Αυστηρά μέτρα ασφαλείας είχαν ληφθεί στις 2 Νοεμβρίου 1997 με αφορμή τη σύλληψη ενός 45χρονου Ιταλού που είχε σχέση με την απαγωγή και τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Αλντο Μόρο, από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Ο Ενρίκο Μπιάνκο συνελήφθη σε ένα γιοτ στο Ακτιο ύστερα από σήμα της Ιντερπόλ προς τις ελληνικές αστυνομικές αρχές, ότι ίσχυε διεθνές ένταλμα σύλληψης για εγκληματικές – τρομοκρατικές πράξεις.
Ακολούθησε μεγάλη αναστάτωση και μπέρδεμα σχετικά με την ανάμιξη του Μπιάνκο στην υπόθεση Μόρο, καθώς οι Αρχές στη Ρώμη ανέφεραν ότι είχε απαλλαγεί από κάθε κατηγορία, ενώ ταυτόχρονα υπήρχαν πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Ενρίκο Μπιάνκο συνδεόταν και με ναρκωτικά καθώς και με ένοπλες ληστείες, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70.
Ενας Ιταλός εισαγγελέας ανακοίνωσε ότι εναντίον του Μπιάνκο είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης τον Οκτώβριο του 1993, αν και οι κατηγορίες για την υπόθεση Μόρο είχαν καταπέσει λόγω ελλείψεως στοιχείων και παρ’ όλα αυτά παρακολουθούνταν.
Στον Κορυδαλλό
Ο Μπιάνκο φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό και ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημ. Ρέππας είχε δηλώσει πως επρόκειτο να εκδοθεί στην Ιταλία.
«Οι ελληνικές Αρχές ήταν υποχρεωμένες να τον συλλάβουν εφ’ όσον υπήρχε το ιταλικό ένταλμα σύλληψης, αν και η υπόθεση Μόρο είχε κλείσει από το 1981. H Ρώμη δεν ενημέρωσε την Αθήνα για τις τελικές δικαστικές αποφάσεις, όμως υποστηρίζεται ότι το ένταλμα ισχύει», δήλωσε ο κ. Ρέππας.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διέψευσε ότι η σύλληψη του Μπιάνκο στο Ακτιο είχε συμβεί ύστερα από πληροφορίες που προέρχονταν από αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Ο Μπιάνκο συνελήφθη από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία σε ένα γιοτ τύπου «Απηλιώτης», στο οποίο επέβαιναν ακόμη τέσσερα άτομα και ανάμεσά τους μια γυναίκα.
Είχε προηγηθεί ο εντοπισμός του διαμερίσματος στο οποίο διέμενε ο Μπιάνκο, στο Παγκράτι, και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία το παρακολούθησε για μέρες σημειώνοντας τους ανθρώπους που μπαινόβγαιναν στο κτίριο. Οι αστυνομικοί ερεύνησαν τα αποτυπώματα που βρέθηκαν, τόσο στο Παγκράτι όσο και στο γιοτ.
Πλαστό διαβατήριο
Ερευνήθηκε το παρελθόν του Ιταλού σε σχέση με τρομοκρατικές ενέργειες στη χώρα του και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στην Ελλάδα. Βασικό στοιχείο κατά τη σύλληψή του ήταν το πλαστό διαβατήριο που χρησιμοποιούσε, με το όνομα Φούλβιο Φολίνι.
Μετά τη δολοφονία του Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες (και όσους κρύβονταν πίσω τους), ο Ενρίκο Μπιάνκο κατέφυγε στη Γαλλία όπου και φυλακίστηκε για δύο χρόνια έπειτα από ληστείες τραπεζών. Εξέτισε την ποινή του και αφέθηκε ελεύθερος χωρίς να εκδοθεί στην Ιταλία. Οι Ελληνες αστυνομικοί παρακολουθούσαν τις κινήσεις του επί έναν χρόνο, θεωρώντας τον ύποπτο για τρομοκρατικές ενέργειες σε σύνδεση με τη «17 Νοέμβρη».
Στην Αθήνα οι αναρχικοί υποστήριξαν τον Μπιάνκο και ισχυρίστηκαν ότι η Ιταλία ζητούσε την έκδοσή του λόγω της πολιτικής δράσης του στα χρόνια του ’70. Περιέγραψαν τον Μπιάνκο ως λαϊκό αγωνιστή που προερχόταν από το αναρχικό γκρουπ «Κομοντίστι», μέλη του οποίου αργότερα ίδρυσαν την «Επαναστατική Δράση». Πριν συλληφθεί από τις γαλλικές Αρχές ήταν συνδεδεμένος με το ισπανικό αναρχικό γκρουπ «ΓΚΑΡΙ» και προσπαθούσε να στήσει δίκτυο υποστήριξης πολιτικών φυγάδων. Εχει αναφερθεί, επίσης, η σχέση του Μπιάνκο με την «ActioDirect» στη Γαλλία, πριν από την αναχώρησή του για την Ελλάδα.
Δεν εκδόθηκε τελικά
Ο Ενρίκο Μπιάνκο ζούσε στην Ελλάδα επί οκτώ χρόνια μέχρι τη σύλληψή του στο Ακτιο, και στις 22 Ιανουαρίου 1998 το Δικαστικό Συμβούλιο απέρριψε την αίτηση έκδοσης των ιταλικών Αρχών με το σκεπτικό ότι καταζητούνταν λόγω πολιτικής δράσης και «επειδή έπρεπε να προστατευθεί αυτός και η οικογένειά του από τους ιταλικούς και τους αμερικανικούς διωκτικούς μηχανισμούς».
Σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις των Αμερικανών για την τρομοκρατία, ο Ενρίκο Μπιάνκο ζει στην Ελλάδα μετά την αποφυλάκισή του από τον Κορυδαλλό. Στην «απόρρητη έκθεση για την τρομοκρατία», που δημοσιεύθηκε στις 23.11.2001, αναφέρεται:
«…Είναι δε επίσης πλέον ή βέβαιο ότι στο ανθρώπινο δυναμικό της «17N» συμμετέχουν και γυναίκες, ενώ δεν αποκλείεται σε συγκεκριμένες ενέργειες να χρησιμοποιήθηκαν και αλλοδαποί… στο μέτρο που «συνδέεται» με τον ΕΛΑ, δεν αποκλείεται να διατηρούσε κάποιας μορφής επαφές με τη Μέση Ανατολή, Carlos κ.λπ… αποκαλύπτονται πρόσωπα, έστω και με ψευδώνυμα, που ως εκπρόσωποι του ΕΛΑ, εμμέσως δε και της «17N», συνεργάστηκαν τουλάχιστον με την οργάνωση του Carlos… φαίνεται ότι τις διεθνείς σχέσεις του ελληνικού επαναστατικού κινήματος διατηρούσε ο ΕΛΑ…», και «…κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν τα ακόλουθα γεγονότα, έστω και ως απλές «σημειώσεις» σε σχέση με πιθανές διαπλοκές του ελληνικού με το διεθνές επαναστατικό κίνημα: α. H διαμονή του γνωστού στελέχους του Carlos, Bruno Bregnet, στην Πέρδικα Πρεβέζης, του οποίου τα ίχνη χάθηκαν το έτος 1995 εν πλω από Ιταλία προς Ηγουμενίτσα. β. H σύλληψη του διαβιούντος στην ίδια περιοχή Enrico Bianco, παλαιού στελέχους ιταλικών εξτρεμιστικών οργανώσεων…».