Εναν κόσμο «προκάτ», με νόθευση των πρώτων υλών και δραματική υποβάθμιση του ρόλου των αγροτών, θα φέρει η «εισβολή» της βιοτεχνολογίας στη γεωργία, σύμφωνα με το Δίκτυο Φορέων και Πολιτών της Θεσσαλίας κατά των μεταλλαγμένων. Απαντώντας στις πάγιες θέσεις των υποστηρικτών των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, οι οποίες διατυπώθηκαν πρόσφατα και από εκπρόσωπο της εταιρείας παραγωγής και εμπορίας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών Μονσάντο, τα μέλη του Δικτύου κάνουν λόγο για λογική της κερδοσκοπίας, που δεν υπολογίζει την υποβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων και τον κίνδυνο επιμόλυνσης των άλλων καλλιεργειών και δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους προκειμένου η Θεσσαλία να παραμείνει ελεύθερη από μεταλλαγμένα. Οπως επισημαίνουν εξάλλου, η αξιολόγηση όλου του φάσματος των αρνητικών επιπτώσεων της καλλιέργειας μεταλλαγμένων θα χρειαστεί δεκαετίες, όπως συνέβη και όταν η λογική της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας οδήγησε στη σίτιση των βοοειδών με κρεατάλευρα, πρακτική που «κυοφόρησε» τη «νόσο των τρελών αγελάδων».
Η παραγωγή
Οπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, την εύγλωττη απάντηση στο κύριο επιχείρημα των υποστηρικτών των μεταλλαγμένων, την αύξηση της παραγωγής δηλαδή, δίνουν οι Αμερικανοί παραγωγοί γενετικά τροποποιημένων οργανισμών οι οποίοι αρνούνται να ανανεώσουν τα συμβόλαιά τους με τις εταιρείες παραγωγής και εμπορίας γενετικά μεταλλαγμένων σπόρων, καθώς η αύξηση της παραγωγής υποβάθμισε την ποιότητα των προϊόντων τους μειώνοντας την τιμή πώλησης και, κατά συνέπεια, το εισόδημά τους. Ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο όμως, όπως τεκμηριώθηκε και από την πρόσφατη έρευνα της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας, αποτελεί η επιμόλυνση άλλων καλλιεργειών ακόμα και σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων από επικονίαση ή τον άνεμο. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι πρεσβευτές της μεταλλαγμένης γεωργίας δεν φαίνεται να έχουν τις απαντήσεις: Ποιος θα πληρώνει το κόστος της προφύλαξης των γειτονικών καλλιεργειών και τη ζημιά σε περίπτωση επιμόλυνσης; Ποιος θα προστατεύει το δικαίωμα των παραγωγών να γνωρίζουν τι παράγουν και των καταναλωτών να γνωρίζουν τι επιλέγουν;
Ειδικά για τη Θεσσαλία, η πιθανή καλλιέργεια μεταλλαγμένου καλαμποκιού, πατάτας και ζαχαρότευτλων, απειλεί την παραγωγή μαλακού και σκληρού σίτου, τη βιομηχανία ζυμαρικών, αλεύρων και ζαχαροπλαστικής, των ψυχανθών, μηδικής και άλλων δημητριακών, των ζωοτροφών και την κρεατοπαραγωγή, των οπωροκηπευτικών, αμπελιών, της βιοκαλλιέργειας, της μελισσοκομίας, δενδροκομίας κ. λπ. Επίσης, θέτει σε κίνδυνο τα παράγωγα πρώτης και δεύτερης μεταποίησης των παραπάνω αγροτικών προϊόντων, όπως η φέτα, το θεσσαλικό γάλα και τα άλλα τυροκομικά, το αιγοπρόβειο, χοιρινό και βόειο κρέας, τα θεσσαλικά κρασιά, την ελιά, το λάδι…
Ως φυσικό επακόλουθο, η καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων στη Θεσσαλία -αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας μας- και οι κίνδυνοι που αυτή εγκυμονεί αφαιρεί από τους παραγωγούς το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τους δικούς τους σπόρους και ποικιλίες, να πιστοποιούν τα παραδοσιακά ή βιολογικά προϊόντα τους ως Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, αφαιρώντας ακολούθως από τη χώρα μας το συγκριτικό της πλεονέκτημα στη διεθνή αγορά. Για όλα αυτά, οι φορείς της Θεσσαλίας ξεκαθαρίζουν ότι «μεταλλαγμένα δεν θα περάσουν».