Οι κοινές ερωτήσεις

8' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

1 O μεγάλος χρόνος αναμονής των ασθενών για εξετάσεις, επεμβάσεις και εγχειρήσεις αποτελεί ένα από τα «μελανά» σημεία των νοσοκομείων -κυρίως της Αθήνας- και μία μόνιμη πηγή δυσαρέσκειας των πολιτών. Τι προτίθεστε να κάνετε για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα;

2 H πλειονότητα των πολιτών διαμαρτύρεται για αδιαφάνεια στις συναλλαγές με το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό των νοσοκομείων, καθώς όλοι λίγο πολύ έχουν καταφύγει στο γνωστό «φακελάκι» για να εξυπηρετηθούν. Πώς θα πατάξετε αυτό το φαινόμενο;

3 Πρόσφατη έρευνα της MRB κατέδειξε ότι δύο στους δέκα πολίτες θεωρούν ως σημαντικό πρόβλημα των νοσοκομείων την έλλειψη κλινών, η οποία και «καλύπτεται» με τα γνωστά ράντζα στους διαδρόμους. Τι θα κάνετε για να εξαφανισθούν τα ράντζα;

4 Παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο: από τη μία υπερφορτωμένα νοσοκομεία στην Αττική και από την άλλη άδεια και υπολειτουργούντα νοσοκομεία της περιφέρειας. Αλλωστε, ακούμε συχνά από τους πολίτες ότι το τάδε νοσοκομείο της περιφέρειας δεν έχει π.χ. αγγειολόγο, νευροχειρουργό, κ.ο.κ. Πώς σκοπεύετε να πείσετε τους γιατρούς να στελεχώσουν τα νοσοκομεία της περιφέρειας;

5 Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 44% της συνολικής δαπάνης για την Υγεία στην Ελλάδα είναι ιδιωτική, την ίδια στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι -κατά μέσο όρο- 26%. Τι προτίθεστε να κάνετε προκειμένου να περιορισθούν οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας;

6 H Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσον αφορά τη χρηματοδότηση της Υγείας. Πώς θα αντιμετωπίσετε την υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ;

Τι σχεδιάζετε κ. Κακλαμάνη;

1Το πρόγραμμά μας για την Υγεία αποσκοπεί στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων μέσα από τη μεταφορά όλων εκείνων των διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων που μπορούν να γίνουν σε 1ο βαθμό. Πρώτη προτεραιότητά μας θα είναι η ενίσχυση των Αγροτικών Κέντρων Υγείας και η δημιουργία Αστικών Κέντρων Υγείας που θα αναλάβουν το κύριο βάρος της Α΄βάθμιας περίθαλψης, σε συνδυασμό με την εφαρμογή του Οικογενειακού Γιατρού.

2 Το «φακελάκι», πέρα απ’ όλες τις άλλες πλευρές της κοινωνικής μας συμπεριφοράς, τις οποίες αντικατοπτρίζει, είναι και αποτέλεσμα των χαμηλών μισθών που έχει σήμερα το προσωπικό του ΕΣΥ. Γι’ αυτόν τον λόγο η Νέα Δημοκρατία:

– Αυξάνει τον βασικό μισθό των γιατρών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο ΕΣΥ.

– Δημιουργεί το πριμ παραγωγικότητας, που αφορά όχι μόνο τους γιατρούς αλλά ολόκληρο το προσωπικό των νοσοκομείων.

– Δίνει μέρισμα από την αύξηση των εσόδων των νοσοκομείων, σε όσους από τους εργαζομένους του συμμετέχουν στην περίθαλψη ασφαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα (από τον οποίο θα προέρχονται και τα αυξημένα έσοδα).

– Εφαρμόζει αυστηρά τον νόμο που προβλέπει πειθαρχικές κυρώσεις οι οποίες δυστυχώς δεν επιβάλλονται σήμερα στους παραβάτες.

3 Το πρόβλημα της «έλλειψης κλινών» είναι αποτέλεσμα του κακού συντονισμού των νοσοκομείων σε περιφερειακό επίπεδο και του ελλειμματικού συστήματος διακομιδής των ασθενών. Δεν μπορεί να υπάρχουν στην ίδια περιοχή μισοάδεια νοσοκομεία και κάποια άλλα να βάζουν ράντζα. Για να απαντήσω και σε αυτό το τελευταίο, τα ράντζα, εκτός των άλλων, έχουν να κάνουν με το πώς οι διοικητές των νοσοκομείων οργανώνουν τις εφημερίες τους, αλλά κυρίως με την ανυπαρξία πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

4 Αυτό που πρέπει να προωθηθεί είναι η παροχή πραγματικών, οικονομικών αλλά και επιστημονικών ή εκπαιδευτικών κινήτρων (π.χ. μέσω της επιδοτούμενης παρακολούθησης συνεδρίων) για να θελήσουν οι γιατροί να συμμετάσχουν στην αναγκαία ανακατανομή του ανθρώπινου δυναμικού προς την περιφέρεια. Το κύριο εργαλείο μας για τον σχεδιασμό αυτής της πολιτικής θα είναι η 1η (πιλοτική) φάση εφαρμογής του Εθνικού Συστήματος Ελεύθερης Επιλογής Ιατρών (ΕΣΕΛΕΙ) και τα συμπεράσματα που θα συναχθούν από αυτήν. Ταυτόχρονα θα προκηρυχθούν οι απαραίτητες θέσεις ειδικευμένων γιατρών βάσει του Υγειονομικού Χάρτη που θα συνταχθεί.

5 Σήμερα η υψηλή ιδιωτική δαπάνη, εκτός των άλλων, οφείλεται:

– Στην ανισότητα πρόσβασης των πολιτών στις υπηρεσίες Υγείας.

-Στην κακή ξενοδοχειακή υποδομή της Δημόσιας Υγείας.

-Στην κακή ποιότητα (όχι την επιστημονική) των προσφερόμενων υπηρεσιών, τόσο σε πρωτοβάθμιο όσο και σε δευτεροβάθμιο επίπεδο.

Το πρόγραμμα της Ν.Δ. και για τα 3 αυτά θέματα προτείνει συγκεκριμένες λύσεις, όπως:

– Ολοκληρωμένο δίκτυο Πρωτοβάθμιας φροντίδας, πρόληψης και περίθαλψης.

– Βελτίωση των ξενοδοχειακών υποδομών (π.χ. θάλαμοι 1-4 κλινών σε όλα τα νοσοκομεία, ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση του προσωπικού).

– Ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, νέοι τρόποι διοίκησης και εισαγωγή ολοκληρωμένων δικτύων στη Δημόσια Υγεία μέσω της «Κοινωνίας της Πληροφορίας».

6 Προφανώς αναφέρεστε στη δημόσια χρηματοδότηση της Υγείας γιατί οι ιδιωτικές δαπάνες (ως ποσοστό της εθνικής δαπάνης) στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο! Χρειάζεται η σταδιακή αύξηση των δημοσίων επενδύσεων για την Υγεία που θα είναι στοχευμένη (δηλαδή θα αφορά συγκεκριμένους τομείς υπηρεσιών ή υποδομών), έτσι ώστε να αποφευχθούν τα φαινόμενα «αερομεταφοράς» κονδυλίων σε άσχετα αντικείμενα και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος που βλέπουμε σήμερα.

Το κύριο εργαλείο αύξησης των κονδυλίων για την Υγεία θα είναι ο επαναπροσανατολισμός του Γ΄ ΚΠΣ στην Υγεία. Μην ξεχνάτε πως για κάθε τρία ευρώ που προσφέρει η Ε.Ε. για ανάπτυξη υποδομών, η Ελλάδα πρέπει να συνεισφέρει μόνο ένα! Τη στιγμή που υπάρχουν τόσες δυνατότητες που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε, το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υγεία – Πρόνοια» παραμένει τελευταίο σε απορροφητικότητα πόρων της Ε.Ε. (με λιγότερο από 10%). Το άλλο τεράστιο πρόβλημα στον χώρο των οικονομικών της Υγείας είναι η διόγκωση των πραγματικών ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων. Γι’ αυτό προτείνουμε σειρά μέτρων (βλ. πρόγραμμα Ν.Δ. σ. 39-42) για την εξυγίανσή τους. Τέλος, η δημιουργία της Κεντρικής Επιτροπής Προμηθειών, που εξήγγειλε ο Κ. Καραμανλής για τον χώρο της Υγείας, είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη των στόχων της χρηστής οικονομικής διαχείρισης και της διαφάνειας στο ΕΣΥ. Προσκαλώ όλους όσοι ενδιαφέρονται να μελετήσουν αναλυτικά το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, να επισκεφτούν την ιστοσελίδα: http://www.nd.gr/ygeia.asp

Πώς θα συνεχίσετε κ. Στεφανή;

1Το πρόβλημα της αναμονής δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητές τους, όλα τα κράτη της Ευρώπης αλλά και οι ΗΠΑ, ακόμη και ο Καναδάς, με το πρότυπο για όλο τον κόσμο σύστημα υγείας, αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα: αλλού λιγότερο από μας, αλλού περισσότερο. Το πρόβλημα βρίσκεται βασικά στην Αττική και για ορισμένες εξετάσεις και επεμβάσεις. Με την προώθηση των θεσμικών πρωτοβουλιών που πήραμε τα τελευταία χρόνια -διοικητική και οργανωτική αποκέντρωση, ολοκλήρωση των μεγάλων νοσοκομειακών μονάδων στην περιφέρεια, εφαρμογή του ενιαίου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου που καταθέσαμε στη Βουλή-, θα βραχύνουμε σημαντικά τους χρόνους αναμονής. Η εγκατάσταση ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων στα νοσοκομεία -που βρίσκεται σε εξέλιξη- θα παίξει επίσης σημαντικό ρόλο.

2Δεν πιστεύω ότι οι συμπεριφορές μιας μειοψηφίας είτε από το ιατρικό είτε από το άλλο νοσοκομειακό προσωπικό πρέπει να γενικεύονται. Αντίθετα, έχω τη γνώμη ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι στον χώρο της Υγείας -παρά το γεγονός ότι οι αποδοχές τους δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος και στην ποιότητα του έργου που επιτελούν- διακατέχονται από ισχυρό συναίσθημα κοινωνικής ευθύνης και δεν καταφεύγουν σε τέτοιες συμπεριφορές.

Πάντως, τώρα που η χώρα μας έχει επιτύχει την οικονομική σταθερότητα και αυτόν τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, θα προχωρήσει και στη μισθολογική αναβάθμιση σε συνδυασμό με την αρτιότερη τήρηση της δεοντολογίας και επιβολής αντιστοίχων κυρώσεων. Η εφαρμογή του πρόσφατου νόμου των επιθεωρητών υγείας εξασφαλίζει το θεσμικό πλαίσιο αποτελεσματικού κρατικού ελέγχου. Ομως, αυτό δεν αρκεί.

Οπως θα παρατηρήσατε τους τελευταίους μήνες, στα περισσότερα νοσοκομεία, είτε είναι αναρτημένοι πίνακες είτε διανέμονται φυλλάδια με τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των ασθενών. Μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται και η υποχρέωση καταγγελίας τέτοιων απαράδεκτων συμπεριφορών, ιδιαίτερα αν έχουν απαιτητικό χαρακτήρα, όπως υπονοήσατε με την ερώτησή σας.

3 Το θέμα των «ράντσων» έγινε αντιπολιτευτική σημαία και έχει οξυνθεί με την υπερπροβολή της σημασίας του από τα ΜΜΕ. Ασφαλώς και χρειάζεται να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά, έτσι ώστε τουλάχιστον την επόμενη μέρα της εφημερίας να μην υπάρχει κανένα. Προς την κατεύθυνση αυτή καταβάλλουμε εντατικές προσπάθειες που προσκρούουν όμως και στα εγγενή προβλήματα του συστήματος (αναποτελεσματικός ηθμός από Μονάδες Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης κ.ά.) και από το γεγονός ότι σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της Αττικής γίνονται έργα επέκτασης και αναδιαμόρφωσης των χώρων (π.χ. το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Ευαγγελισμού), που περιορίζουν ακόμη περισσότερο τη διαθεσιμότητα κλινών, αλλά κυρίως διαχείρισης των περιστατικών εφημερίας στους προσωρινούς χώρους. Το φαινόμενο υπάρχει μόνο στα μεγάλα νοσοκομεία της Αττικής, στα οποία συρρέουν σχεδόν τα 4/10 των ασθενών. Πάντως, με την αυξημένη πλήρωση των κενών θέσεων στα περιφερειακά νοσοκομεία και με σειρά μέτρων οργανωτικού χαρακτήρα στην κατανομή των περιστατικών κατά τις εφημερίες, ελπίζουμε πως άμεσα το φαινόμενο θα περιοριστεί αισθητά, για να εκλείψει στους ερχόμενους μήνες.

4 Η κατανομή του ιατρικού δυναμικού είναι πολυδιάστατο πρόβλημα λόγω και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας μας, γεωγραφικών και άλλων. Δεν είναι εφικτό, πάντως, κάθε νοσοκομείο να έχει όλες τις ειδικότητες, π.χ. να έχει νευροχειρουργική κλινική για να κάνουν μία εγχείρηση το εξάμηνο. Αντίθετα, υπάρχουν ειδικότητες, π.χ. παιδιατρικής, που είναι απαραίτητες και η προσφορά σε ορισμένες περιοχές, όπως στις νησιωτικές, είναι τέτοια που δεν καλύπτει τις ανάγκες, παρά τα πρόσθετα κίνητρα. Γι’ αυτό στον πρόσφατο νόμο 3209/24.12.2003 δίνουμε τη δυνατότητα σύμβασης στις περιπτώσεις αυτές και ιατρών από τον ιδιωτικό τομέα.

5 Το μεγαλύτερο ποσοστό των ιδιωτικών δαπανών υγείας αφορά στην οδοντιατρική περίθαλψη. Ακολουθούν οι υπηρεσίες των ιδιωτών ιατρών και των διαγνωστικών κέντρων. Αυτές συνολικά απορροφούν περισσότερο από το 65% της συνολικής ιδιωτικής δαπάνης. Αντίθετα η ιδιωτική δαπάνη για νοσοκομειακή περίθαλψη κυμαίνεται σε ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά (περίπου 15%), μεγάλο μέρος των οποίων προέρχεται από τις μαιευτικές υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα. Η ιδιωτική δαπάνη υγείας δεν αποτελεί προϊόν αυτόματης υποκατάστασης των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, αλλά σε μεγάλο βαθμό καταναλωτική επιλογή, η οποία αποσκοπεί στον περιορισμό του κόστους χρόνου και στην αναζήτηση καλύτερων υπηρεσιών από την άποψη της ξενοδοχειακής υποδομής. Ας μην ξεχνάμε, πάντως, ότι το 44% δεν προέκυψε τώρα, όπως ισχυρίζονται πολλοί, αλλά έχει μακρά ιστορία με κορύφωση των ποσοστών, στο 50%, το 1994.

6 Τα τελευταία δέκα χρόνια οι δαπάνες για την Υγεία και για την Πρόνοια αυξάνονται σταθερά. Η φετινή αύξηση είναι 8,5%. Ασφαλώς δεν δηλώνουμε ενθουσιασμένοι, αλλά σας διαβεβαιώνω πως η ποσοστιαία αυτή αύξηση είναι αρκετή για να συνεχίσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα και τον ίδιο ζήλο, για να βελτιώνουμε καθημερινά το έργο το οποίο έχουμε πραγματοποιήσει μέχρι τώρα. Η φετινή συγκυρία, με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, είναι τέτοια που ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να καλλιεργήσει και πάρα πολλές προσδοκίες. Οι περιορισμοί αυτοί είναι γενικότερο φαινόμενο, που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη, όπως δείχνουν και τα πρόσφατα μέτρα στη Γερμανία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή