Το έργο προβλέπει πολυκινηματογράφο οκτώ αιθουσών, παγοδρόμιο, μπόουλινγκ, κολυμβητήριο, γυμναστήριο, κέντρο αδυνατίσματος, θεματικά εστιατόρια, φαστφουντάδικα και ταβέρνες, συνολικής έκτασης 5.400 τετραγωνικών μέτρων. Στον ίδιο χώρο θα κτιστούν εμπορικά πολυκαταστήματα, συνολικής έκτασης 8.500 τ.μ., ξενώνας 60 κλινών, εγκαταστάσεις τραπεζών, φαρμακείων και άλλων υπηρεσιών εξυπηρέτησης πολιτών (ή καλύτερα πελατών). Και επίσης συνεδριακό κέντρο, αθλητικό μουσείο, κατάστημα αθλητικών ειδών και βίντεο γουόλ, συνολικής έκτασης 2.280 τ.μ. Οχι δεν πρόκειται για μια μεγάλη επένδυση δημιουργίας κάποιου νέου «ψυχαγωγικού πάρκου», αυτής της καταναλωτικής μόδας που εισέβαλε τα τελευταία χρόνια στο λεκανοπέδιο. Ο δικαιούχος είναι η «ερασιτεχνική» AEK του κ. Γ. Γρανίτσα, η οποία χρειάζεται -όπως ισχυρίζεται- τις παραπάνω τερατώδεις εγκαταστάσεις για να αποκτήσει η ομάδα της Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας AEK… σύγχρονο γήπεδο. Τώρα, τι σχέση έχουν οι κινηματογράφοι και τα εστιατόρια με το ποδόσφαιρο, αυτό μόνο το επιχειρηματικό δαιμόνιο των σύγχρονων αθλο-μάνατζερ μπορεί να απαντήσει.
Αλλά ίσως όλα αυτά να μη μας απασχολούσαν ιδιαίτερα, εάν το προβλεπόμενο αθλητικο-εμπορικό συγκρότημα δεν καταπατούσε πάνω από τρία στρέμματα δασικής έκτασης του άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας, ενός από τους ελάχιστους πνεύμονες της Αθήνας, και εάν δεν απειλούσε με ανεπανόρθωτη ζημιά έναν ιστορικό, παραδοσιακό οικισμό, τα προσφυγικά του κέντρου της Νέας Φιλαδέλφειας. Είναι οι ίδιοι λόγοι που ωθούν την πλειοψηφία των κατοίκων του δήμου να καταγγέλλουν το τσιμεντοφόρο επενδυτικό σχέδιο ως επικίνδυνο για το περιβάλλον και αντισυνταγματικό.
Νέα Φιλαδέλφεια και AEK είναι δύο έννοιες συνυφασμένες, από τη στιγμή που αυτή η γωνιά της Αττικής στέγασε το καινούργιο ξεκίνημα των προσφύγων. Το 1934 παραχωρήθηκε στο -πραγματικά τότε- ερασιτεχνικό σωματείο της AEK το οικόπεδο που βρίσκεται το σημερινό γήπεδο, με τον όρο όμως ότι «η παραχώρησις υπόκειται σε ανάκλησιν άμα η έκτασις αύτη […] θα έπαυεν εξυπηρετούσα τον κοινωφελή σκοπό», για τον οποίο παραχωρήθηκε. Από τότε πολλά χρόνια πέρασαν, το γήπεδο μεγάλωσε, άλλαξε, αλλά παρ’ όλα αυτά τα μεγέθη του παρέμεναν συμβατά με τον παρακείμενο οικισμό. Το βασικό πρόβλημα ήταν το συγκοινωνιακό, καθώς οι προσβάσεις δεν μπορούσαν εύκολα να χωρέσουν τις χιλιάδες των θεατών. Το ίδιο και το πάρκινγκ…
Και γήπεδο παρεμπιπτόντως…
Οταν το παλιό γήπεδο έφτασε στα όριά του, η διοίκηση της «ερασιτεχνικής» AEK, σε συνεργασία με την πολιτεία και την προηγούμενη δημοτική αρχή, έθεσαν σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο για τη διαμόρφωση ενός εμπορικού συμπλέγματος (οι βασικές εγκαταστάσεις του οποίου περιγράφηκαν παραπάνω), υποσχόμενο υψηλή κερδοφορία (αφού θα εμπορεύεται και μια αθλητική ιδέα), στο οποίο παρεμπιπτόντως θα υπάρχει και ένα… γήπεδο. Οι εμπορικές χρήσεις καλύπτουν το 40% του συνολικού εμβαδού! Κατά τα άλλα πρόκειται για κατασκευή γηπέδου… Από τα 27 στρέμματα του οικοπέδου, το σχέδιο στριμώχνει το γήπεδο στα 20 στρέμματα -για να βρεθεί χώρος για τις εμπορικές χρήσεις- καταργεί τον στίβο και περιορίζει τις θέσεις των θεατών στις 32.000. Στην ίδια λογική εξοικονόμησης χώρου, προβλέπει την κατασκευή υπόγειου γηπέδου μπάσκετ 8.000 θέσεων, σε βάθος 9,5 μέτρων κάτω από τη γη! Πρόκειται για παγκόσμια πατέντα, που όμως μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη.
Τσιμεντένιο τερατούργημα
Για να γίνει αυτή η τρομερή υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων έγιναν κυριολεκτικά «θαύματα» από την κυβέρνηση, η οποία κατέθεσε και ψήφισε τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις. Ετσι παραχωρούνται, ελαφρά τη καρδία, τα 3.100 τ.μ δάσους. Αποφασίζεται συντελεστής δόμησης 2,00, όταν ο μέγιστος συντελεστής που δίνεται -κατά παρέκκλιση- στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις είναι 0,60, ενώ του OAKA είναι 0,40. O προσφυγικός συνοικισμός έχει συντελεστή 1,4. Πρόκειται λοιπόν για συντελεστή – τέρας, που θα γεννήσει ένα τσιμεντένιο τερατούργημα ύψους μέχρι και 35 μέτρων, όταν το μέγιστο ύψος των σπιτιών του οικισμού -με κεραμοσκεπές- είναι 12,5 μέτρα. O γιατρός Θανάσης Μάλλιος, μέλος της Κίνησης Πολιτών, υπογραμμίζει ότι το «σχέδιο Γρανίτσα εξυπηρετεί ψυχαγωγικούς και εμπορικούς σκοπούς, με πρόσχημα το γήπεδο. H επίπτωση στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον της πόλης θα είναι τεράστια. Η ποιότητα ζωής θα υποβαθμισθεί. Για παράδειγμα, οι προβλεπόμενες 1.500 θέσεις πάρκινγκ, δεν επαρκούν. Απειλούμαστε από ένα κυκλοφοριακό χάος».
Οι συνέπειες συνολικά θα είναι δραματικές. H διαμόρφωση στην καρδιά μιας περιοχής αμιγούς κατοικίας ενός αθλητικο-εμπορικού διασκεδαστήριου θα επιβαρύνει τρομερά την ήδη εύθραυστη κυκλοφοριακή κατάσταση. Οπως είχε τονιστεί και στο δημοτικό συμβούλιο της Νέας Φιλαδέλφειας, από υποστηρικτές του έργου, «το έργο αυτό θα ανεβάσει ολόκληρη την περιοχή, διότι το έργο θα δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο και όλες τις ημέρες της εβδομάδας»! Δηλαδή, δεν θα μπορεί να βρει ησυχία κανείς…
Η μελλοντική περιβαλλοντική επιβάρυνση δεν εξανλείται στο μποτιλιάρισμα και στα καυσαέρια. Για παράδειγμα, η λειτουργία τόσων κλιματιστικών, συγκεντρωμένων σε ένα και μόνο κτίριο, είναι ικανή για να τροποποιήσει αρνητικά το μικροκλίμα.
Οι πολίτες αντιδρούν
Όλα αυτά εξηγούν τη μεγάλη αντίδραση των δημοτών στο επιχειρηματικό σχέδιο Γρανίτσα. Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές η μόνη παράταξη που υποστήριζε το εμπορικό τερατούργημα ήταν αυτή του απερχόμενου δημάρχου κ. Π. Γρετζελιά, ο οποίος ύστερα από αρκετές τετραετίες ηττήθηκε. Οι περισσότεροι φιλαδελφιώτες πιστεύουν ότι το θέμα «Αλσος» έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ήττα αυτή. Μετά τις εκλογές, συγκροτήθηκε μια πλατιά επιτροπή από δημότες όλων των παρατάξεων -εκτός του κ. Π. Γρετζελιά- με την επωνυμία «Κίνηση Ποιότητας Ζωής – Κίνηση Πολιτών», με αντικειμενικό σκοπό την ακύρωση των σχεδίων. Εναντίον βρίσκεται και η νέα δημοτική αρχή, με δήμαρχο τον κ. N. Αδαμόπουλο, ο οποίος είχε κάνει «σημαία» το θέμα του Αλσους στην προεκλογική περίοδο. Ολα αυτά δείχνουν ότι τα σχέδια καταπάτησης δεν πρόκειται να περάσουν εύκολα. Βέβαια, η κατεδάφιση του παλιού γηπέδου ολοκληρώθηκε, ενώ ήδη έπιασαν δουλειά οι εκσκαφείς της «J & P ʼβαξ».
Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας
Ταυτόχρονα όμως έχει ήδη κατατεθεί ομαδική προσφυγή των πολιτών στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Στη θέση του εμπορικού συμπλέγματος, εμείς προτείνουμε την κατασκευή αποκλειστικά ενός νέου γηπέδου της AEK. Οι πολίτες της Νέας Φιλαδέλφειας είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν και δυναμικά, εκτός από τις δικαστικές παρεμβάσεις, σε συνεργασία και με τους φιλάθλους της AEK», τονίζει ο Θ. Μάλλιος.
Οι «Φίλοι του Δάσους, του Πρασίνου και του Φυσικού Περιβάλλοντος» της περιοχής, υπογραμμίζουν σε εξώδικό τους ότι «σύμφωνα με το νόμο 1734/1987, άρ. 14 οι παραχωρήσεις δημοσίων δασών απαγορεύονται». H ίδια η Διεύθυνση Δασών σε παλιότερο έγγραφό της τονίζει ότι «δεν είναι δυνατή η σύννομη ικανοποίηση του αιτήματος της ερασιτεχνικής AEK», εκτός εάν αποφασίσει σχετικά το υπουργείο Γεωργίας, στο πλαίσια ενός «παράθυρου» για «πολιτιστικά έργα και εκδηλώσεις». Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει δείξει τις προθέσεις της. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην κινητοποίηση των κατοίκων και στην περίπτωση που το Συμβούλιο της Επικρατείας επιβεβαιώσει την ευαισθησία του σε περιβαλλοντικά θέματα…
Ολυμπιακή… αίθουσα φίτνες
«Πράγματι, προβλέπεται η παραχώρηση μιας πολύ μικρής έκτασης από το υπουργείο Γεωργίας. Ομως προς Θεού έχουμε ονομάσει όλην την Ελλάδα δασική περιοχή. Περίπου το 60% των εκτάσεων της Ελλάδας θεωρούνται δασικές περιοχές…», τάδε έφη η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, κατά τη διάρκεια της περσινής συζήτησης στο θερινό τμήμα της Βουλής του επίμαχου άρθρου για την τροποποίηση του ρυθμιστικού σχεδίου, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των μεγαλοπαραγόντων της AEK. Τι συμπέρασμα βγάζετε από την παρέμβαση της υπουργού, που έχει σαν βασική της υποχρέωση την υπεράσπιση και διαφύλαξη της δασικής και εν γένει της δημόσιας περιουσίας; Οτι μεγάλο μέρος των δασικών εκτάσεων είναι απάτη, άρα τι πειράζει να «παραχωρήσουμε» λίγο ή περισσότερο; Φυσικά, η δημόσια δασική περιουσία δεν είναι ιδιοκτησία ούτε του κράτους, ούτε της κυβέρνησης, ούτε της βουλής, ούτε του κάθε διερχόμενου υπουργού για να μπορεί ελαφρά τη καρδία να «παραχωρεί». Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για ένα Αλσος στην καρδιά της Αθήνας, μια όαση στην τσιμεντένια έρημο… Οι ευθύνες της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα είναι τεράστιες. Δεν είναι τυχαίο ότι προσπάθησαν να περάσουν το έργο ως «Ολυμπιακό», ο χαρακτηρισμός που επιτρέπει -δυστυχώς, στις μέρες μας- την καταστρατήγηση των περιβαλλοντικών και πολεοδομικών όρων. Τελικώς, το νέο στάδιο της AEK δεν πρόκειται να αξιοποιηθεί στην Ολυμπιάδα, αφού ο Ντένις Οσβαλντ το απέρριψε για τον προφανή λόγο της δύσκολης πρόσβασης. Σε κάθε περίπτωση, η Ολυμπιάδα δεν απαιτούσε ούτε αίθουσα φίτνες(!) ούτε κομμένα πεύκα…