Μια εντυπωσιακή τρισδιάστατη προσομοίωση δημιούργησαν οι New York Times προκειμένου να αναπαραστήσουν πως ακριβώς μεταδίδονται τα σταγονίδια σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο.
Τα δεδομένα με τα οποία έγινε η προσομοίωση αντλήθηκαν από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κιότο και η όλη παραγωγή καταδεικνύει με τον πιο εύληπτο τρόπο τη σημασία της «κοινωνικής απόστασης» στην εποχή της πανδημίας.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, ο βήχας παράγει σταγονίδια με ποικίλο όγκο. Τα μεγαλύτερα πέφτουν στο πάτωμα ή χωρίζονται σε μικρότερα.
Με έναν δυνατό βήχα μπορεί να απελευθερωθεί ποσότητα περίπου όσο ένα τέταρτο από κουταλάκι του γλυκού, με τα σταγονίδια να διασκορπίζονται ταχύτατα μέσα σε ένα κλειστό ή ανοιχτό χώρο.
Η συγκεκριμένη προσομοίωση δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει σε ένα δωμάτιο 55 τετραγωνικών μέτρων.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που επικαλούνται στο δημοσίευμα οι ΝΥΤTimes, τα μικρά σταγονίδια που ονομάζονται αερολύματα, μπορούν να παραμείνουν αιωρούμενα ή να ταξιδέψουν με τον αέρα πριν «προσγειωθούν» και παραμείνουν σε κάποια επιφάνεια, για 20 λεπτά
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι με το που «πέρασαν 20 λεπτά, δεν υπάρχει τίποτα στο αέρα».
Μελέτη επιστημόνων του MIT υποστηρίζει ότι τα αερολύματα ταξιδεύουν με τον βήχα μέχρι και 4,8 μέτρα, ενώ με το πτέρνισμα 8,5 μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι τα δύο μέτρα μπορεί να είναι μία απόσταση ασφαλείας, αλλά η ασφάλεια αυξάνει αναλογικά με την απόσταση. Επίσης, ακόμη και αν κάποιος δεν φτερνιστεί ή δεν βήξει, μπορεί να μεταδώσει τον κορονοϊό σε ένα κλειστό δωμάτιο και σε δέκα άτομα, απλώς μέσω της μοιλίας του, διάρκειας πέντε λεπτών.
Οσον αφορά την απλή μάσκα, αυτή μάσκα μπορεί να προφυλάξει από τα μεγάλα σταγονίδια, λίγα όμως μπορεί να κάνει με τα αερολύματα. Την προσομοίωση των New York Times αναδημοσίευσε στον λογαριασμό του στο Facebook ο καθηγητής του LSE Ηλίας Μόσιαλος.