Στο στόχαστρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βρέθηκε η λεγόμενη «βιομηχανία του σεξ», η οποία, όπως αποκάλυψε Σουηδέζα ευρωβουλευτής σε ανοικτή συζήτηση που οργανώθηκε για το θέμα, έχει κατά το μάλλον ή το ήττον εκπληρώσει την παλαιά επαναστατική προτροπή «κάντε έρωτα, όχι πόλεμο»: υπολογίζεται ότι οι πολίτες των κρατών της Γης δαπανούν για τα προϊόντα της βιομηχανίας του σεξ ποσό περίπου ίσο με τις συνολικές στρατιωτικές δαπάνες των κυβερνήσεών τους. Στη συζήτηση, της οποίας προήδρευσε η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Αννα Καραμάνου, πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών του Κοινοβουλίου, συμμετείχαν ευρωβουλευτές, εμπειρογνώμονες του τομέα και εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βασική διαπίστωση υπήρξε η διαφορετική προσέγγιση του θέματος από τα κράτη-μέλη και ως εκ τούτου η ανυπαρξία κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής περί πορνογραφίας και πορνείας κάτι που δυσχεραίνει την αντιμετώπισή τους. Σύμφωνα με έκθεση που υπέβαλε στο σώμα η Σουηδέζα ευρωβουλευτής Μαριάν Ερικσον, ο συνολικός κύκλος εργασιών της «Βιομηχανίας του σεξ», κυρίως δε της πάσης φύσεως πορνογραφίας, ανέρχεται σε περίπου 5 έως 7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, όσο εκτιμάται ότι είναι και οι συνολικές στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο σήμερα.
Το δε Ιντερνετ, επεσήμανε η κ. Ερικσον, εξακολουθεί να είναι κατά βάσιν όχημα παροχής ερωτισμού, καθώς σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, μέχρι και το 70% των ποσών που δαπανώνται ετησίως στο «Διαδίκτυο» από τους Ευρωπαίους, αφορούν την αγορά ερωτικών φωτογραφιών, ταινιών και συναφών προϊόντων.
Εχοντας, μάλιστα, αποτελέσει το θεμέλιο του Ιντερνετ στα προ δεκαετίας πρώτα του βήματα, η πορνογραφία εκτιμάται ότι θα διαδραματίσει κάπως αντίστοιχο ρόλο στην κινητή τηλεφωνία «τρίτης γενιάς», καθώς αυτή καθιστά δυνατή τη λήψη και διαβίβαση εγχρώμων φωτογραφιών, υπό συνθήκες ανωνυμίας που το Ιντερνετ πλέον αδυνατεί να παράσχει. Κατόπιν όλων αυτών, η κ. Καραμάνου κρίνει ότι μοναδική λύση είναι η ποινικοποίηση της χρήσης των προϊόντων της βιομηχανίας του σεξ, κατά το πρότυπο του νέου σουηδικού μοντέλου που ποινικοποιεί τόσο την άσκηση της πορνείας όσο και την προσφυγή στις… υπηρεσίες της. Ετσι, κάλεσε σε γενική στράτευση κατά της πορνείας και πορνογραφίας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση στη μείωση της ζήτησης μέσω της ποινικοποίησης της χρήσης και της «διαπαιδαγώγησης των νέων ανδρών». Αλλωστε, το κλασικό ολλανδικό μοντέλο της νομιμοποίησης της πορνείας και πορνογραφίας κρίθηκε στη συζήτηση αποτυχημένο, καθώς οδήγησε μάλλον σε άνθηση της βιομηχανίας του σεξ παρά στον περιορισμό της. Πάντως ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών μάλλον δεν θα συμμεριζόταν την προσέγγιση αυτή: εκτιμάται ότι η πορνεία και η πορνογραφία, αυστηρά ρυθμιζόμενες και φορολογούμενες καθώς είναι, αποφέρουν το 5% των δημοσίων εσόδων της χώρας…