Η ένωση «Μαζί για το Παιδί» έδειξε από πολύ νωρίς τι μπορεί να επιτύχουν ο εθελοντισμός και η φιλανθρωπία όταν υπάρχει ισότιμη συνεργασία. Η ομπρέλα των εννέα μη κερδοσκοπικών κοινωφελών σωματείων στηρίζει ετησίως, από το 1996, περισσότερα από 30.000 παιδιά που βρίσκονται αντιμέτωπα με την ανέχεια, την ασθένεια, την αναπηρία, την κακοποίηση. Το σπουδαιότερο είναι ότι η ένωση, στα 24 χρόνια λειτουργίας της, άνοιξε τον δρόμο για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε αυτά τα θέματα. Με φερεγγυότητα και αίσθημα υψηλής ευθύνης πρωτοστάτησε και στη συγκέντρωση πόρων από ιδιώτες, καθώς δεν έχει λάβει ποτέ κρατική ή ευρωπαϊκή επιχορήγηση.
Με την έλευση της πανδημίας, το τοπίο της φιλανθρωπίας στη χώρα μας αλλάζει. Η πρόεδρος της ένωσης, Αλεξάνδρα Μαρτίνου, μας εξηγεί πώς το βλέπει να διαμορφώνεται: «Είδαμε μια μεγάλη κινητοποίηση ιδιωτών και εταιρειών που προσέφεραν πολλά στο καταπονημένο από την οικονομική κρίση ΕΣΥ. Ηταν εξαιρετικά θετική η ειλικρινής διάθεση προσφοράς. Αυτός ο συντονισμός πρέπει να δράσει ως επιταχυντής, έτσι ώστε να υιοθετηθούν ακόμα περισσότερο οι καλές πρακτικές και η διαφάνεια, καθώς και νέα “εργαλεία” και μέθοδοι στον χώρο αυτόν».
Το «ευχαριστώ» των ανθρώπων της ένωσης στους συμπαραστάτες.
Η ένωση δεν σταμάτησε, βέβαια, να λειτουργεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα και να παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες, από τη σίτιση απόρων οικογενειών έως τη συμβουλευτική γραμμή 11525, για την ψυχική στήριξη όσων είχαν ανάγκη. Παράλληλα, αναζητεί νέους τρόπους προσέγγισης της κοινωνίας, καθώς άντλησε 30.000 ευρώ σε μια δύσκολη περίοδο, μέσω crowdfunding καμπάνιας, στηρίζοντας 62 οικογένειες σε ανάγκη. «Η ευελιξία και τα γρήγορα αντανακλαστικά είναι σημαντικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας μας. Λένε ότι η προσαρμοστικότητα συνεπάγεται επιβίωση και η επιβίωση ως επί το πλείστον καταλήγει σε επιτυχία», σημειώνει η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, που ασχολείται με τη φιλανθρωπία από το 1983.
«Είναι βέβαιο ότι η οικονομική κρίση που έπεται της πανδημίας θα οδηγήσει σε αύξηση των αιτημάτων για βοήθεια. Πώς όμως θα συγκεντρώνουμε χρήματα χωρίς τα παραδοσιακά φιλανθρωπικά γεύματα και εκδηλώσεις; Η τεχνολογία μάς δίνει πολλές λύσεις. Επίσης, τώρα όλες οι δωρεές στρέφονται προς τα νοσοκομεία. Ελπίζω ότι σταδιακά αυτό θα εξισορροπήσει και οι πόροι θα κατευθυνθούν και σε άλλες δράσεις. Παράλληλα, αλλάζουν και πολλά άλλα. Οι μεγάλες εταιρείες, λ.χ., μπαίνουν σε μια νέα φάση, όπου η τηλεργασία θα τους γλιτώνει κόστος. Πιστεύω πως ένα μέρος των χρημάτων που εξοικονομούν μπορεί να επιστρέφει στην κοινωνία μέσα από τη φιλανθρωπία. Η ένωση θα παραμείνει ένα σταθερό σημείο αναφοράς που θα εξελίσσεται ανάλογα με τις νέες συνθήκες, έτσι ώστε να μη μείνει ούτε ένα παιδί δίχως βοήθεια».