Τα «ροζ σκάνδαλα» της Ιεραρχίας…

Τα «ροζ σκάνδαλα» της Ιεραρχίας…

8' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σε δεινή θέση έναντι της ελληνικής κοινωνίας έχει περιέλθει τον τελευταίο καιρό η διοικούσα Εκκλησία, μετά και τις πρόσφατες καταγγελίες, που ήδη διερευνά η Δικαιοσύνη, περί κυκλωμάτων τα οποία δρούσαν και στον εκκλησιαστικό χώρο και μάλιστα -όπως διαδίδεται- ορισμένα εξ αυτών προσπαθούσαν να εμφανιστούν και σαν «ασπίδα προστασίας» των θυμάτων τους από την αόρατη μέχρι πρότινος «17 Νοέμβρη». Ουσιαστικά, το συγκεκριμένο αυτό αλλά άκρως σοβαρό και «ευρέος φάσματος» γεγονός, ήλθε να προστεθεί σε ένα μακρύ κατάλογο καταγγελιών, δημοσιευμάτων και πάσης φύσεως εκπομπών τηλεοράσεως και ραδιοφώνου που, ασχέτως αν αποδείχθηκαν αληθή ή όχι, απησχόλησαν την κοινή γνώμη τις τελευταίες δεκαετίες και είχαν «ροζ απόχρωση».

Λησμονημένα γεγονότα

Με λησμονημένα ίσως πιο παλαιά γεγονότα, όπως, για παράδειγμα, του πρώην Δράμας Φιλίππου, του πρώην Αθηνών Ιακώβου, του πρώην Πρεβέζης Στυλιανού, του πρώην Ηλείας Αθανασίου, του πρώην Κυθήρων Ιακώβου και με περισσότερο κοντινό, χρονικά, το μπαράζ των καταγγελιών του πρώην Μητροπολίτη Αττικής Νικοδήμου εις βάρος του νυν Αττικής κ. Παντελεήμονος για ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ήρθε να προστεθεί και μία σειρά «διαδόσεων» τις οποίες εξετάζουν οι ανακριτικές αρχές για εκβιασμούς ιεραρχών με «σκανδαλώδη ζωή» από οργανωμένους εκβιαστές.

Βεβαίως, η υπόθεση του Μητροπολίτου Αττικής δεν εντάσσεται στην κατηγορία των εκβιασμών, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού κοινός παρονομαστής όλων αυτών των περιστατικών -παλαιών και νέων- είναι το «απολεσθέν» ήθος ή όχι ορισμένων Αρχιερέων και φυσικά η αναζήτηση της αλήθειας, όσο δύσκολη και αν είναι μια τέτοια προσπάθεια.

Και είναι δύσκολη, για δύο λόγους:

Πρώτον, γιατί είναι πρακτικώς σχεδόν αδύνατο να υπάρξουν «άμεσες» μαρτυρίες, δηλαδή να συλληφθούν κληρικοί τη στιγμή της «συνομιλίας» τους με ανεψιούς ή ανιψιές. Γι’ αυτό και όλες οι μέχρι τώρα καταγγελίες, παλαιές και νέες, στηρίζονται σε καταθέσεις τρίτων ή κασέτες των οποίων η αξιοπιστία μπορεί κάλλιστα να αμφισβητηθεί. Να θυμηθούμε ότι ο Ιάκωβος Βαβανάτσος παρητήθη του θρόνου των Αθηνών, αλλά τα δικαστήρια τον δικαίωσαν έπειτα από χρόνια, όπως και τον Πρεβέζης Στυλιανό Κορνάρο. Το πρώτο τον «καθήρεσαν» ουσιαστικά οι παρεκκλησιαστικές οργανώσεις με εντολή του τότε πρωθυπουργού K. Καραμανλή, γιατί, ως νέος Αρχιεπίσκοπος, σκόπευε να ιδρύσει Τράπεζα της Εκκλησίας δημιουργώντας έτσι πρόβλημα οικονομικό στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, στην οποία ήσαν μέχρι τότε (1963) κατατεθειμένα όλα τα εκκλησιαστικά χρήματα.

Τον Πρεβέζης τον «έφαγε» ο οικονομικός εκβιασμός ενός «δικού» του παπά σε συνεργασία με την παπαδιά του. Επομένως, οι όποιες κατηγορίες κατά κληρικών σπάνια αποδεικνύονται και λάμπει η αλήθεια. Γι’ αυτό και ο λεγόμενος «σκανδαλισμός» είναι ουσιαστικά ένα πολύ ευαίσθητο στοιχείο, που εύκολα γίνεται αντικείμενο εκμεταλλεύσεως.

Ευάλωτοι στη λάσπη

Αμεσα δε εξηρτημένος με αυτήν την ιστορική, θα λέγαμε, εμπειρία είναι και ο δεύτερος λόγος που κάνει ευάλωτους τους ρασοφόρους ακόμη και σε εκβιασμούς που γίνονται κατά πεντακάθαρων, εντίμων και αξίων ιερωμένων.

Πώς είναι δυνατόν να πείσει ένας κληρικός για την αθωότητά του μια τόσο βαλτωμένη κοινωνία, όταν του έχουν ρίξει λάσπη; «Κάτι θα μείνει από τη βρώμα», έλεγε ο Γκέμπελς και η μέθοδος που χρησιμοποιούν πάντοτε οι τέτοιου είδους εκβιαστές, είναι ξεκάθαρα γκεμπελίστικη.

Γι’ αυτό, λοιπόν, μπορεί να γίνουν εκβιασμοί, ειδικά «ηθικού περιεχομένου» επί κληρικών, δικαίως ή αδίκως, με το ίδιο σχεδόν αποτέλεσμα. Οι πρώτοι θα ενδώσουν γιατί ενέχονται και οι δεύτεροι, γιατί θα είναι δύσκολο να αποδείξουν 100% την αθωότητά τους, περνώντας μάλιστα και από μια διαδικασία-δοκιμασία τεράστια σε ψυχικό κόστος, αφού θα πρέπει να υποστούν ταπεινώσεις ενώπιον ανακριτών, δικαστηρίων και -στις μέρες μας- ενώπιον τηλεοπτικών εφετείων και Αρείων Πάγων.

Και ανάλογες δοκιμασίες δεν είναι εύκολο, όχι απλώς να τις αντέξουν αλλά ούτε να τις φανταστούν, ειδικά οι «μη ενεχόμενοι» κληρικοί, που ακόμη και έπειτα από μια τρομακτική διαδικασία, εάν βγουν δικαιωμένοι, πάλι οι υποψίες θα αιωρούνται από επάνω τους. Ετσι όλοι, μέχρι τώρα τουλάχιστον, ενδίδουν. Αυτό μας κάνει και πιστεύουμε πως και αυτή τη φορά ενώπιον του εισαγγελέως-ανακριτού, αν κληθούν, θα αρνηθούν τους εκβιασμούς εις βάρος τους, αθωώνοντας έτσι τους εκβιαστές τους, εάν φυσικά υπάρχουν τέτοιοι.

«Δούρειος Ιππος»

Στο σημείο αυτό όμως θα πρέπει να τονισθεί και, βεβαίως, να απαντηθεί το ερώτημα: «Πώς από τους εκβιασμούς οικονομικών παραγόντων φθάσαμε στην τόσο, μάλιστα, μεγάλη προβολή εκβιασμών εις βάρος ιεραρχών(;). H απάντηση είναι απλή για τους παροικούντες την εκκλησιαστική Ιερουσαλήμ. «Κανένα κάστρο -ιστορικώς- δεν έπεσε από έξω. Πάντα υπήρχε ένας Δούρειος Ιππος». Και στην προκειμένη περίπτωση, οι σοβαροί και έμπειροι αρχιερείς -οι ακέραιοι- πιστεύουν πως το ενδιαφέρον της Δικαιοσύνης προς την κατεύθυνση του εκκλησιαστικού χώρου εκδηλώθηκε έπειτα από «προτροπή» εκκλησιαστικών προσώπων, που ήθελαν να «κάψουν» κάποιους συλλειτουργούς τους, ξεκαθαρίζοντας παλιούς λογαριασμούς. Λέγεται μάλιστα, πως ήδη υπάρχει επιστολή ιεράρχη στα χέρια του ανακριτή.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν επίσης πως τα «εσωεκκλησιαστικά καρφιά»… ενισχύθηκαν και από μία κυρία που και αυτή από την πλευρά της επιθυμούσε διακαώς να… κάψει κάποιον που πιθανόν να έχει σχέση με τις υπό διερεύνησιν καταγγελίες για πιθανό εκβιασμό και κληρικών. Επειδή δε στον χώρο της Εκκλησίας γνωρίζουν οι πολλοί έντιμοι ιερωμένοι τις μεθόδους αυτές, όπως επίσης γνωρίζουν ότι και ο ίδιος ο χώρος εκτρέφει το ενδιαφέρον εκβιαστών -να θυμηθούμε τα φέιγ-βολάν κατά καιρούς εις βάρος υποψηφίων μητροπολιτών και άλλα πολλά ήθη που γίνονται από αντιπάλους εκκλησιαστικούς «σχηματισμούς», που, όπως είναι πολύ φυσικό, τα εκμεταλλεύονται εις βάρος όμως και των δύο πλευρών οι πάντα παρόντες εκβιαστές- γι’ αυτό και οι αναστολές τους να εμφανιστούν στους ανακριτές γίνονται ακόμη πιο μεγάλες. Γιατί «ο Χριστός συγχωρεί, ορισμένοι Δεσποτάδες ποτέ» (εκκλησιαστικό γνωμικό κατά Σεραφείμ).

Ποιοι θα μιλήσουν

Εάν επομένως υπάρχουν εκβιαστές και, φυσικά, εκβιασθέντες ιεράρχες, η μόνη ελπίδα να σπάσει κάποιος κρίκος από την αλυσίδα της σιωπής θα είναι να μιλήσουν μητροπολίτες που έχουν «τσαμπουκά», αλλά και «άσους στα φαρδιομάνικά» τους, όπως ο Ζακύνθου Χρυσόστομος.

Ομως, και σε αυτήν την περίπτωση, οι ελπίδες για φως, άπλετον φως, είναι λίγες, αφού η Δικαιοσύνη στον τόπο μας δείχνει πάντα μια ιδιαίτερη ευαισθησία προς την Εκκλησία, γι’ αυτό και δεν βάζει παρά την καλή της διάθεση για την αναζήτηση και εδώ του δικαίου – το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Ετσι θα πληροφορηθούμε μόνον για μικροτιμολόγια μικροεντύπων ή σταθμών, για πωλήσεις βιβλίων με το έτσι θέλω, για μικροδουλίτσες που ζητήθηκαν από μητροπολίτες, σε όλη την Ελλάδα. Τα πιθανώς «μεγάλα» δεν θα γίνουν γνωστά.

Με βάση, λοιπόν, την μέχρι τώρα «γενική πρακτική», καθίσταται σαφές πως, εάν δεν αποφασίσει η ίδια η διοικούσα Εκκλησία την όποια αυτοκάθαρσή της και με τολμηρές ενέργειες αλλά και θεσμικές διαδικασίες απαλλάξει τον χώρο της από τους αναξίους, αποκαταστήσει τους αξίους και δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες που απαιτούνται ώστε να μην ξανασυμβούν παρόμοια και αναλόγου εκτάσεως γεγονότα που την εκθέτουν και την αποδυναμώνουν, τότε δεν πρόκειται να έχουμε καμιά αλλαγή σκηνικού και θα συνεχιστεί η ίδια νοσηρή κατάσταση τους κόλπους του κλήρου.

Οι κασέτες στο Λονδίνο

Ηδη, οι πληροφορίες λένε πως ο Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, έμπειρος και άτεγκτος Ιεράρχης, ανέλαβε όχι μόνον να διερευνήσει εάν σκανδαλίστηκε το ποίμνιο από τις καταγγελίες του πρώην Αττικής κατά του νυν Αττικής, όπως αρχικά είχε -κακώς- αποφασίσει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, αλλά, να μπει και στην ουσία της υποθέσεως, να αναζητήσει δηλαδή εάν είναι πλαστές οι κασέτες με το ομοφυλοφιλικό περιεχόμενο ή όχι. Γι’ αυτό και ο κ. Γερμανός αποφάσισε να στείλει το υλικό που προσκόμισε ο κ. Νικόδημος στα ειδικά εργαστήρια του FBI στο Λονδίνο.

Μέχρις εδώ η ενέργειά του ήταν η καλύτερη. Το μόνον που, βεβαίως, θα πρέπει να επισημανθεί είναι πως απαιτείται να σταλούν και 350 περίπου κασέτες χωρίς να υπάρξει καμιά τεχνική παρέμβαση εν Ελλάδι και φυσικά να υπάρξει άμεση συνεργασία με τον καταγγέλλοντα Μητροπολίτη.

Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή και εκτός αυτού, τα περί επιτιμίου και αποκοπής του κ. Νικοδήμου από το Σώμα της Εκκλησίας της Ελλάδος θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν. Σε άλλη εποχή πράγματι εξυπηρέτησαν την Εκκλησία για να ξεπεράσει τεχνητά αδιέξοδα.

Σήμερα -όπως είχε κατ’ επανάληψιν πει ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος όταν ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος- και το επιτίμιο της ακοινωνησίας θα πρέπει να αρθεί και να αποκατασταθούν πλέον οι δύο εναπομείναντες ιεράρχες Νικόδημος και Κωνσταντίνος, όπως το επιθυμούσε στο τέλος του και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, αλλά δεν έγινε με υπευθυνότητα δική τους, έπειτα από «κακές νομικές συμβουλές» που εδέχοντο τότε. Απαιτείται, λοιπόν, σαφώς και άμεση συνεργασία του κ. Νικοδήμου για να βρεθεί η αλήθεια.

Αυτοκάθαρση

Μετά επομένως και τον σάλο -έστω και άδικα στην έκταση που πήρε, εάν αποδειχθεί- με τους πιθανούς εκβιασμούς κληρικών, παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία για την Εκκλησία με την περίπτωση των δύο μητροπολιτών Αττικής (νυν – τέως) να αρχίσει εκ των έσω την αυτοκάθαρση. Γιατί είναι σαφές πως ένας από τους δύο θα πρέπει να οδηγηθεί στον… κουρέα. ΄H ο συκοφάντης ή αυτός που παραβίασε τον εκκλησιαστικό του όρκο.

Με αυτήν τη νέα εικόνα αληθείας, θα πείσει η Εκκλησία και τον πιστό λαό ότι στόχος της είναι η αλλαγή πολλών στο εσωτερικό της, αποθαρρύνοντας έτσι και τους πιθανούς «μελλοντικούς» εκβιαστές…

Θύμα εκβιασμού ένας Αρχιεπίσκοπος

Ο κορυφαίος εκβιασμός στον ελλαδικό εκκλησιαστικό χώρο. Κι αυτό, γιατί εκβιαζόμενος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος και εκβιαστής το ίδιο το Κράτος. Αιτία και πάλι τα οικονομικά και «μοχλός» πιέσεως, η εύκολη λύση των κατηγοριών για ηθικά παραπτώματα εις βάρος κληρικού, γεγονός, που μόνον και στο άκουσμά τους, σκανδαλίζεται ο λαός.

Ηταν 14 Ιανουαρίου 1962. Μετά την ενθρόνισή του και εν πομπή ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος Βαβανάτσος, διά της οδού Αγίας Φιλοθέης οδηγείται στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο. Ηδη όμως έχει κάνει το λάθος να εξαγγείλει στην ενθρονιστήρια ομιλία του μεγαλεπήβολα σχέδια υπέρ της Εκκλησίας, τα οποία βεβαίως, αν πραγματοποιούνταν, θα έθιγαν τα οικονομικά της Εθνικής Τραπέζης. Σε 15 περίπου ημέρες ο Ιάκωβος -ένας πράγματι ικανός κληρικός- παραιτείται έπειτα από σειρά εκβιασμών ηθικού περιεχομένου. Σε λίγα χρόνια, τα δικαστήρια αθωώνουν τον παραιτηθέντα, χαρακτηρίζοντας ανυπόστατες τις κατηγορίες…

Το μεγάλο ερώτημα

Εκτός του όλου προβλήματος που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το σύνολο της Ιεραρχίας, μετά το ξέσπασμα των λεγομένων εκβιασμών, ο εκκλησιαστικός χώρος προσπαθεί να βρει απάντηση και σ’ ένα άλλο -ίσως το πιο σημαντικό- ερώτημα: «Ποιοι έγειραν εν μια νυκτί το βάρος της δημοσιότητος στους εκκλησιαστικούς εκβιασμούς, περνώντας στο περιθώριο, όσο γίνεται, τους οικονομικούς και άλλους που αρχικά συγκλόνισαν τη χώρα και συνδέθηκαν και με την 17κάτι που δεν συμβαίνει με την Εκκλησία;».

Οι απαντήσεις που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα είναι πολλές. Κυρίαρχη όμως μια: «Εκείνοι που έφεραν στο φως τους εκβιασμούς με τον τρόπο που ήθελαν, στην πορεία διαπίστωσαν φαίνεται πως δεν εξελίσσεται το θέμα όπως θα ήθελαν ευνοώντας τα σχέδιά τους. Αντίθετα μάλιστα μπορεί κάποια στιγμή να τους γυρίσει και μπούμερανγκ. Ετσι με τη βοήθεια εκκλησιαστικών που είχαν τους δικούς τους λόγους και εκείνοι, μετατόπισαν το ζήτημα στον χώρο της Εκκλησίας, η οποία αποτελεί και την εύκολη τηλεοπτική λύση για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης».

Αυτή είναι η απάντηση σοβαρών Ιεραρχών που φοβούνται πως ακολουθείται και εδώ η τακτική να φορτωθεί η «εύκολη» επίσης και ευάλωτη σημερινή ελλαδική Εκκλησία τις αμαρτίες άλλων… Γ.Κ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή