Μένουμε (και) στην κουζίνα μας

Μένουμε (και) στην κουζίνα μας

5' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τις πρώτες ημέρες του εγκλεισμού, ο Ηλίας Μαμαλάκης είχε μπει με φόρα στην κουζίνα του. «Η έλλειψη κοινωνικότητας εμένα μου κοστίζει. Η αγκαλιά, η χειραψία, έχουν σημασία. Πάντα, όμως, για μένα το φαγητό ήταν ψυχοθεραπεία. Στην αρχή είχα πάρα πολύ κέφι, φτιάξαμε κάτι ψωμοκεφτέδες, μόνο με ψωμί, λίγο τυρί, κρεμμύδι και αρωματικά, που μας άρεσαν πολύ» λέει και, αν και από τηλεφώνου, αμέσως αναγνωρίζεις τον μάγειρα που σου είχε γνωρίσει από την τηλεόραση την ελληνική κουζίνα, σε είχε κάνει να λαχταράς το λεγόμενο «φαγάκι».

«Πειραματιστήκαμε και με γλυκοπατάτες», συνεχίζει, «τις βράσαμε ελαφρά και μετά φούρνο, τις σκίσαμε, τυράκι, αυγό, σαν πεϊνιρλί». Προϊούσης της καραντίνας, η διάθεσή του για πειραματισμούς περιορίστηκε ελαφρώς, πλέον επέστρεψε στο «κλασικό ρεπερτόριο» όπως λέει, μπριάμ, ιμάμ με τσακώνικες μελιτζάνες, πρασοσέλινο με αβγολέμονο κ.ο.κ. Δεν χρειαζόταν να μας τα πει, ξέραμε τι είχε μαγειρέψει, ας είναι καλά το facebook. Τον τελευταίο καιρό, όλοι εκεί «σερβίρουμε» το φαγητό μας, έστω με φωτογραφίες, αυτό είναι το κοινό, ψηφιακό μας τραπέζι.

Οπως και για τον κ. Μαμαλάκη, τον καιρό της καραντίνας η κουζίνα έγινε διέξοδος για πάρα πολλούς από εμάς. Ζυμώνουμε, ψήνουμε, φουρνίζουμε με ζήλο κρατουμένου που σκάβει λαγούμι για να βγει. Τα μαγειρικά σάιτ καταγράφουν έκρηξη της επισκεψιμότητάς τους, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά από τα σούπερ μάρκετ εξαφανίστηκε η… ξηρή μαγιά.

Μένουμε (και) στην κουζίνα μας-1

Στον «δικό μας» Gastronomos.gr τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Από 9 έως 31/3 κατεγράφη αύξηση των επισκέψεων κατά 48% και των μοναδικών επισκεπτών κατά 25% σε σχέση με το ακριβώς προηγούμενο αντίστοιχο διάστημα. Τον Μάρτιο τα pageviews έφτασαν το 1,7 εκατ. με 387.278 μοναδικούς επισκέπτες. «Εκτός από τον θεραπευτικό ρόλο της μαγειρικής και του ζυμώματος, μοιάζει να επανεκτιμήσαμε λίγο μια κανονικότητα που μας έλειπε», σχολιάζει ο αρχισυντάκτης του «Γ» Αγγελος Ρέντουλας. «Το να φάμε σαν άνθρωποι, όχι σαν τρελοί, να αφιερώσουμε χρόνο, να φροντίσουμε τη λεπτομέρεια. Σαν να σε νοιάζει περισσότερο τώρα αν το ψωμί είναι καλό, αν τα φρούτα είναι γλυκά, πώς θα τα κόψεις, τι θα φτιάξεις». Δεν είναι τυχαίο ότι τη μεγαλύτερη ζήτηση έχουν οι καθημερινές, απλές συνταγές: το ψωμί, οι ζύμες, τα φύλλα, οι μαρμελάδες, οι ζωμοί, οι πίτες.

Το baking, η αρτοζαχαροπλαστική ή καλύτερα τα «ζυμώματα», είναι η μεγαλύτερη τάση των ημερών, παρατηρεί και ο Δημήτρης Παπαζυμούρης, δημιουργός του μπλογκ Cucina Caruso. «Αυτές τις συνταγές αναζητεί ο κόσμος, πράγματα που υπό νορμάλ συνθήκες δεν αφιερώνει κανένας χρόνο, απλώς γιατί… δεν τον έχει» λέει στην «Κ». Το caruso.gr καταγράφει και αυτό μεγάλη αύξηση της επισκεψιμότητάς του. Από 150Κ μια μέση εβδομάδα, την εβδομάδα 16/3 τα pageviews έφτασαν τις 195Κ (+30%), την εβδομάδα 23/3 τα 275Κ (+83%) και στις 30/3 πήγε στα 296Κ (+97% σε σχέση με μια μέση εβδομάδα). «Είναι φανερό ότι έχουμε πια χρόνο να δοκιμάσουμε νέα πράγματα. Αν το πιστεύετε, εγώ δεν έχω κάνει ποτέ ψωμί και θέλω να επιχειρήσω πρώτη φορά μέσα στην εβδομάδα. Η δική μου λογική λέει ότι για μερικά πράγματα πρέπει να έρθει η ώρα τους – είναι… big. Μου το έχουν πει και επαγγελματίες σεφ, την πρώτη φορά που φτιάχνεις ψωμί συγκινείσαι. Να το δείτε, κάτι καλό θα βγει από όλο αυτό, πάντα έτσι συμβαίνει όταν σταματάς να κάνεις πράγματα σε συνθήκες ρουτίνας και αφιερώνεις σε αυτά χρόνο και συναίσθημα».

Μένουμε (και) στην κουζίνα μας-2

Η Κική Τριανταφύλλη, δημοσιογράφος γαστρονομίας και μαγείρισσα στην «κουζίνα» του Protagon, το bostanistas.gr, έχει ήδη αναγνωρίσει ένα θετικό: τρώει πιο υγιεινά. «Επειδή αναγκάζομαι να μαγειρεύω δύο φορές την ημέρα, γιατί στη μητέρα μου που μένει μαζί μου αυτόν τον καιρό… δεν αρέσει να τρώει το ίδιο φαγητό μεσημέρι-βράδυ, έχω παρατηρήσει ότι τρώω καλύτερα. Αν ήμουν μόνη μου, θα την έβγαζα ίσως με κέικ και ψωμιά από τον απέναντι φούρνο, άντε και σαλάτα. Τώρα μαγειρεύω όσπρια και λαδερά, τα πάντα και όσο πιο λάιτ γίνεται. Εχει φτιάξει το στομάχι μου!».

Φυσικά κάνει και πολλά φουρνιστά, εκτός των άλλων γιατί… έτσι ζεσταίνεται η κρύα της κουζίνα. Την πέτυχα την ώρα που έφτιαχνε ακόμα μια παραλλαγή μιας αλευρόπιτας, με την οποία πειραματίζεται τον τελευταίο καιρό: αυτή τη φορά με πράσο και ελάχιστο ροκφόρ. Και αυτή η συνταγή, όταν ανέβει, θα κάνει πάταγο. Το bostanistas βλέπει και αυτό ραγδαία αύξηση των κλικ του. «Μα το βλέπουμε και ο καθένας από εμάς όταν αναρτά μια συνταγή ή κάτι γύρω από το φαγητό στο facebook. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση που δεν υπήρχε τόσο έντονα πριν. Ακόμα και μέσω αγνώστων ανθρώπων. Αυτά είναι από τα καλά της καραντίνας. Το μαγείρεμα δεν είναι βαρύ, είναι ανάλαφρο. Ιδίως σε αυτή τη συγκυρία, η συζήτηση για φαγητό είναι και ανώδυνη αλλά και comfort ταυτόχρονα».

Μένουμε (και) στην κουζίνα μας-3

Από την άλλη, η Αντζελίνα Καλογεροπούλου, η μαγείρισσα του μπλογκ twominutesangie.com μας βλέπει σύντομα να κάνουμε Πάσχα με… banana bread. «Ολοι οι μπλόγκερ γράφουμε σε μια διεθνή πλατφόρμα. Ο Ελληνας είναι εκτεθειμένος πια σε πολύ ισχυρές μαγειρικά παρουσίες από το εξωτερικό – ο Ντέιβιντ Τσανγκ (σ.σ. αντισυμβατικός Αμερικανοκορεάτης σεφ που έχει χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία στην εστίαση) για παράδειγμα ανεβάζει στόρις στο Ινσταγκραμ με συνταγές. Με ενδιαφέρει εάν το φαγητό μας αύριο μεθαύριο θα έχει ταυτότητα προέλευσης ή θα έχουμε πάει σε κάποιες παγκοσμιοποιημένες συνταγές που είναι συνήθως ή πολύ γλυκές ή πολύ αλμυρές ή πολύ πικάντικες».

Μια αντίφαση

Επισημαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον: «Αντιμετωπίζουμε ένα θέμα υγείας αυτή την περίοδο και η ιδιαιτερότητα της ελληνικής κουζίνας ήταν πάντα ότι ήταν θρεπτική, εποχική, φρέσκια τροφή. Σε καμια άλλη κουζίνα του κόσμου, πέραν της ιαπωνικής, της παλιάς κινεζικής και της cucina povera της Ιταλίας δεν υπάρχει η έννοια της θρέψης. Κι όμως βλέπουμε ότι ό,τι ανεβάζουμε με ζάχαρη ή με μακαρόνια ή τηγανητά ή κέικ ή ζύμες έχουν τη μεγαλύτερη ανταπόκριση. Το φρικασέ όχι».

Μένουμε (και) στην κουζίνα μας-4

Τώρα το Πάσχα ας φάμε το αμνοερίφιό μας το ελληνικό, προτρέπει τους αναγνώστες μας και ο κ. Μαμαλάκης. Ας φτιάξουμε και το τζατζίκι μας με ντόπιο γιαούρτι ει δυνατόν. Και πάνω απ’ όλα μαγειρεύοντας –περιμένοντας τη ζύμη να φουσκώσει, το νερό να βράσει, το κρέας να ψηθεί– ας αφήσουμε χρόνο στη σκέψη μας να περιπλανηθεί. «Αυτόν τον καιρό το μυαλό μου γέμισε από αναμνήσεις» μας λέει και συγκινείται αμέσως. «Από όλα τα χρόνια που κουβαλάω, από όλους τους ανθρώπους που γνώρισα, τις φιλίες που έχτισα, αυτούς με τους οποίους έχω απομακρυνθεί, που έχω χάσει, αλλά που όμως παραμένω μαζί τους δεμένος συναισθηματικά. Ονειρεύτηκα ότι θα τους ξανασυναντήσω. Οταν τελειώσουν όλα αυτά, θα ήθελα πολύ να κάνω ένα πάρτι, να τους μάζευα όλους αυτούς και να ξαναχτίζαμε ό,τι είχε χαθεί». Να τρώγαμε, να πίναμε.  

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή