Η δολοφονία Σταματιάδη και οι άφαντοι εγκληματίες

Η δολοφονία Σταματιάδη και οι άφαντοι εγκληματίες

4' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ολοι θυμούνται τη στυγερή δολοφονία του επιχειρηματία Αλέξανδρου Σταματιάδη, μέσα στο σπίτι του στην Κηφισιά τον Απρίλιο του 2018, όταν συμμορία Αλβανών κακοποιών πήγε για να ληστέψει και ο άτυχος Σταματιάδης προσπάθησε να προστατεύσει την οικογένειά του και το σπίτι του.

Πέθανε μέρες αργότερα προκαλώντας συγκίνηση στο πανελλήνιο, ενώ η δολοφονία του πυροδότησε πολιτικές αντιπαραθέσεις και έφερε –τότε– και πάλι στο προσκήνιο τα θέματα ασφάλειας των πολιτών, θέματα που ήταν στην πολιτική ατζέντα και στην καθημερινότητα των καναλιών.

Από τότε που ο Σταματιάδης έφυγε από τη ζωή, σηματοδοτώντας με τραγικό τρόπο την υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει ασφάλεια και προστασία στους πολίτες της, έχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια.

Οι διωκτικές αρχές προσπάθησαν όσο μπορούσαν, και με τα μύρια όσα βρήκαν άκρη για τους στυγερούς δολοφόνους του άτυχου επιχειρηματία. Ηταν από τις περιπτώσεις εκείνες εξιχνίασης εγκλημάτων, που το αρμόδιο Τμήμα Εγκλημάτων Ιδιοκτησίας «τα έδωσε όλα». Βρήκε ποιοι ήταν οι δράστες και ποιοι είχαν συστήσει συμμορία για ληστείες και κλοπές, φθάνοντας στο να σκοτώσουν τον Σταματιάδη μέσα στο σπίτι του.

Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, οι έρευνες της αστυνομίας για τον εντοπισμό των δραστών δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οι κακοποιοί μόλις σκότωσαν τον Σταματιάδη διέφυγαν στην Αλβανία και κάποιοι απ’ αυτούς ξαναγύρισαν αργότερα.

Η σάρωση σε τηλέφωνα, ο εξονυχιστικός έλεγχος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως στο Facebook, όπου και εντοπίστηκε φωτογραφία ενός εκ των δραστών με ένα σκοτωμένο αγριογούρουνο, οδήγησαν στον εντοπισμό τους.

Η οικογένεια του θύματος, η σύζυγος και τα τρία του παιδιά, με ενεργό το δικαίωμα που έχει ο κάθε πολίτης για δικαίωση, στάθηκαν από την αρχή αυτής της τραγικής ιστορίας στη θέση της πολιτικής αγωγής, διεκδικώντας την απονομή δικαιοσύνης για τον άδικο χαμό του ανθρώπου τους.

Η Δικαιοσύνη, που στην περίπτωση της δολοφονίας Σταματιάδη είχε στα χέρια της έναν εμπεριστατωμένο φάκελο από τις αστυνομικές αρχές, σε σχετικά λογικό χρόνο ολοκλήρωσε τις δικαστικές διαδικασίες και η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο τις μέρες του κορωνοϊού. Ηταν από εκείνες που η διεξαγωγή τους είχε εξαιρεθεί του κλεισίματος των δικαστηρίων, διότι κάποιοι από τους κατηγορουμένους ήταν κρατούμενοι και υπήρχε κίνδυνος να λήξουν τα 18μηνα της προσωρινής τους κράτησης και να βγουν πριν δικαστούν, και μετά άντε να τους βρεις.

Τελικά στο εδώλιο κάθισαν έξι άτομα. Μόνον ένας για τον φόνο του Σταματιάδη και αυτός με ρόλο περιφερειακό στη δολοφονία, ήταν τσιλιαδόρος. Οι βασικοί κατηγορούμενοι, εκείνοι που τον σκότωσαν, έχουν εντοπιστεί αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί. Κρύβονται μάλλον στην Αλβανία. Οι ελληνικές αρχές έκαναν μεγάλη προσπάθεια να τους βρουν, αλλά οι Αρχές της γείτονος, όπως ακούστηκε και στο δικαστήριο, δεν εμφάνισαν σημάδια συνεργασίας. Και το κυριότερο. Δεν αποφάσισαν να τους δικάσουν έστω εκεί εφόσον δεν θέλησαν να τους εκδώσουν.

Οι έξι που κάθισαν στο εδώλιο ήταν κατηγορούμενοι για δεκάδες κλοπές, ληστείες, ανάμεσά τους και εκείνη στο σπίτι του Σταματιάδη και μία ακόμα σε σπίτι στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, όπου οι ένοικοί του στάθηκαν τυχεροί.

Η ώρα της απόφασης

Το δικαστήριο έτρεξε γρήγορα την εκδίκαση της υπόθεσης και ήρθε η ώρα της απόφασης. Με όση ευχέρεια δίδει ο νόμος, οι δικαστές εξάντλησαν την αυστηρότητά τους. Καταδίκασαν τον μοναδικό από τους δράστες της δολοφονίας του Αλέξανδρου Σταματιάδη σε ποινή –κατά συγχώνευση– 38,5 χρόνια κάθειρξης, τα οποία ισοδυναμούν, αυτά προβλέπει ο νόμος, σε 20 χρόνια ποινής που θεωρητικά εκτίεται. Στην πράξη, τα 20 γίνονται συνήθως 8 ή και λιγότερα. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν η μεγαλύτερη δυνατή, για συνέργεια στον φόνο. Ηταν τσιλιαδόρος.

Οι άλλοι που ήταν μέσα στο σπίτι, οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας του επιχειρηματία, δεν ήταν στο εδώλιο. Διαφεύγουν οι δύο από αυτούς και ένας δεν έχει καθόλου εντοπιστεί, παραμένει άγνωστος. Οι υπόλοιποι που κάθισαν στο εδώλιο για κλοπές και ληστείες, μέλη της συμμορίας, καταδικάστηκαν και αυτοί από 22 έως και 34 χρόνια κάθειρξη. Μεγάλες ποινές.

Ετσι έκλεισε το κεφάλαιο για την απόδοση δικαιοσύνης για τη στυγερή δολοφονία του επιχειρηματία Σταματιάδη, θύμα τυφλής εγκληματικότητας. Οι συγγενείς του διεκδίκησαν όχι μόνον δικαίωμα στη δικαίωση για τον άδικο χαμό τους ανθρώπου τους, αλλά και δικαίωμα στη λήθη. Δεν θέλησαν να ξαναζήσουν μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τον τραγικό θάνατό του, που τους καθόρισε και τη ζωή τους. Απέφυγαν κάθε δημοσιότητα. Ομως το δικαίωμά τους για δικαίωση είναι δύσκολο να ικανοποιηθεί. Η πολιτεία, οι διωκτικές αρχές έκαναν ό,τι μπορούσαν. Εντόπισαν τους δράστες και, όσους μπόρεσαν, τους συνέλαβαν.

Ο νόμος που ισχύει για την έκτιση των ποινών, όμως, αφήνει το αίσθημα δικαιοσύνης εν μέρει ανεκπλήρωτο… Και η περίπτωση Σταματιάδη ανοίγει για ακόμη μία φορά τη συζήτηση για την ισορροπία που είναι ανάγκη να αναζητηθεί ανάμεσα στις σύγχρονες τάσεις για τον σωφρονισμό των καταδίκων και το αίτημα των θυμάτων για απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης. Οσο είναι αυτό δυνατόν. Διότι οι άνθρωποι δεν γυρίζουν πίσω. Το μπες-βγες με ευκολία όμως από τις φυλακές δεν συμβάλλει και στην αντιμετώπιση –προληπτική και κατασταλτική– του εγκλήματος. Το θέμα της πραγματικής έκτισης των ποινών φάνηκε με εμφαντικό τρόπο και στην τραγική ιστορία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Είναι ένα θέμα σύνθετο που θέλει πάντως προσέγγιση. Ας μείνει κάτι τουλάχιστον από την τραγική ιστορία του επιχειρηματία Αλέξανδρου Σταματιάδη…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή