«Πορευόμαστε όλοι μαζί στον δρόμο της ανάπτυξης, παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας αλλά και η παγκόσμια οικονομία. Πιστεύουμε ότι θα βγούμε ακόμη δυνατότεροι ως εταιρεία και ως χώρα». Αυτά έλεγε μεταξύ άλλων ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας, πρόεδρος της γνωστής οινοποιίας, τον Οκτώβριο του 2010 στη γιορτή για τα 115 χρόνια της ιστορικής εταιρείας.
Η αγαπημένη ρετσίνα, που έφτασε στη μεγάλη της ακμή να στέλνει περίπου 50 εκατ. φιάλες στην εσωτερική αγορά και σε άλλες 37 χώρες, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα μεγάλα προβλήματα. Το 2018 βρέθηκε με δανεισμό και υποχρεώσεις που ξεπερνούσαν τα 48 εκατ. ευρώ αντιμετωπίζοντας παράλληλα μεγάλη πτώση στις πωλήσεις της. Αυτές τις μέρες βρίσκεται στην τελική ευθεία η διαδικασία για την πώλησή της και, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχουν αρκετοί μνηστήρες που επιθυμούν να συνεχίσουν τη μεγάλη ιστορία της.
Η αλήθεια είναι πως λίγες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν διαγράψει μια τόσο πλούσια αλλά και αδιάλειπτη πορεία που ξεκινάει το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ταυτόχρονα με την οικοδόμηση της νεότερης Ελλάδας, και συνεχίζεται για περισσότερα από 120 χρόνια. Το νήμα αρχίζει να ξετυλίγεται στην Τένεδο το 1860 από τα οικογενειακά αμπελοτόπια του Ευστράτιου Μαλαματίνα.
Το λευκό κρασί που παράγει από την ποικιλία «τσαούσια» αρέσει πολύ στην τοπική κοινωνία, αλλά πρέπει να περάσουν περίπου τρεις δεκαετίες και να αναλάβει τα ηνία ο γιος του Κωνσταντίνος για να αρχίσουν η εντατική παραγωγή και η εμπορική δραστηριότητα: τα πρώτα φορτία κρασιού φτάνουν σε λιμάνια της Βόρειας Ελλάδας και σύντομα ιδρύεται στην Αλεξανδρούπολη το πρώτο οινοποιείο της οικογένειας.
Οι δουλειές πάνε καλά μέχρι το ’22, που χάνονται σχεδόν όλα και γίνεται νέα αρχή. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου η παραγωγή γίνεται στην Ελλάδα από Σαββατιανό και Ροδίτη, και μετά την Κατοχή η επιχείρηση περνάει στην τρίτη γενιά. Πλέον η πορεία είναι ανοδική για πολλά χρόνια, με αύξηση των πωλήσεων, εξαγωγές, επενδύσεις.
Η χαρακτηριστική πράσινη ετικέτα του μπουκαλιού απεικονίζει μια ανθρώπινη φιγούρα που πίνει ένα ποτήρι κρασί. Στην κοιλιά της υπάρχει ένα κλειδί. Η ιστορία του λογότυπου δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά θέλει τον γνωστό ηθοποιό Νίκο Σταυρίδη να έχει δώσει την ιδέα στον φίλο του Ευάγγελο Μαλαματίνα, λέγοντάς του «η Μαλαματίνα είναι το κλειδί στο στομάχι μου!». Ισως και το κλειδί σε μια νέα πορεία.