορφα και νοικοκυρεμένα τις δουλειές μας, προετοιμάζουμε τον τόπο για να υποδεχθούμε τον κόσμο όταν ανοίξουν τα σύνορα».
«Η ζημιά έχει ήδη γίνει»
Στον Τύρναβο, η πρωινή κίνηση είναι λιγοστή και συγκεκριμένη. «Περνούν όσοι δουλεύουν στα χωράφια, παίρνουν έναν καφέ στο χέρι και εξαφανίζονται στις δουλειές τους», λέει ο κ. Κώστας Καρδάσης, αποσταγματοποιός. «Το γεγονός πως εδώ οι περισσότεροι ασχολούνται με αγροτικές εργασίες σημαίνει πως ευτυχώς δεν έχει αλλάξει δραματικά η καθημερινότητά τους. Εμείς οι αποσταγματοποιοί συνεχίζουμε τις αποστάξεις. Υπό κανονικές συνθήκες θα τις συνεχίζαμε ώς τα μέσα Απριλίου, όμως ενδέχεται να διακόψουμε νωρίτερα, καθώς οι εποπτεύουσες αρχές, χημείο και τελωνείο, λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας λόγω της κατάστασης και είναι δύσκολο να πραγματοποιήσουν επισκέψεις εκτός έδρας. Αν δεν πάρουν δείγματα και δεν κάνουν τις απαραίτητες μετρήσεις, δεν μπορούμε να εμφιαλώσουμε».
Αντίστοιχα μηνύματα παίρνει και από συναδέλφους του σε άλλους νομούς. «Η λιανική πώληση έχει σταματήσει, οπότε ένας από τους υπαλλήλους που είχα στις πωλήσεις (εστιατόρια, μπαρ, ταβέρνες) είναι ήδη σε αδράνεια. Επιπλέον, οι εισπράξεις έχουν “παγώσει”, πελάτες και προμηθευτές αντιμετωπίζουν στάση πληρωμών, κάθε κρίκος στην αλυσίδα κόβεται. Σε λίγες μέρες πρέπει να καταβάλουμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών, χωρίς να έχουμε έσοδα και δυστυχώς δεν θα μπορέσει ο κλάδος να αντεπεξέλθει με συνέπεια. Το χειρότερο; Στην αρχή της αλυσίδας βρίσκονται οι παραγωγοί σταφυλιού και οι αμπελουργοί. Η τοπική οικονομία του Τυρνάβου βασίζεται σε φρέσκα φρούτα, ως επί το πλείστον στο σταφύλι, επιτραπέζιο αλλά κυρίως οινοποιήσιμο για τσίπουρο και κρασί. Είναι πιθανό να μείνουν σταφύλια που δεν θα μπορούν να τρυγηθούν, αν δεν αδειάσουν οι δεξαμενές μας. Το ίδιο πρόβλημα ενδέχεται να αντιμετωπίσει και η οινοποιία. Δυστυχώς, αυτή η ζημιά δεν συγκαταλέγεται στα ρίσκα των επιχειρήσεων, δεν είναι μια θεομηνία ή μια κακή χρονιά για τις πωλήσεις, αυτά ξεπερνιούνται. Είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η ζημιά έχει ήδη γίνει, ζητούμενο είναι να ξεπεραστεί με το μικρότερο κόστος σε κάθε τομέα».
«Ο φόβος είναι τι θα γίνει αν νοσήσουν στο νησί»
Το κύμα Αθηναίων προς την Κύθνο προσπαθούσαν με εκκλήσεις να περιορίσουν οι τοπικές αρχές. Οπως αναφέρει ο Κώστας Φιλιππαίος, αντιδήμαρχος Κύθνου, «έχουμε ένα πολυδύναμο περιφερειακό ιατρείο στη Δρυοπίδα κι ένα αγροτικό ιατρείο στη Χώρα. Το προσωπικό μας είναι τρεις ανειδίκευτοι αγροτικοί γιατροί. Τις προηγούμενες ημέρες το καράβι έφερνε κόσμο από την Αθήνα, κάτι που μας έκανε να νιώθουμε τρομερή ανασφάλεια. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος που υπάρχει στο νησί. Υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν εδώ για να προφυλαχθούν (βλέπεις σχολιαρόπαιδα που τα έστειλαν ασυνόδευτα οι γονείς τους στους παππούδες), ενώ εμείς ως δήμος βγάζαμε καθημερινά ανακοινώσεις και τους ζητούσαμε να μην έρθουν. Φυσικά το θέμα δεν ήταν ότι δεν τους θέλαμε. Ζητήσαμε να μην έρθουν πρώτα πρώτα για να προστατευθεί η δική τους υγεία. Αν νοσήσουν, τι θα κάνουν σε ένα νησί με ελάχιστα μέσα; Επειτα υπάρχει κίνδυνος για τους μόνιμους κατοίκους, πολλοί από τους οποίους είναι ηλικιωμένοι ή ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Φαντάζεστε να εμφανιστεί ο ιός στη Δρυοπίδα, όπου το 65% είναι ηλικιωμένοι; Ευτυχώς ακόμα δεν έχουμε κανένα επιβεβαιωμένο κρούσμα, όμως οι ντόπιοι είναι τρομοκρατημένοι. Οι μεγαλύτεροι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους. Από τους νεότερους κάποιοι πάνε στις δουλειές τους τις πρωινές ώρες (κυρίως όσοι δουλεύουν στα χωράφια ή στην οικοδομή), αλλά από τις 6-7 το απόγευμα κι αυτοί κλείνονται σπίτια τους. Δεν κυκλοφορεί ψυχή στο νησί».