Τις ημέρες της εθνικής μας εορτής πάντοτε σκεφτόμαστε όλα αυτά που μας συνέχουν και μας ενώνουν. Φέτος, όμως, κληθήκαμε να κάνουμε έναν ανάπλου στην Ιστορία ή μια προβολή στο συλλογικό μας μέλλον, κατά μόνας, κλεισμένοι στο σπίτι. Ποιος ενσαρκώνει τον νέο πατριωτισμό; «Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να το βρούμε. Νομίζω πως το ιδεώδες του σύγχρονου πατριώτη είναι μπροστά μας. Είναι ο Σωτήρης Τσιόδρας», μου λέει από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου ο καθηγητής Ιστορίας Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος. «Είναι ένας άξια επιλεγμένος δημόσιος λειτουργός, ένας άριστος επιστήμονας στον τομέα του, που υπηρετεί το κοινό καλό», εξηγεί.
Το βιβλίο «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως».
Στο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε, με τίτλο «Φάσεις και αντιφάσεις του ελληνικού κράτους στον 20ό αιώνα, 1910-2001», ο ιστορικός αφιερώνει, άλλωστε, αρκετές σελίδες σε τέτοιους ανθρώπους, που υπηρέτησαν κατά το παρελθόν την ελληνική πολιτεία, όπως ο Βαρβαρέσος, ο Πεσμαζόγλου, ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. «Πατριώτες σε δημόσιες θέσεις, με άριστη γνώση του αντικειμένου τους, πάντοτε υπήρχαν στην Ελλάδα. Εκεί που μένουμε πίσω είναι η συστηματική τους ανάδειξη, ώστε να στελεχώνουν καίριες θέσεις. Δεν διαθέτουμε, δυστυχώς, έναν σταθερό θεσμικό μηχανισμό ανάδειξης των ελίτ, όπως κάνει λ.χ. η Γαλλία. Πού και πού ξεπηδά κανείς, αλλά είναι μάλλον τυχαίο. Συνήθως, αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης από προσωπικό φιλότιμο, έχοντας να αντιμετωπίσουν τρομερά εμπόδια. Δείτε λ.χ. με τι ήρθε αντιμέτωπος ο Γιάννης Στουρνάρας, ένας ακόμα πατριώτης του καιρού μας, ή ο Παπανούτσος για να κάνει την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση, παλαιότερα».
«Η Μεταμόρφωση της Ελλάδας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ο Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος θεωρεί ότι το τελευταίο διάστημα έχουμε απτά παραδείγματα πατριωτισμού αλλά και σωστής ηγεσίας. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων έχοντας δύο τεράστιες προκλήσεις απέναντί του: τον υβριδικό πόλεμο που εξαπέλυσε το ερντογανικό καθεστώς χρησιμοποιώντας γι’ αυτό κυνικά και απάνθρωπα χιλιάδες μετανάστες στον Εβρο και στα νησιά μας, και την απειλή του κορωνοϊού. Φανταστείτε πώς θα ήταν η χώρα σήμερα εάν, παράλληλα, είχαμε χιλιάδες εξαθλιωμένους και κακοπαθημένους μετανάστες στην επικράτειά μας και μαζί την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο πρωθυπουργός επέδειξε στιβαρότητα, με ορθολογισμό αλλά και ενσυναίσθηση, εμπνέοντας και τους πολίτες να είναι υπεύθυνοι, κάτι που έκαναν στη μεγάλη πλειονότητά τους. Πατριωτισμό δεν δείχνουν μόνον οι γιατροί, έδειξαν και οι Ενοπλες Δυνάμεις.
Νομίζω, λοιπόν, ότι έχουμε μπροστά μας μια επιστροφή του εθνικού κράτους – όχι του εθνικιστικού, αλλά εκείνου που μεριμνά για την ασφάλεια και τη ζωή των πολιτών του, κάτι που δεν είδαμε λ.χ. στην τραγωδία στο Μάτι. Θα πρότεινα λοιπόν για ανάγνωση τρία βιβλία: του Ου. Μακνήλ, “Η μεταμόρφωση της Ελλάδας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”, του Θ. Γόρδωνος, “Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης”, σε μετάφραση μάλιστα του Αλ. Παπαδιαμάντη, και της Λ. Λούβη, “Η Ευρώπη των Ελλήνων. Πρότυπο, απειλή, προστάτις, 1833-1857”».