«Οχι λιγότεροι από τις Χάριτες και όχι περισσότεροι από τις Μούσες. Ιδού ο κλασικός κανόνας που ορίζει τον ελάχιστο και τον μέγιστο επιτρεπτό αριθμό συνδαιτυμόνων σ’ ένα γεύμα γαστρονομικών αξιώσεων».
Ο «Τρίτος Δειπνοσοφιστής» του Χρίστου Ζουράρι ήταν σαφής από την πρώτη κιόλας σελίδα. Από τότε που διάβασα το συγκεκριμένο απόσπασμα, πολλά χρόνια πριν, ακολουθώ πιστά τις οδηγίες. Εχω αποφύγει πολλές φορές τις δυσάρεστες καταστάσεις: Tην πλήξη στην περίπτωση που τα άτομα είναι λιγότερα από τις Χάριτες, τον όχλο στην περίπτωση που είναι περισσότερα.
Πρόκειται για «οδηγό» με προσανατολισμό φυσικά την απόλαυση, ωστόσο αναδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμος και στην εποχή του κορωνοϊού. Οποιοι υπέγραψαν την κοινή υπουργική απόφαση με την οποία καταργείται ο περιορισμός που υπήρχε στον αριθμό των ατόμων που επιτρεπόταν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι στα εστιατόρια, καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν έχουν διαβάσει τον «Δειπνοσοφιστή».
Χάνουν φυσικά και τους προτείνω να αναζητήσουν και τα τρία βιβλία της σειράς, αν και δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Ομως, αναρωτιέμαι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν βγαίνουν για φαγητό; Δεν καλούν φίλους στο σπίτι τους; Δεν έχουν εμπειρία από μεγάλα, φασαριόζικα τραπέζια όπου μιλάνε όλοι με όλους και δεν γίνεται καμία ουσιαστική συζήτηση; Αν η κατάσταση δεν ήταν σοβαρή, θα ήταν αστεία.
Δυστυχώς, όμως, είναι σοβαρή, είναι επικίνδυνη και γι’ αυτό πραγματικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω τη λογική πίσω από την κατάργηση του πλαφόν των έξι ατόμων ανά τραπέζι στα εστιατόρια. Αν ήθελαν να αυξήσουν τον αριθμό, ας έφταναν μέχρι το μάξιμουμ των εννέα ατόμων. Αλλά όχι παραπάνω.
Παρακολουθώ τα πανηγύρια με τις χιλιάδες ιδρωμένους από τον χορό συμπολίτες μας, με πρώτους τους βουλευτές και τους δημάρχους, ενώ δηλώνουν δεξιά κι αριστερά ότι δεν σηκώθηκαν λεπτό από το τραπέζι τους –μα καλά, δεν έχουν ακούσει ποτέ για τα έξυπνα τηλέφωνα και τα σόσιαλ μίντια;–, και σκέφτομαι ότι δεν μπορεί, τόσο φλερτ με τον κορωνοϊό κάπου θα καταλήξει!
Ισως πρέπει να το επαναλαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία. «Ενας είναι ο εχθρός, ο πολύς συνωστισμός». Ας τον αποφύγουμε. Αν όχι για τον κορωνοϊό, για την απόλαυση… Μέχρι τις εννέα Μούσες.