Υπό το βάρος της συνολικής απουσίας σχεδιασμού για τη διαχείριση απορριμμάτων κινδυνεύει να γονατίσει ένα από τα πιο φιλόδοξα και αποτελεσματικά έργα της χώρας. O βιολογικός καθαρισμός της Ψυττάλειας, που συνέβαλε τα μάλα στον καθαρισμό του Σαρωνικού και «υπόσχεται» με την επέκτασή του να βελτιώσει περαιτέρω την ποιότητα των θαλάσσιων υδάτων, αδυνατεί να «σηκώσει» τα κατάλοιπα του καθαρισμού που πραγματοποιεί!
Από την επεξεργασία των 750 χιλιάδων κυβικών μέτρων λυμάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως στην Ψυττάλεια παράγονται περίπου 300 κυβικά μέτρα λάσπης (ιλύος), τα οποία τους τελευταίους μήνες, μετά την κατολίσθηση της χωματερής στα Ανω Λιόσια, δεν μεταφέρονται πλέον εκεί αλλά παραμένουν επί του νησιού. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα και με τις επερωτήσεις που έχουν καταθέσει βουλευτές της περιοχής του Πειραιά, έχουν συσσωρευθεί χιλιάδες τόννοι λυματολάσπης.
Μονάδα αφυδάτωσης της ιλύος
Το πρόβλημα αναγνώρισε και η υπουργός Περιβάλλοντος Βάσω Παπανδρέου κατά την επίσκεψή της, την προηγούμενη εβδομάδα, στην Ψυττάλεια. Ανακοίνωσε, δε, ότι ήδη έχει υποβληθεί αίτημα χρηματοδότησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση προκειμένου να κατασκευαστεί μονάδα αφυδάτωσης της παραγόμενης ιλύος. H κατασκευή της συγκεκριμένης μονάδας κρίνεται επιτακτική, δεδομένου ότι τυχόν καθυστέρηση απειλεί την ομαλή λειτουργία της Ψυττάλειας, ιδιαιτέρως μετά την προωθούμενη επέκταση των δυνατοτήτων της μονάδας. H δεύτερη φάση ανάπτυξης του βιολογικού καθαρισμού θα οδηγήσει σε αύξηση της δυνατότητας επεξεργασίας, που θα φθάσει το ένα εκατομμύριο κυβικά μέτρα λυμάτων την ημέρα και με αυξημένο επίπεδο καθαρισμού. Από την επεξεργασία αυτή θα παράγονται 800 πλέον κυβικά μέτρα ιλύος την ημέρα, ποσότητα που θα ισοδυναμεί με το 20% των συνολικών απορριμμάτων που καταλήγουν στα Ανω Λιόσια. Με άλλα λόγια, η μονάδα κινδυνεύει, εφόσον δεν βρεθούν άλλες δίοδοι απομάκρυνσης της λάσπης, είτε να μη δουλέψει στο μέγιστο των δυνατοτήτων της είτε… να θαφτεί κάτω από τα κατάλοιπα του καθαρισμού.
Με την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης, πάντως, αναμένεται να αντιμετωπισθεί και το φαινόμενο του «ευτροφισμού», για το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επανειλημμένως προχωρήσει σε συστάσεις προς την ελληνική πλευρά. O «ευτροφισμός» προκαλείται από την ύπαρξη υψηλών συγκεντρώσεων θρεπτικών ουσιών στο νερό, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης βακτηριδίων και ιών στα ύδατα. Με την ολοκλήρωση και της β΄ φάσης, η μονάδα θα έχει τη δυνατότητα πλήρους απονιτροποίησης των υδάτων, δηλαδή θα απομακρύνεται το άζωτο από τα λύματα ενώ τα καθαρισμένα λύματα θα διοχετεύονται σε μεγάλο βάθος στη θάλασσα.
Παρά τα προβλήματα, πάντως, και την ανάγκη ολοκλήρωσης του έργου, η κ. B. Παπανδρέου εμφανίζεται αισιόδοξη. «H Ψυττάλεια είναι ένα τεράστιο έργο για την Αττική και είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Με τη λειτουργία της, ο Σαρωνικός θα γίνει όπως ήταν, όταν η Αθήνα είχε μόνο λίγες δεκάδες χιλιάδες κατοίκους».