Την Κυριακή 11 Ιανουαρίου η «K» φιλοξένησε ρεπορτάζ του M. Πιτσιλίδη με τίτλο «Είσαι φίλος; Γίνε τώρα διευθυντής – Ιστορίες από το ΕΣΥ των σκανδάλων», το οποίο αφορούσε τις προσπάθειες κατάληψης διευθυντικών θέσεων σε νοσοκομεία με κριτήριο όχι την επιστημονική επάρκεια αλλά την κομματική νομιμοφροσύνη. Στο ρεπορτάζ, ως χαρακτηριστική περίπτωση αναφερόταν η απόπειρα να δοθεί η διεύθυνση του ενδοκρινολογικού τμήματος του νοσοκομείου «Αγλαΐα Κυριακού» σε φίλο και σύμβουλο του υπουργού Υγείας κ. K. Στεφανή. Το ρεπορτάζ προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου και γενικού διευθυντή του Α΄ΠεΣΥΠ Αττικής κ. Ιωάννη Τούντα και του συμβούλου του υπουργού Υγείας, κ. Στέφανου Μιχαλάκου, οι οποίοι απέστειλαν τις παρακάτω επιστολές:
Ο κ. Τούντας
Αξιότιμε κ. διευθυντά,
Με έκπληξη διάβασα στην έγκριτη εφημερίδα σας στο ρεπορτάζ του κ. M. Πιτσιλίδη που δημοσιεύθηκε στις 11/1/04, να επιχειρείται η εμπλοκή του υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, καθηγητή κ. K. Στεφανή, στην υποψηφιότητα του κ. Σ. Μιχαλάκου για τη θέση διευθυντή Παιδοενδοκρινολογίας στο νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», με βάση γεγονότα που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Ως πρόεδρος του αρμόδιου συμβουλίου κρίσης, θα ήθελα πρώτα από όλα να ενημερώσω τον κ. Πιτσιλίδη και κυρίως τους αναγνώστες σας, ότι ο παραιτηθείς εισηγητής κ. I. Ρούσο έχει από τις 8/1/04 αντικατασταθεί από έτερο μέλος του συμβουλίου και άρα ουδεμία «νομική ακροβασία» υφίσταται, και πολύ περισσότερο μεθόδευση, προκειμένου «ο πρόεδρος του συμβουλίου να ορίσει ως εισηγητή… τον εαυτό του».
Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι η σχετική νομοθεσία που αναφέρει ο συντάκτης σας, ψηφίστηκε στη Βουλή πριν από την παραίτηση του κ. Ρούσο και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να αποτελέσει, ακόμη και ως πρόθεση, «πρωτοφανή μεθόδευση». Είναι σαφές, λοιπόν, ότι δεν πρόκειται περί σκόπιμης νομοθετικής ρύθμισης, αλλά αντίθετα, περί νομοθετήματος που επέβαλε η υιοθέτηση ενός κοινά αποδεκτού αιτήματος για την επιτάχυνση των διαδικασιών κρίσης, που συχνά λιμνάζουν λόγω αδυναμίας ορισμένων εισηγητών να ανταποκριθούν εγκαίρως στη διεκπεραίωση πολλών ταυτόχρονα εισηγήσεων, δυσκολεύοντας έτσι την άμεση πλήρωση των κενών θέσεων, γεγονός που παρεμποδίζει την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία των μονάδων.
Σε ό,τι δε αφορά τη σύνθεση του συγκεκριμένου συμβουλίου κρίσης, και εδώ η πραγματικότητα διαφέρει, διότι το συμβούλιο για την παιδιατρική είναι ένα, κοινό για όλες τις παιδιατρικές υποειδικότητες, όπως εξάλλου συνέβαινε και σε όλες τις σχετικές διαδικασίες τα τελευταία 20 χρόνια, και δεν αλλάζει σύνθεση κατά περίπτωση για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες σκοπιμότητες, όπως κακώς αιτιάται ο συντάκτης σας.
Τέλος, αναρωτιέμαι για ποιο λόγο καταλογίζονται ευθύνες στον υπουργό Υγείας, που ανακάλεσε για λόγους ευαισθησίας μια λαθεμένη, κατά τη γνώμη του κ. Πιτσιλίδη απόφαση, παρ’ όλο που ήταν σχεδόν ομόφωνη εισήγηση του ΚΕΣΥ για την προώθηση του προγράμματος συνλειτουργίας των δύο παιδιατρικών νοσοκομείων, αντί να τον συγχαρεί γι’ αυτό.
Ολα τα παραπάνω δεν νομίζω ότι συνάδουν με την παράδοση και τη σοβαρότητα της «Καθημερινής».
Με εκτίμηση
Ιωάννης Τούντας
Πρόεδρος και γενικός διευθυντής
Α΄ ΠεΣΥΠ Αττικής
Ο κ. Μιχαλάκος
Αξιότιμε κύριε διευθυντά,
Με έκπληξη διάβασα το δημοσίευμα της εφημερίδας σας της 11/1/2004 στη σελίδα 24 με τον τίτλο «Είσαι φίλος; Γίνε τώρα διευθυντής». H έκπληξη είναι όχι τόσο για το περιεχόμενο του δημοσιεύματος, γιατί γνωρίζω ότι ελάχιστοι προσπαθούν να με συκοφαντήσουν για τους δικούς τους ιδιοτελείς, πλην όμως ιδιαίτερα γνωστούς στην επιστημονική κοινότητα λόγους, αλλά γιατί το συκοφαντικό και αναληθές αυτό άρθρο που υπογράφεται από τον κ. Μιχάλη Πιτσιλίδη έτυχε της φιλοξενίας της εγκρίτου εφημερίδος σας.
Οφείλω να τονίσω πως σε κάθε περίπτωση διατηρώ κάθε δικαίωμα που μου παρέχει ο νόμος για να προασπίσω την τιμή και την αξιοπρέπειά μου.
Ατυχώς, βέβαια, επιχειρήθηκε να επενδυθεί πολιτικά και να συνδεθεί με δραστηριότητες του υπουργού Υγείας κ. Στεφανή, που σκοπό έχουν να με ευνοήσουν, όταν είναι γνωστό και το ήθος και η ανεπίληπτη προσωπικότητα του υπουργού, αλλά και ότι ουδέποτε με οποιοδήποτε τρόπο αναμίχθηκε σε οποιαδήποτε κρίση ιατρών.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας και της ενημέρωσης του αναγνωστικού σας κοινού, θα ήθελα να διευκρινίσω τα ακόλουθα:
1. Το Ενδοκρινολογικό Τμήμα, από της συστάσεώς του και για τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, οργανώθηκε και λειτούργησε από τον σεβαστό μου διευθυντή κ. Θεοδωρίδη και από δύο επιμελητές, εκ των οποίων ο ένας είναι ο υποφαινόμενος, όπως αποδεικνύεται και από το πιστοποιητικό του διευθυντού του Ενδοκρινολογικού Τμήματος (17/3/97) που επίσης σας κοινοποιείται.
2. Τη θέση του διευθυντή του Ενδοκρινολογικού Τμήματος διεκδικούν εκτός από μένα, δύο συνάδελφοι, οι οποίοι όταν ήμουν επιμελητής A΄ του τμήματος (22/6/89), δεν είχαν προσληφθεί ως επιμελητές B΄ σ’ αυτό.
3. Το τμήμα Αύξησης και Ανάπτυξης, που έχω την τιμή να προΐσταμαι ως διευθυντής από το 1997, όχι μόνο δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, αλλά υπάρχει σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη (Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Ιαπωνία, Ευρώπη), αλλά και σε αρκετά άλλα, όπως στη γειτονική μας Τουρκία.
Στο Hospital for Sick Children, Great Ormond Street του Λονδίνου, όπου μετεκπαιδεύτηκα στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία και είναι το μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της Αγγλίας, συνυπάρχουν και συνεργάζονται αρμονικά το Ενδοκρινολογικό Τμήμα και το Τμήμα Αύξησης και Ανάπτυξης.
4. Το Τμήμα Αύξησης και Ανάπτυξης, όχι μόνο λειτούργησε και δεν είναι αδρανές, όπως αναφέρεται στο άρθρο, αλλά έχει αξιοζήλευτη δραστηριότητα σε όλους τους επιστημονικούς τομείς, εξετάζει περίπου 5.500 παιδιά τον χρόνο και τα πεπραγμένα του τμήματος, που έχουν επικυρωθεί, όπως νόμιμα προβλέπεται το πιστοποιούν απολύτως (σας κοινοποιώ επίσης το πιστοποιητικό του διευθυντή του Ενδοκρινολογικού Τμήματος και διευθυντή του Παθολογικού Τομέα).
5. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως προέδρου του Γενικού Νοσοκομείου της Νίκαιας, αλλά και ως συμβούλου του υπουργού Υγείας, άσκησα πλήρως τα καθήκοντά μου στο κλινικό, επιστημονικό και εκπαιδευτικό τομέα, όπως άλλωστε και αρκετοί συνάδελφοί μου στο παρελθόν, που χρημάτισαν σε αντίστοιχες θέσεις. Αυτό αποδεικνύεται ακλόνητα από πολυάριθμα δεδομένα. Προς τούτο, στα φύλλα αξιολόγησης που συντάσσονται κάθε χρόνο για όλους τους γιατρούς του ΕΣΥ, βαθμολογήθηκα με άριστα (10) σε όλα τα κριτήρια (επιστημονική συγκρότηση και κατάρτιση, επιστημονικό -ερευνητικό- κλινικό έργο, συμπεριφορά στους ασθενείς, ήθος κ.λπ.) για όλα τα χρόνια, τόσο από τον διευθυντή του Παθολογικού Τομέα όσο και από τον διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πως πριν από δύο χρόνια εκλέχθηκα πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του A΄ ΠΕΣΥ που είναι το ανώτερο επιστημονικό όργανο για τα 15 νοσοκομεία που συγκροτούν το A΄ ΠΕΣΥ και έχει αμιγώς επιστημονικό χαρακτήρα και που αποδεικνύει την αποδοχή της επιστημονικής κοινότητας. Σημειωτέον, ότι για την εκλογή μου ως μέλους του Επιστημονικού Συμβουλίου πήραν μέρος 40 συνάδελφοι καθηγητές πανεπιστημίου και διευθυντές τμημάτων Παιδιατρικών και Παιδιατρικών υποειδικοτήτων, για δε την εκλογή μου ως προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου έλαβαν επίσης μέρος όλα τα εκλεγμένα μέλη (με ανάλογο τρόπο) του οργάνου. Από τη θέση του προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου παραιτήθηκα όταν ανέλαβα σύμβουλος στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω πως είμαι ιδρυτικό μέλος και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Παιδικής και Εφηβικής Ενδοκρινολογίας.
6. Τη Διεύθυνση των Τμημάτων των Παιδιατρικών υποειδικοτήτων (Παιδοενδοκρινολογικό, Παιδονεφρολογικό, Παιδοκαρδιολογικό, Παιδοαιματολογικό κ.ά.) έχουν δικαίωμα να τη διεκδικήσουν σε όλα τα χρόνια λειτουργίας του ΕΣΥ παιδίατροι ή ενδοκρινολόγοι, νεφρολόγοι, καρδιολόγοι, αιματολόγοι κ.λπ. αντιστοίχως. Αλλωστε τη διεύθυνση του Ενδοκρινολογικού Τμήματος διεκδικούν μόνο κάτοχοι παιδιατρικής ειδικότητας.
7. Τις θέσεις τόσο των διευθυντών, όσο και των επιμελητών των τμημάτων όλων των παιδιατρικών υποειδικοτήτων και όχι μόνο της Παιδοενδοκρινολογίας αρμόδιο να τις κρίνει είναι το Συμβούλιο της Παιδιατρικής. Αυτό, άλλωστε, παραδοσιακά συμβαίνει για εκατοντάδες θέσεις σε όλα τα χρόνια λειτουργίας του ΕΣΥ, συμπεριλαμβανομένων φυσικά όλων των κρίσεων του Ενδοκρινολογικού Τμήματος.
8. Με υπουργική απόφαση συνενώθηκε το Ενδοκρινολογικό Τμήμα με το Τμήμα Αύξησης και Ανάπτυξης, καθώς ο υπουργός έκανε δεκτή τη με συντριπτική πλειοψηφία εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας, όπως κατά κανόνα συμβαίνει. H απόφαση ανεκλήθη λόγω ευαισθησίας του υπουργού Υγείας για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. H εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας ήταν στο πλαίσιο της λειτουργικής ενοποίησης των παιδιατρικών νοσοκομείων και των ομοειδών τμημάτων και εκινείτο σε απολύτως σωστή και τεκμηριωμένη κατεύθυνση.
9. Αναληθώς ανεγράφη πως η διάταξη, που ψηφίστηκε στις 25/11/2003 λόγω της ανάγκης να επιταχυνθούν οι κρίσεις και να καλυφθούν οι κενές θέσεις των ιατρικών τμημάτων, συνδέεται με την κρίση για τη θέση του διευθυντή του Ενδοκρινολογικού Τμήματος. Επιμελώς αποκρύπτεται πως ο κ. Ρούσο παραιτήθηκε ένα μήνα μετά την ψήφιση της διάταξης, όπως επίσης ότι μετά την παραίτησή του, ορίσθηκε άλλος εισηγητής από το αρμόδιο συμβούλιο. Σημειωτέον πως έχουν κατατεθεί και οι δύο εισηγήσεις που με τοποθετούν πρώτο με 20 και 7 μονάδες διαφορά.
10. Αναληθώς λέγεται πως είμαι αρμόδιος για τον ορισμό των μελών της Επιτροπής υποφυσιογενούς νανισμού, ενώ είναι σε όλους γνωστό πως εισηγείται το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας. Επιμελώς αποκρύπτεται πως ο κ. Ρούσο, είναι μέλος της Επιτροπής από πολλών ετών, όπως επίσης πως έχω παραιτηθεί της Επιτροπής, όταν ανέλαβα σύμβουλος στο υπουργείο Υγείας.
11. Αναληθώς λέγεται πως συνέβαλα πρόσφατα στην εκλογή της κ. Παπαδάκη ως διευθύντριας. Εχω παραιτηθεί της Επιτροπής μόλις ανέλαβα σύμβουλος στο υπουργείο Υγείας. H κ. Παπαδάκη κληρώθηκε ως εθνικός κριτής προ τριετίας, είναι διευθύντρια της Παιδιατρικής στο Θριάσιο από πολλών ετών και πριν μήνες εκλέχθηκε ως διευθύντρια στο Παίδων Πεντέλης και δεν αποδέχθηκε τη θέση.
Κύριε διευθυντά
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, νομίζω πως συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως διεστρεβλώθη πλήρως η πραγματικότητα. Είμαι βέβαιος γιατί είναι γνωστό σε όλους το ήθος της εφημερίδος σας πως θα θελήσετε να αποκαταστήσετε την κατάφωρη αδικία και θα φιλοξενήσετε τη διαμαρτυρία μου αυτή στο κυριακάτικο φύλλο και σε ανάλογη θέση και έκταση και προς τούτο σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Στέφανος Μιχαλάκος
Η απάντηση του συνεργάτη της «K»
O συνεργάτης της «K» κ. Μιχάλης Πιτσιλίδης απαντά τα εξής στις παραπάνω επιστολές:
«Κατ’ αρχάς ελπίζω ότι ο κ. Στέφανος Μιχαλάκος, τον οποίο δεν έχω την τιμή να γνωρίζω, δεν με κατατάσσει μεταξύ των «ελαχίστων» που τον «συκοφαντούν» για «ιδιοτελείς σκοπούς». Η 15ετής δημοσιογραφική μου πορεία, αλλά και το ήθος της «Κ» δεν θα το επέτρεπαν. Επί των επιστολών των κ. κ. Ι. Τούντα, προέδρου και γενικού διευθυντού του Α΄ ΠεΣΥΠ Αττικής και Σ. Μιχαλάκου, συμβούλου του υπουργού Υγείας, έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα.
1. Η αντικατάσταση του παραιτηθέντος κριτού κ. Ισραελ Ρούσο έγινε στις 8-1-2004 όταν το άρθρο είχε ήδη παραδοθεί στην «Κ» (δημοσιεύτηκε στις 11-1-2004). Ωστόσο, όπως θα δούμε παρακάτω, η αντικατάσταση του κ. Ι. Ρούσο περιπλέκει, πιθανώς, ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
2. Η εμπλοκή του κ. Κ. Στεφανή είναι απόρροια του γεγονότος ότι ο κ. Σ. Μιχαλάκος είναι εκ των στενοτέρων συνεργατών του. Εκτιμώ βαθύτατα τον ιατρό, καθηγητή και ακαδημαϊκό κ. Κ. Στεφανή, δεν αντιλήφθηκα ποτέ τους λόγους ανάμιξής του στην πολιτική, αλλά θα πρέπει να είναι σαφές ότι τον βαρύνουν οι όποιες ευθύνες. Είμαι βέβαιος ότι ο ίδιος το γνωρίζει, το αποδέχεται και τον καλώ δημοσίως, με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό, να σκύψει με μεγαλύτερη προσοχή στην υπόθεση.
3. Ο κ. Σ. Μιχαλάκος ισχυρίζεται ότι επί μια επταετία ασκούσε παράλληλα, με μεγάλη συνέπεια και μεγαλύτερη επιτυχία ένα σωρό χρονοβόρα και απαιτητικά καθήκοντα. Ηταν ταυτοχρόνως πρόεδρος του Γενικού Νοσοκομείου Νικαίας, σύμβουλος του υπουργού Υγείας, κλινικός γιατρός-διευθυντής τμήματος ΕΣΥ, ερευνητής με δημοσιεύσεις και πιστός στα διαδακτικά του καθήκοντα. Ουδέν σχόλιον.
4. Στα επισυναπτόμενα 7 ετήσια φύλλα αξιολόγησής του, από δυο κριτές σε 11 κριτήρια (σύνολο 154 βαθμοί), ο κ. Σ. Μιχαλάκος αξιολογήθηκε με ισάριθμα άριστα (10). Ακόμα και στο κριτήριο «συμμετοχή σε εφημερίες και εξωτερικά ιατρεία»! Κι αυτό, ενώ ασκούσε πλήρους απασχόλησης καθήκοντα προέδρου σε άλλο νοσοκομείο. Δεν θα απαντήσω στα επιστημονικά και άλλα προσόντα του κ. Σ. Μιχαλάκου, διότι δεν γνωρίζω τα αντίστοιχα των άλλων υποψηφίων. Σημειώνω απλώς ότι ΟΛΑ τα πιστοποιητικά που επισυνάπτει στην επιστολή του προέρχονται από τον ίδιο γιατρό, τον τέως διευθυντή του.
5. Ο κ. Σ. Μιχαλάκος «ξεχνά» στην επιστολή του τις αντιδράσεις της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας (27-6-2003 και 15-9-2003) όπως και τις αντιδράσεις τού ίδιου του Επιστημονικού Συμβουλίου του νοσοκομείου Παίδων (8-1-2003, 26-2-2003, 4-6-2003). Ξεχνά επίσης και το γεγονός ότι μόλις το 2003 (ν.3172/ΦΕΚ 197/6-8-2003) ορίστηκε ότι τους Παιδοενδοκρινολόγους κρίνουν αποκλειστικά Παιδίατροι και όχι Ενδοκρινολόγοι, όταν η μόνη προς κρίση θέση ήταν αυτή που διεκδικεί ο ίδιος. Αυτό λέγεται φωτογραφική διάταξη. Αποσιωπά επίσης τις δυο ερωτήσεις που κατέθεσε στη Βουλή ο κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος, Τομεάρχης Υγείας και Πρόνοιας της Νέας Δημοκρατίας (26-5-2003 και 15-1-2004) στις οποίες επιβεβαιώνει πλήρως το δημοσίευμα της «Κ».
6. Αποτελεί όντως παγκόσμια πρωτοτυπία η προσπάθεια «συνένωσης» του ΟΛΟΥ, δηλαδή τού Ενδοκρινολογικού Τμήματος με ΜΕΡΟΣ αυτού, δηλαδή με το τμήμα Αύξησης και Ανάπτυξης, που θα οδηγούσε τον κ. Σ. Μιχαλάκο, αυτομάτως και πλαγίως, στη θέση του διευθυντή, χωρίς διαδικασίες κρίσης. Αλλωστε, το τμήμα του κ. Σ. Μιχαλάκου δεν δίνει ειδικότητα Ενδοκρινολόγου, ενδεικτικό της μη ισοδυναμίας των δυο τμημάτων.
7. Το σημαντικότερο, ωστόσο, προέκυψε αιφνιδίως από την επιστολή του κ. Ι. Τούντα. Μας αποκαλύπτει ο κ. πρόεδρος, ότι ο αντικαταστάτης του κ. Ι. Ρούσο ορίστηκε στις 8-1-2004. Ομως ο αντικαταστάτης παρέδωσε, ως κριτής, την εισήγησή του την επομένη 9-1-2004. Με άλλα λόγια κατόρθωσε σε μερικές ώρες να διεξέλθει περίπου 3-4.000 σελίδες βιογραφικών και εργασιών, να συγκρίνει, να αξιολογήσει, να βαθμολογήσει και να συντάξει την εισήγησή του! Αν έτσι έχουν τα πράγματα ερωτάται ο κ. Ι. Τούντας, ως πρόεδρος του Συμβουλίου κρίσης, αν αυτό είναι αποδεκτό και, βεβαίως, πού οφείλεται αυτή η πρωτοφανής βιασύνη. Μήπως, σκέπτομαι, οι διαδικασίες επισπεύδονται επειδή ορισμένοι επείγονται να κλείσουν την υπόθεση πριν από την προκήρυξη των εκλογών, οπότε όλα ενδέχεται να μείνουν στον αέρα ή και να αλλάξουν άρδην αν οι εκλογές αναδείξουν κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία;».