Αυξημένα περιστατικά μυκητιάσεων και μολύνσεων του δέρματος καλούνται να αντιμετωπίσουν κάθε καλοκαίρι και φθινόπωρο οι δερματολόγοι, αφού οι κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και ο τρόπος συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, «ευνοούν» την εκδήλωση αυτού του είδους των παθήσεων.
Οπως επισημαίνει μιλώντας στην «K» ο αναπληρωτής καθηγητής δερματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νίκος Σταυριανέας, το καλοκαίρι παρατηρείται μία έξαρση στις μυκητιάσεις που προσβάλλουν το δέρμα, τα πέλματα και τα νύχια. Μία από τις σημαντικότερες αιτίες αφορά στην προσέλευση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού στις παραλίες, όπου σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας αναπτύσσονται οι μύκητες. Στα νύχια, η μυκητίαση εμφανίζεται με αλλοίωση του χρώματος, πάχυνση του ελευθέρου χείλους, ενώ τα νύχια γίνονται εύθραυστα. Οταν οι μύκητες «προσβάλλουν» το πέλμα, η συγκεκριμένη περιοχή κοκκινίζει και εν συνεχεία απολεπίζεται. Αλλη μία συχνή μυκητίαση ονομάζεται «ποικιλόχρους πιτυρίαση» και εμφανίζεται με τη μορφή κηλίδων, που παρουσιάζουν ποικιλία στο χρώμα. Μάλιστα, η συγκεκριμένη μορφή μυκητίασης εξαπλώνεται εύκολα και μπορεί να καταλάβει μεγάλη επιφάνεια δέρματος. Πάντως, οι «ασθενείς» δεν πρέπει να ανησυχούν, αφού υπάρχει πληθώρα αποτελεσματικών θεραπειών, που είτε έχουν μορφή κρέμας για τοπική επάλειψη, είτε αφορούν αντιμυκητιαστικά συστηματικώς χορηγούμενα φάρμακα. Περισσότερο επιρρεπή στους μύκητες είναι τα άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση -χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι ιδρώνουν πολύ- και γι’ αυτό εάν κάποιος έχει προσβληθεί στο παρελθόν από μυκητίαση είναι πολύ πιθανόν να επανεμφανίσει την πάθηση.
Σύμφωνα με τον κ. Σταυριανέα, προλητική αγωγή για τις μυκητιάσεις δεν υπάρχει. Ωστόσο, ορισμένα μέτρα προφύλαξης μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα εκδήλωσής τους. Αυτά αφορούν στη χρήση των ατομικών ειδών στη παραλία. Ετσι, δεν θα πρέπει να μοιραζόμαστε την πετσέτα θαλάσσης, ενώ καλό είναι να την απλώνουμε στην παραλία πάντα από την ίδια πλευρά. Επιπλέον πρέπει να αποφεύγουμε να περπατάμε ξυπόλυτοι στην παραλία.
Σταφυλόκοκκος – στρεπτόκοκκος
Ενα άλλο κεφάλαιο, αφορά στις μολυσματικές παθήσεις δέρματος από μικρόβια και κυρίως από σταφυλόκοκκο και στρεπτόκοκκο. Οι παθήσεις αυτές προσβάλλουν πιο συχνά τα παιδιά, ενώ σε κατασκηνώσεις και γενικότερα σε χώρους που συγκεντρώνονται πολλά παιδιά, μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και μικρή επιδημία. Οι παθήσεις αυτές προσβάλλουν ακάλυπτα μέρη του σώματος, ενώ μία πληγή από τσίμπημα εντόμου ή τραυματισμό, αποτελεί «πύλη εισόδου» για τα μικρόβια. Στα παιδιά το εξάνθημα εξαπλώνεται γρήγορα και πρέπει να θεραπευτεί εγκαίρως, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμα και νεφρίτιδα.