«Την άρση των μέτρων του lock-down πρέπει να την αντιμετωπίσετε ως ένα προνόμιο που είναι ανάγκη να διαφυλάξετε γιατί μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποσυρθεί, αν δεν δράσουμε με υπευθυνότητα», λέει ο Τζόζεφ Αλεν. Ο καθηγητής Επιστημών Εκθεσης σε Κινδύνους Μολύνσεων, της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ T.H. Chan, παραχώρησε πρόσφατα διεθνή συνέντευξη Τύπου στην οποία συμμετείχε η «Κ» και ήταν αυστηρός και πολύ σαφής: «Διαμορφώστε μια ιεραρχία ελέγχου της μετάδοσης σε δύο επίπεδα. Πρώτο επίπεδο: παρά την άρση των μέτρων, μείνετε στο σπίτι, εργαστείτε από το σπίτι, περιορίστε όλες τις μετακινήσεις και όλες τις επαφές με άλλους ανθρώπους. Δεύτερο επίπεδο: αν πρέπει να βγείτε από το σπίτι, φορέστε μάσκες όπου κι αν πάτε. Αποφύγετε δημόσιες συγκοινωνίες και ταξί και μην παραμένετε για πολύ σε κτίρια στα οποία τα συστήματα ανανέωσης και καθαρισμού του αέρα δεν έχουν άριστη ποιότητα. Αν πρέπει να χρησιμοποιήσετε μέσα μεταφοράς, αποφύγετε τις ώρες αιχμής. Αν πρέπει να πάτε στο γραφείο σας, καθαρίζετε τακτικά όλες τις επιφάνειες. Μη χρησιμοποιείτε ασανσέρ, κοινές κουζίνες ή χώρους συσκέψεων».
Ολα αυτά στην Ελλάδα μπορεί να ακούγονται… κινέζικα. Ομως ο καθηγητής επιμένει. «Αυτό το καλοκαίρι δεν θα είναι ένα κανονικό καλοκαίρι για καμία χώρα και δεν πρέπει να είναι για καμία χώρα ένα κανονικό καλοκαίρι. Σε όλες τις επιδημίες, μετά το πρώτο κύμα, όλοι χαλαρώνουν και υποτιμούν τον κίνδυνο, και αυτό είναι το μεγάλο λάθος. Πολίτες, κυβερνήσεις, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες είναι αγχωμένοι και πολύ κουρασμένοι και όλοι θέλουν να επιστρέψουν στην παλιά κανονικότητα. Κι όμως, αυτό είναι λάθος. Θα πρέπει όσο μπορείτε να παραμένετε σε μια εθελοντική καραντίνα γιατί αν δεν το κάνετε, όλα θα πάνε χειρότερα».
Για τον Τζόζεφ Αλεν το ερώτημα δεν είναι αν πρέπει ή όχι να φοράμε μάσκα στο πάρκο, στην παραλία ή στο ξενοδοχείο. «Το ερώτημα είναι πόσο θέλετε να διακινδυνεύσετε. Αν δεν θέλετε να διακινδυνεύετε, φορέστε μάσκες». Ακόμα και στην παραλία; «Αν έχετε δύο ή καλύτερα τέσσερα μέτρα απόστασης από τους άλλους, μη φοράτε. Αλλά όταν περνάτε δίπλα από άλλους περπατώντας, φορέστε τη μάσκα σας. Και προς Θεού. Ξεχάστε τις χειραψίες και μην αρχίζετε τα τραγούδια στις παρέες. Το τραγούδι γεμίζει ένα δωμάτιο με μικροσωματίδια γεμάτα ιούς».
Ο Τζόζεφ Αλεν τονίζει ότι τα περισσότερα κτίρια στον κόσμο είναι εξοπλισμένα με φτηνά φίλτρα αέρα που παρακρατούν μόλις το 20% των σωματιδίων μεγέθους ιού. Τα πολύ καλά φίλτρα παρακρατούν το 80% (κανένα δεν είναι απόλυτα ασφαλές). Κατά συνέπεια, κτίρια με κεντρικό κλιματισμό και χωρίς φυσικό εξαερισμό έχουν πάντα ποσοστό κινδύνου μετάδοσης ιών μέσω της ανακύκλωσης του αέρα.
Υπενθυμίζει το παράδειγμα του SARS στο Χονγκ Κονγκ: «Το 2003 ένας νοσοκόμος με ελαφρά αναπνευστικά συμπτώματα πήγε στο Χονγκ Κονγκ για ένα γάμο και έμεινε στον 9ο όροφο του ξενοδοχείου Metropole. Την επομένη αρρώστησε βαριά, μπήκε στο νοσοκομείο και πέθανε την επόμενη ημέρα. Ομως είχε προλάβει να μεταφέρει τον ιό σε 16 άλλους καλεσμένους που έμειναν στον ίδιο όροφο. Αυτοί μετέφεραν τον SARS στον Καναδά, στο Βιετνάμ, στη Σιγκαπούρη, στην Κίνα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε αργότερα το εξής: “Μια παγκόσμια έξαρση ξεκίνησε από ένα άτομο σε έναν όροφο ενός ξενοδοχείου του Χονγκ Κονγκ”».