Δυσάρεστες αλήθειες για τη θέση της Ελληνίδας στον εργασιακό στίβο φέρνει στην επιφάνεια η έρευνα «Breaking the glass ceiling» (σπάζοντας τη «γυάλινη οροφή»). Η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 299 εργαζόμενες και 107 επιχειρήσεις, διενεργήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι από το Alba Graduate Business School, το The American College of Greece και τον Οργανισμό για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των Γυναικών, Women On Top, με την υποστήριξη της Vodafone Ελλάδας.
Οι διακρίσεις ξεκινούν νωρίς, ήδη από τη στιγμή της συνέντευξης για την πρόσληψη. Τέσσερις στις δέκα γυναίκες υποστηρίζουν πως έχουν κληθεί συχνά να απαντήσουν για την οικογενειακή τους κατάσταση, ενώ επτά στις δέκα έχουν βρεθεί στη θέση αυτή αρκετές φορές. Η μισθολογική απόσταση μεταξύ των δύο φύλων παραμένει μεγάλη. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το χάσμα το 2014 προσδιοριζόταν σε 41,4%, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 39,6%. Ωστόσο, οι ίδιες οι συμμετέχουσες βιώνουν την ανισότητα πολύ πιο έντονα – 80% θεωρούν ότι υπάρχει ανισότητα στις αμοιβές ανδρών γυναικών, μια αδικία που αφορά κυρίως τον βασικό μισθό και ορισμένες φορές «διορθώνεται» με την παροχή bonus ή αυξήσεων.
Οι συμμετέχουσες στην έρευνα θεωρούν ότι διαθέτουν τις απαιτούμενες για τη δουλειά τους δεξιότητες, αλλά ομολογούν ότι έχουν έλλειψη δεξιοτήτων σχετικών με την επαγγελματική τους ενδυνάμωση, όπως δικτύωση, αυτοπροβολή, σχεδιασμός επαγγελματικής σταδιοδρομίας (career planing) κ.ά. Οι προϊστάμενοι, όμως, δεν τους τείνουν χείρα βοηθείας. Οκτώ στις δέκα γυναίκες δηλώνουν ότι δεν τους καλύπτουν τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Πρόσβαση, μάλιστα, σε προγράμματα mentoring έχει μόνο 18% αυτών.
Το στερεότυπο που θέλει τις γυναίκες να έχουν περιορισμένες ψηφιακές και τεχνολογικές δεξιότητες επιδιώκουν οι ίδιες να αποτινάξουν: εννέα στις δέκα διαφωνούν απόλυτα με αυτό. Στα θετικά ευρήματα της έρευνας συγκαταλέγονται η ετοιμότητα και η ικανότητά τους να απασχοληθούν σε θέσεις που προϋποθέτουν υψηλού επιπέδου τεχνολογικές γνώσεις ή σε επαγγέλματα STEM.
Οπως, ωστόσο, ομολογούν, αποθαρρύνονται από το να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους. Δεν είναι, λοιπόν, απορίας άξιον, που μόλις το 10,2% στα Δ.Σ. των μεγαλύτερων εισηγμένων εταιρειών στην Ελλάδα εκπροσωπείται από γυναίκες. Σύμφωνα, δε, με έρευνα της Grant Thornton, το ποσοστό των γυναικών που κατέχουν ανώτερες διοικητικές θέσεις στην Ελλάδα παρουσίασε, μέσα σε ένα χρόνο, πτώση από 26% το 2018 σε 22% το 2019. Εξαίρεση αποτελεί μάλλον η Vodafone με 33,3% των διευθυντικών στελεχών και 60% των στελεχών ανώτατης διοίκησης να είναι γυναίκες.
Η σεξουαλική παρενόχληση στο ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον μοιάζει να είναι φαινόμενο μέτριας έκτασης. Ασάφεια, μάλιστα, επικρατεί για το πώς ορίζεται ως σεξουαλική παρενόχληση: οι γυναίκες γίνονται αποδέκτριες συμπεριφορών και χειρονομιών που δεν μπορούν πάντα να αξιολογήσουν. Προβληματισμένες εμφανίζονται και για το επόμενο βήμα. Ενδεικτικά, το 93% πιστεύει ότι μια σχετική καταγγελία του συμβάντος ενέχει ρίσκο για την επαγγελματική τους εξέλιξη, το 76% ότι η καταγγελία θα αγνοηθεί, ενώ το 8% των συμμετεχουσών θα προτιμούσε να μην το αναφέρει πουθενά.