ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Τη χρήση ειδικών συσκευών που ποντίζονται στο νερό για να καλούν τα ψάρια για… φαγητό θα δοκιμάσουν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας Καβάλας στον πρώτο και μοναδικό μέχρι τώρα τεχνητό ύφαλο που έχουν δημιουργήσει ως καταφύγιο αλιευμάτων από το 1999 στη θαλάσσια περιοχή του Φαναρίου Ροδόπης.
Είναι η πρώτη φορά που τέτοιου είδους υψηλή τεχνολογία θα δοκιμαστεί στις ελληνικές θάλασσες αλλά η μέθοδος δεν είναι άγνωστη σε άλλες χώρες.
Η Ιαπωνία, η χώρα που διαθέτει τα περισσότερα «θαλάσσια αγροκτήματα» στον κόσμο για την παραγωγή ψαριών εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό εδώ και αρκετά χρόνια τέτοιες πρακτικές… πρόσκλησης των ψαριών για τάισμα.
Οι υπεύθυνοι του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) που εδρεύει στην Νέα Πέραμο Καβάλας θα πειραματιστούν στις εγκαταστάσεις του πρώτα με τα ανακλαστικά της τσιπούρας κι εφόσον διαπιστωθεί η αποδοτικότητα των συσκευών θα χρησιμοποιήσουν τη μέθοδο και στον τεχνητό ύφαλο της Ροδόπης.
Οπως λένε οι βιολόγοι, «τα ηχητικά κύματα που παράγουν οι ειδικές συσκευές στοχεύουν στα ανακλαστικά του ψαριού. Μόλις η συσκευή τεθεί σε λειτουργία, τα ψάρια συγκεντρώνονται στο σημείο που έχουν συνδέσει με τον ήχο και την τροφή τους».
Τα αποτελέσματα της δημιουργίας του τεχνητού υφάλου στο Φανάρι Ροδόπης έχουν ενθουσιάσει τους ψαράδες της περιοχής και τους ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι αναμένουν ανάλογα αποτελέσματα κι από τους άλλους τρεις που πρόκειται να δημιουργηθούν από το υπουργείο Γεωργίας (τέλη του 2004) σε θαλάσσιες περιοχές της Ιερισσού Χαλκιδικής, της Πάργας Πρέβεζας και της Καλύμνου.
Σκοπός αυτών των υφάλων (κόστος κατασκευής 1.000.000 ευρώ ο καθένας), είναι να αποτελέσουν το κέντρο προστατευόμενων ζωνών αλιείας όπου θα αναπτυχθούν πληθυσμοί τοπικών ειδών και θα εμπλουτίσουν την αλιεία.
Η ανάγκη κατασκευής τους επιβάλλεται πλέον από την εντατική αλιεία των ελληνικών ψαρότοπων και τη μείωση ειδών που πρώτα αφθονούσαν στις θάλασσές μας.
Η Ιταλία διαθέτει 90 τέτοιους υφάλους, η Ισπανία περισσότερους από 100 ενώ οι ΗΠΑ διαθέτουν περισσότερους από 1.000 (ποντίζουν ακόμη και παλιά αεροπλάνα) τους οποίους νοικιάζουν σε ιδιώτες.
Ο τεχνητός ύφαλος που σχεδίασαν, κατασκεύασαν και μελετούν στο Φανάρι, το Ινστιτούτο Αλιευτικής Ερευνας Καβάλας και το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης, λίγο καιρό μετά την κατασκευή του προκάλεσε «πληθυσμιακή έκρηξη ψαριών».
Οπως ανέφερε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Καβάλας κ. Αργύρης Καλλιανιώτης, σε ορισμένα είδη, πχ, για τον κακαρέλο ή σαργόπαπα, παρατηρήθηκε αύξηση 400-800%. Οι πληθυσμοί της πέρκας, της γόπας, των καλαμαριών, μουσμουλιών και των σουπιών διπλασιάστηκαν ή τριπλασιάστηκαν.
Το ύψος της περίπλοκης κατασκευής του υφάλου φτάνει τα 8 μέτρα. Βρίσκεται σε βάθος 23 μέτρων, τρία ναυτικά μίλια από τις ακτές της Ροδόπης σε περιοχή που ήταν υποβαθμισμένη από την παράνομη αλιεία. Τα μπλόκια που ποντίστηκαν τοποθετήθηκαν σε πυραμοειδές σχήμα η κορυφή του οποίου απέχει 15 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας για να μην δημιουργεί προβλήματα στην ναυσιπλοΐα. Η συνολική έκταση της προστατευόμενης περιοχής είναι 1Χ3 μίλια εντός της οποίας απαγορεύεται η αλιεία πράγμα που οι ψαράδες της περιοχής τηρούν σε μεγάλο βαθμό αφού έχουν αντιληφθεί ότι αυτό πλουτίζει τις ψαριές τους.
Σύμφωνα με τον κ. Καλλιανιώτη, «σήμερα, όχι μόνο έχουμε μεγάλους αριθμούς ειδών στον ύφαλο αλλά και σε όλη την ευρύτερη περιοχή αυξήθηκαν οι πληθυσμοί». Αυτό άλλωστε είναι το πιο ενθαρρυντικό μήνυμα για τη δημιουργία κι άλλων τεχνητών υφάλων στις θάλασσές μας.