Σε μία από τις πλαγιές που κυκλώνουν τη λίμνη της Στυμφαλίας άρχισε να λειτουργεί πριν από δέκα χρόνια το Μουσείο Περιβάλλοντος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Πειραιώς. Το ΠΙΟΠ δημιούργησε ένα ολόκληρο δίκτυο μουσείων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, ώστε να αναδείξει την παράδοση και τις δεξιότητες των ανθρώπων, να διασυνδέσει τη σοφία του παρελθόντος με το σήμερα. Σε αυτό το μαγευτικό μέρος της Κορινθίας, η σχέση με τη φύση είναι άρρηκτη από την αρχαιότητα, αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύμφωνα με τον μύθο, εκεί σκότωσε ο Ηρακλής τις περίφημες Στυμφαλίδες Ορνιθες. Επρόκειτο για ανθρωποφάγα πτηνά που είχαν χάλκινα ράμφη, νύχια και φτερά. Στον τόπο όπου γεννήθηκαν, λοιπόν, κατά τη μυθολογία, η γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη ήρθε να τοποθετήσει στο ΠΙΟΠ δικά της έργα (ανάμεσα στα οποία μερικές πολύ γοητευτικές αλλά καθόλου τρομακτικές κουκουβάγιες από μέταλλο), σε μια περιοδική έκθεση με τίτλο «Αδάμαστη φύση», που θα διαρκέσει έως και τον Νοέμβριο.
Το κτίριο του μουσείου, μέσα στο πράσινο.
Η Λίτη γνωρίζει από πρώτο χέρι τα μουσεία, αφού από το 1978 έως το 2000 εργάστηκε ως μουσειακή γλύπτρια στο Εθνικό Αρχαιολογικό. Ηταν, λοιπόν, πολύ οικείο για εκείνη να τοποθετήσει δημιουργίες της μέσα στο «πλέγμα» της μόνιμης έκθεσης, η οποία εστιάζει στην εύθραυστη ισορροπία χλωρίδας, πανίδας και ανθρώπου. Ενώ τα έργα της έχουν ψυχή και οντότητα, ποτέ δεν αποπνέουν ναρκισσισμό ή εντυπωσιοθηρία. Ετσι, εντάχθηκαν πολύ ταιριαστά στο πλαίσιο και όταν κάποιος τα δει από κοντά είναι σαν να βρίσκονταν εκεί από πάντα. Τα γλυπτά της Λίτη, σε νατουραλιστικές ή πιο αφαιρετικές φόρμες, παίρνουν διάφορες μορφές, μεγεθύνονται και μεταλλάσσονται με μια ποικιλία υλικών, όπως μέταλλο, χρωματιστές ψηφίδες και καθρέφτες. Ζώα, πτηνά, έντομα, φυτά, καρποί και φιγούρες δραπετεύουν από τη φύση και παρεισφρέουν στο ανθρωπογενές περιβάλλον του μουσείου.
Οπως αναφέρει η Αφροδίτη Λίτη, «μεταξύ των σκιερών και των φωτεινών πλευρών αυτών των “ιδιότυπων κήπων” στο μουσείο, ζώα, φυτά και άνθρωπος υπερβαίνουν την υπόστασή τους, αποκτούν μυθικές διαστάσεις, μετατρέπονται σε σύμβολα. Στο έργο μου, δύο είναι τα θέματα που παίζουν κυρίαρχο ρόλο: η φύση και ο μύθος». Αντλώντας έμπνευση από το μοναδικό τοπίο της Στυμφαλίας και τη θεματική του μουσείου, τα έργα της Λίτη εναρμονίζονται πλήρως με την ατμόσφαιρα που επικρατεί εντός και εκτός του κτιρίου. Τονίζουν την ανάγκη της συμβίωσης, του σεβασμού, της έγνοιας του ανθρώπου για ό,τι τον περιβάλλει, τον θρέφει και τον κρατάει στη ζωή. Αλλωστε, τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της, ο αείμνηστος Γιώργος Λάππας, μελέτησαν τον δεσμό ανάμεσα στους πολιτισμούς και στη φύση.