Η καθημερινή «πανοπλία» απέναντι στον κορωνοϊό

Η καθημερινή «πανοπλία» απέναντι στον κορωνοϊό

2' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο. Το 2006, το αμερικανικό υπουργείο Υγείας ζήτησε από πολυμελή ομάδα επιστημόνων να κρίνει εάν το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και οι πολίτες, μπορούν να επαναχρησιμοποιούν αναλώσιμες προστατευτικές μάσκες κατά την αντιμετώπιση μιας πανδημίας γρίπης. Επειτα από σχεδόν τρεις μήνες συσκέψεων και μελέτης της διαθέσιμης βιβλιογραφίας, αλλά και των προδιαγραφών που θέτουν οι κατασκευάστριες εταιρείες, διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει ασφαλής μέθοδος απολύμανσης μασκών μιας χρήσης. Επισήμαναν ότι μόνο σε περίπτωση μεγάλων ελλείψεων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πάνω από μία φορά· θα ήταν μια λύση ανάγκης.

Η ίδια επιτροπή, αποτελούμενη από καθηγητές αμερικανικών πανεπιστημίων και μέλη του Ινστιτούτου Ιατρικής των ΗΠΑ, προσπάθησε να δει πώς άλλες χώρες είχαν αντιμετωπίσει την επιδημία του SARS το 2003. Στην 107σέλιδη έκθεση με τις διαπιστώσεις τους αναφέρεται ότι οι επιδημιολογικοί ερευνητές σε πληγείσες χώρες κατά βάση κάλυπταν μια μάσκα αυξημένης φροντίδας με μια απλή χειρουργική μάσκα. Ακόμη, στις «κλινικές πυρετού» (πτέρυγες όπου διαχωρίζονταν τα ύποπτα κρούσματα από τους υπόλοιπους νοσηλευόμενους), σε μολυσμένα τμήματα των νοσοκομείων και άλλα μέρη όπου συγκεντρώνονταν όσοι είχαν νοσήσει, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό χρησιμοποιούσε νέες μάσκες αυξημένης προστασίας τύπου Ν95 ή FFP2 ανά δύο ώρες. Επρεπε να πετάξουν τις μάσκες βγαίνοντας από τα μολυσμένα τμήματα και να φορέσουν νέες χειρουργικές μάσκες για να κινηθούν σε άλλους χώρους του νοσοκομείου.

Σε άλλο σημείο της ίδιας έρευνας, η επιτροπή αναγνωρίζει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι πολίτες μπορεί να χρησιμοποιήσουν αυτοσχέδια μέσα προστασίας όπως μαντίλια, κομμάτια υφάσματος ή κασκόλ – κάτι που συμβαίνει και στη χώρα μας αυτό το διάστημα. «Η επιτροπή ανησυχεί ότι η χρήση αυτών των μέσων μπορεί να δώσει σε όσους τα φορούν μια ψευδαίσθηση προστασίας, να ενθαρρύνει ριψοκίνδυνες συμπεριφορές ή να μειώσει την προσοχή που απαιτείται στην τήρηση κανόνων υγιεινής», αναφέρουν στην έκθεση με τα συμπεράσματά τους.

Τα «πακέτα»

Πόσος εξοπλισμός, όμως, χρειάζεται καθημερινά στα μέτωπα αντιμετώπισης της πανδημίας του νέου κορωνοϊού; Στις 12 Φεβρουαρίου 2020 ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας δημοσίευσε αναλυτικές οδηγίες και εκτιμήσεις για τον αριθμό των αναλώσιμων υλικών προστασίας που απαιτούνται στις νοσηλευτικές μονάδες. Το «πακέτο» ελάχιστου εξοπλισμού περιλαμβάνει κατά τον ΕΟΔΥ αναπνευστική προστασία (μάσκες τύπου FFP2 ή FFP3), οφθαλμική προστασία (γυαλιά ευρέως οπτικού πεδίου ή ασπίδες προσώπου), προστασίας σώματος (αδιάβροχη ρόμπα με μακριά μανίκια) και γάντια.

Για τη φροντίδα επιβεβαιωμένου κρούσματος με ήπια νοσήματα που νοσηλεύεται σε απλό θάλαμο απομόνωσης χρειάζονται 14-15 «πακέτα» ανά ασθενή και ανά ημέρα. Στα πιο σοβαρά περιστατικά που νοσηλεύονται σε θάλαμο ή σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ο αριθμός των «πακέτων» μπορεί να ανέβει στα 24 ανά ημέρα. Ακόμη, εάν απαιτούνται πρόσθετοι χειρισμοί ασθενών, όπως διασωλήνωση, αιμοκάθαρση, απεικονιστικές εξετάσεις, θα πρέπει βάσει των οδηγιών να υπολογίζονται τουλάχιστον 2-3 επιπλέον «πακέτα» για κάθε διαδικασία.

Η καθημερινή «πανοπλία» απέναντι στον κορωνοϊό-1
Οι εκτιμήσεις του ΕΟΔΥ για το προστατευτικό υλικό που απαιτείται για τη νοσηλεία ασθενών με COVID-19.

Σε πιο πρόσφατη οδηγία που εξέδωσε ο ΕΟΔΥ, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι σε περίπτωση έλλειψης μασκών υψηλής αναπνευστικής προστασίας, όσες είναι διαθέσιμες χρησιμοποιούνται μόνο κατά τη διάρκεια χειρισμών υψηλού κινδύνου για τη μετάδοση του ιού COVID-19. Σε περίπτωση σοβαρών ελλείψεων, η απλή χειρουργική μάσκα θα πρέπει να αντικαθίσταται όποτε βραχεί η εσωτερική πλευρά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή