Μια νέα εποχή, που ίσως αποδειχθεί και ιστορική για τα ελληνικά πανεπιστήμια και την παιδεία μας γενικότερα, σηματοδοτεί η υπογραφή συνεργασίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με την ιστορική Γαλλική Εθνική Σχολή Γεφυρών και Οδοστρωμάτων ( Ecole Nationale des Ponts et Chaussees – ENPC). Βάσει της συμφωνίας, που παρουσιάζει σήμερα η «K», από το νέο ακαδημαϊκό έτος 2003 – 2004 φοιτητές του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, αφού έχουν ολοκληρώσει το τρίτο έτος των σπουδών τους, θα μπορούν να φοιτούν στην Γαλλική Σχολή. Το αντίστροφο θα ισχύει για τους Γάλλους φοιτητές. Ηδη, μάλιστα, έχουν επιλεγεί οι πρώτοι Γάλλοι φοιτητές οι οποίοι θα φοιτήσουν από τον Σεπτέμβριο στο ΕΜΠ. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους οι φοιτητές θα αποκτούν ένα διπλό δίπλωμα υπό τον τίτλο «Μηχανικός της Εθνικής Σχολής Γεφυρών και Οδοστρωμάτων και της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου».
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό βήμα, καθώς υλοποιείται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο η συνεργασία των ελληνικών με ξένα πανεπιστήμια όχι μόνο στην συνδιοργάνωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων (ήδη υπάρχουν τρία σχετικά προγράμματα από ελληνικά και γαλλικά AEI ), αλλά και στις προπτυχιακές σπουδές. «Μόνο με τις συνεργασίες εισέρχονται τα ελληνικά ΑΕΙ στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας της Γνώσης και διεκδικούν, επί της ουσίας ισότιμα, πρωταγωνιστικό ρόλο για τις νέες γενιές των αποφοίτων μας στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», τόνισε -μιλώντας στην «K»- ο πρύτανης του ΕΜΠ κ. Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος.
Αισιόδοξος για τη δυναμική των ελληνικών πανεπιστημίων είναι ο υπουργός Παιδείας κ. Πέτρος Ευθυμίου, ο οποίος ανέφερε στην «K» ότι «τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι έτοιμα όχι μόνο να αναπτύξουν συνεργασίες με υψηλού επιπέδου ξένα πανεπιστήμια, αλλά και να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη τέτοιων συνεργασιών». O κ. Ευθυμίου εστίασε στις πρώτες συνεργασίες ελληνικών και γαλλικών πανεπιστημίων με την ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών, ενώ τόνισε ότι ανάλογη συνεργασία διερευνάται και με τα γερμανικά πανεπιστήμια. Βέβαια, ο δρόμος είναι μακρύς, τα εμπόδια πολλά. Γιατί ναι μεν μπορεί τα ιστορικά ελληνικά πανεπιστήμια να έχουν καταξιωθεί διεθνώς, ποια είναι όμως η τύχη των υπολοίπων AEI στο τοπίο της ενιαίας ευρωπαϊκής εκπαίδευσης; Πώς μπορούν όλες αυτές οι σχολές, που δημιουργούνται σε πόλεις της περιφέρειας, να αποκτήσουν διεθνές επιστημονικό κύρος και βαρύτητα, όταν μαστίζονται από την υποχρηματοδότηση, έχουν «ιπτάμενους» καθηγητές που μοιράζουν τις μέρες τους μεταξύ Αθήνας – επαρχίας και τον μεγάλο όγκο δουλειάς επωμίζονται συμβασιούχοι διδάκτορες; H συμφωνία του ΕΜΠ με την ENPC ανοίγει μια λεωφόρο. Παράλληλα, όμως, θέτει την πολιτική και επιστημονική- ακαδημαϊκή ηγεσία της χώρας προ ευθυνών για τις προοπτικές των ελληνικών πανεπιστημίων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.