«Στο σπίτι η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Αν δεν το ζεις δεν το πιστεύεις. Κοιμάται στις 7 το πρωί για βράδυ. Ξυπνάει έπειτα από τέσσερις ώρες και είναι σαν αγρίμι στο κλουβί. Τα πρωινά πήγαινε στο κέντρο διημέρευσης και δύο Σάββατα τον μήνα στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ (σ.σ. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών και ατόμων με αναπηρία) σε ημερήσιο πρόγραμμα. Καμία άλλη έξοδο. Εχει καταλάβει κανείς τη δική μας καθημερινότητα; Σε μας δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο να του πει ο φίλος του “πάμε για καφέ στην πλατεία”. Σε μας δεν θα περάσει η παρέα του και θα πάνε για άραγμα στην παραλία. Πολλά παιδιά σαν το δικό μου η μόνη τους έξοδος ήταν το σχολείο τους. Η μόνη τους επαφή με συνομήλικους. Δεν καταλαβαίνει πού πήγαν οι θεραπευτές του, πού εξαφανίστηκαν οι συμμαθητές του, δεν αντιλαμβάνεται γιατί δεν μπορεί να πάει σχολείο. Σταμάτησε να τρώει στο τραπεζι μαζί μας. Δεν απαντάει σε κανέναν μας… Εσπασε τα τζάμια της ντουζιέρας, άγγελο είχαμε και δεν σφάχτηκε κι αυτός κι εγώ. Πόσο υπομονή και πόσο αγάπη… Δεν φτάνει η αγάπη…».
Ενα μόνο από τα δεκάδες, εκατοντάδες μηνύματα που έχει λάβει τις τελευταίες ημέρες η Αδα Σταματάτου, δημιουργός της σελίδας «Η ζωή μου με το Γιάννη», έναν αληθινό, φιλόξενο χώρο στο facebook για τους γονείς παιδιών με αυτισμό. Γονιών που περιμένουν με ανυπομονησία να ακούσουν την είδηση ότι επιτέλους ανοίγουν τα ειδικά σχολεία. «Για εμάς το σχολείο δεν είναι παιδεία, είναι θεραπεία», γράφει η κ. Σταματάτου. «Στην πανδημία είμαστε φυλακισμένοι ήδη δύο μήνες. Σαν γονείς δεν μπορούμε ούτε καν να νοσήσουμε από COVID-19! Αυτό θα ήταν εφιάλτης. Αν χρειαστούμε νοσηλεία τι θα γίνει το παιδί; Δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες, είμαστε κι εμείς. Ανοίξτε τα σχολεία μας! Πρώτα αυτά έπρεπε να ανοίξουν». Χθες, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) με επιστολή προς τον πρωθυπουργό εξέφρασε την έντονη ανησυχία και δυσαρέσκειά της για την ανυπαρξία πρόβλεψης για την επαναλειτουργία των δομών εκπαίδευσης για παιδιά με αναπηρία, καθώς και των δομών παροχής υπηρεσιών ανοικτής φροντίδας για άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. «Ζητάμε τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την επιστροφή στην καθημερινότητα και στην κανονικότητα των ατόμων με αναπηρία όλων των ηλικιών και των οικογενειών τους».