Η πανδημία τον βρήκε φοιτητή στο Αμπερντίν της Σκωτίας, όπου και παρέμεινε όλη την περίοδο των περιοριστικών μέτρων, ενώ όταν τελείωσε πια τα μαθήματά του, τα κλειστά αεροδρόμια και οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί αλλά κυρίως ο νεανικός ενθουσιασμός και η τόλμη του, τον έκαναν να σκαρφιστεί έναν διαφορετικό τρόπο για να φτάσει στην Ελλάδα και την οικογένειά του. Με το ποδήλατο.
Ο Κλέων Παπαδημητρίου χρειάστηκε 48 ημέρες, περίπου 3.500 χιλιόμετρα, πάνω στις δύο ρόδες ενός ποδηλάτου, για να ανταμώσει και πάλι με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Το φορτίο που κουβαλούσε στο ποδήλατο έφτανε ως και τα 30 κιλά, ενώ οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν πάντα κατάλληλες αφού εναλλάσονταν από από χιόνι και χαλάζι -στην εκκίνηση- ως καυτό ήλιο στον -τελικό προορισμό.
«Ξεκίνησε σαν πλάκα αλλά επειδή εμένα μ' αρέσουν οι "περιπέτειες" αυτού του είδους, ξεκίνησα να μελετώ αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό», ανέφερε ο 20χρονος».
Συμπαραστάτη στην απόφασή του να επιστρέψει από το Αμπερντίν στην Αθήνα με ποδήλατο βρήκε τον πατέρα του, ο οποίος παρακολουθούσε το «στίγμα» του γιου του καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Αυτή ήταν, άλλωστε, και η βασική προϋπόθεση που του έβαλε προκειμένου να ανάψει το πατρικό «πράσινο φως» και να μπει ο Κλέων με τον ποδήλατό του στη γραμμή εκκίνησης. «Θα το κάνεις υπό την προϋπόθεση ότι θα ξέρω κάθε στιγμή πού είσαι», τού είπε ο πατέρας του.
Ο 20χρονος βρήκε την κατάλληλη εφαρμογή για να καταστεί αυτό εφικτό κι έτσι αποδύθηκε τον δικό του διαφορετικό αγώνα «Kleon vs Lockdown».
Το ταξίδι του νεαρού σπουδαστή ξεκίνησε τελικά στις 10 Μαΐου 2020 και διασχίζοντας το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Αυστρία έφτασε στην Ιταλία, όπου από το λιμάνι της Αγκόνας πέρασε με πλοίο στην Πάτρα και από εκεί συνέχισε ώς την Αθήνα όπου η οικογένεια και φίλοι του τον υποδέχθηκαν στη γειτονιά του, τα Μελίσσια, με ένα μεγάλο πανό «Welcome Home Kleon- One more challenge accomplished»!
Είχαν προηγηθεί 48 συναρπαστικές ημέρες, με ευχάριστες στιγμές, απρόοπτα αλλά κυρίως με πολλή δύναμη ψυχής από την πλευρά του 20χρονου. «Την πρώτη μέρα που έφυγα είχε χαλάζι και χιόνι», θυμάται, ενώ από τις πρώτες κιόλας ημέρες του ταξιδιού στράβωσε ο πίσω τροχός του ποδηλάτου του -ένα μεταχειρισμένο αγωνιστικό που αγόρασε αντί 300 λιρών.
«Έφυγε μια ακτίνα και μερικές φορές έσκαγε δυο-τρεις φορές τη μέρα το λάστιχο και αυτό όχι μόνο μου έτρωγε πολύ χρόνο αλλά δεν ήταν καλό και για το ηθικό μου. Ήταν, όμως, ένα μάθημα που έπρεπε να μάθω να διαχειρίζομαι», λέει ο νεαρός, ο οποίος περνούσε τα βράδια του είτε κάνοντας κάμπινγκ ή -προς το τέλος του ταξιδιού- «σε σπίτια ή κήπους γνωστών» και είχε πάντα στο σακίδιό του άσπρο ψωμί, φυστικοβούτυρο και σαρδέλες σε κονσέρβα προκειμένου να του εξασφαλίζουν την απαιτούμενη ενέργεια για να μπορεί να ποδηλατεί απερίσπαστος από οποιοδήποτε αίσθημα πείνας.
Τώρα πίσω στην Ελλάδα, ο Παπαδημητρίου έχει φύγει από την Αθήνα για θερινή εργασία, αλλά λέει ότι εξακολουθεί να θυμάται την διάρκειας επτά εβδομάδων ποδηλατάδα του.
«Νομίζω με βελτίωσε σαν άνθρωπο, έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου«, λέει παραδεχόμενος στο CNN ότι σχεδιάζει το επόμενο μεγάλο κατόρθωμα»