Ισχυροποίηση στο εσωτερικό, αποδυνάμωση στο εξωτερικό. H ελληνική γλώσσα δεν απειλείται τόσο από το δανεισμό ξένων στοιχείων, όσο από την ενδεχόμενη απομόνωσή της σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την μειούμενη παρουσία της στα νέα Μέσα, όπως το Διαδίκτυο. Αντίθετα, η διδασκαλία της ως ξένης γλώσσας στους αλλοδαπούς αναμένεται να συμβάλλει στην τυποποποίηση και στην ενίσχυσή της. Την κατιούσα, όμως, αναμένεται να πάρουν οι διάλεκτοι, των οποίων η χρήση θα συνεχίσει να φθίνει.
«Η διδασκαλία της κοινής ελληνικής στους αλλοδαπούς την τελευταία δεκαετία ισχυροποιεί τη θέση της και συντελεί στην τυποποίησή της, όπως έγινε παλαιότερα με πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες», εξηγεί στην «K» ο λέκτορας Γλωσσολογίας στο Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σπύρος Μοσχονάς. «Προβληματική όμως θα παραμείνει η θέση της Ελληνικής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδιαίτερα μετά τη διεύρυνση. Για το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει δυστυχώς επίσημα γλωσσική πολιτική. Από την άλλη πλευρά είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί το φαινόμενο υποχώρησης των διαλέκτων. Για παράδειγμα, η Κυπριακή συγκλίνει όλο και περισσότερο προς την κοινή Ελληνική».
Ο δανεισμός ξένων λέξεων, που άλλοτε αντιμετωπίζονταν ως η «αχίλλειος πτέρνα» της Ελληνικής, δεν δείχνει πλέον να αποτελεί αξιοσημείωτο κίνδυνο. «Πιέσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν, χωρίς όμως ιδιαίτερα προβλήματα. Για παράδειγμα, στην πληροφορική, η πρωτοβουλία «εξελληνισμού» όρων και προγραμμάτων δεν ανήκε στην Ακαδημία, αλλά στην αγορά. Πάντα θα χρησιμοποιούμε και κάποιους αγγλικούς όρους στην τεχνολογία, δεν θεωρώ όμως ότι αυτό είναι τόσο σημαντικό. Πιο σημαντικό είναι να μη χάσει η Ελληνική το παιχνίδι στα νέα Μέσα και κυρίως στο Διαδίκτυο».
Αυτό που δεν φαίνεται πάντως να συμβαίνει, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, είναι η ελληνική εκπαίδευση να ξεπεράσει τη φοβία της απέναντι στις άλλες γλώσσες. «H οργάνωση πολύγλωσσης παιδείας δεν είναι μέσα στις προτεραιότητες της Πολιτείας», λέει ο κ. Μοσχονάς. «Το σχολείο σήμερα δεν δίνει την παραμικρή δυνατότητα χρήσης άλλων γλωσσών. Ετσι, τα δίγλωσσα παιδιά -π.χ. ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ένωση- ουσιαστικά καλούνται να χάσουν τη γλώσσα τους, η οποία εκτός των άλλων θα ήταν ένα πολύτιμο εφόδιο για τη ζωή τους». H υποβοήθηση της πολυγλωσσίας στην εκπαίδευση δεν απειλεί την ελληνική ταυτότητα. «Μια πολύγλωσση εκπαίδευση σίγουρα δεν θα λειτουργήσει εις βάρος της ελληνικής γλώσσας».