ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Τοξικά βιομηχανικά λύματα ρυπαίνουν ανεξέλεγκτα τον ποταμό Ασωπό. Στερεά και υγρά απόβλητα καταλήγουν στη Ξηρολίμνη Ροδόπης. Οικιακά απορρίμματα δέχεται ο ποταμός Πηνειός. Αμμοληψίες καταστρέφουν τις εκβολές του ρυακιού Μπογδάνα στη Μυγδονία και τον άνω ρου του Αξιού. Μπουλντόζες απειλούν τη λιμνοθάλασσα Αλμύρας του δήμου Αβδήρων και εκσκαφές την κοίτη του Γαλλικού. H έκταση του παραλίμνιου δάσους στη Λίμνη Καστοριάς συρρικνώνεται, επικίνδυνες ναυταθλητικές δραστηριότητες αναπτύσσονται στην Παραλίμνη Βοιωτίας ενώ λανθασμένη ήταν η χωροθέτηση γέφυρας στο χείμαρρο Χαλάντρα της Ερεσσού Λέσβου και παράνομη η μεταφορά ιχθυόσκαλας δίπλα στον υγρότοπο Μπουρμπουλήθρας του Βόλου.
Μόνο τρεις δεν κινδυνεύουν
Τα παραδείγματα που σταχυολογεί το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (EKBY) -Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, από καταγγελίες πολιτών ανά την Ελλάδα, μεταφέρουν ανάγλυφα την εικόνα για τις απειλές που δέχεται ο εθνικός υγροτοπικός πλούτος της χώρας. Τα μηνύματα είναι απογοητευτικά έστω κι αν τρεις από τους δέκα ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας (Δέλτα Εβρου, τεχνητή λίμνη Κερκίνης και Εθνικός Δρυμός Πρεσπών) έχουν εξαιρεθεί από τη «Μαύρη Λίστα» της Σύμβασης Ραμσάρ.
Κορώνεια – Βιστονίδα
Στη χειρότερη κατάσταση βρίσκεται η λίμνη Κορώνεια που κινδυνεύει με μη αντιστρέψιμη καταστροφή από την αλόγιστη διαχείριση των υδάτινων πόρων και τη ρύπανση από τις βιομηχανίες.
Ακολουθεί η Βιστονίδα ενώ αναποτελεσματικά θεωρούνται τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την προστασία από ασύνετες ενέργειες στους υγρότοπους του Πόρτο Λάγος -Ισαρίδας, Δέλτα Νέστου, Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, στον αμβρακικό κόλπο και λιμνοθάλασσες του Μεσολογγίου και της Κοτύχης.
Αφορμή για τον απολογισμό των δραστηριοτήτων της χώρας γύρω από τη διατήρηση και την προστασία των υγροτόπων και ταυτόχρονα των υποχρεώσεών της έναντι της Σύμβασης Ραμσάρ, στάθηκε ο εορτασμός της παγκόμιας Ημέρας των Υγροτόπων. «H ελληνική πολιτεία έχει σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο σε θέματα αποκατάστασης υγροτόπων. Δυστυχώς όμως η μεγάλη πλειονότητα των 400 περίπου υγροτόπων μας υποφέρουν από την έλλειψη μέτρων πρόληψης με αποτέλεσμα να εξακολουθούν οι ασύνετες και παράνομες ενέργειες όπως οι καταπατήσεις, ο κακός σχεδιασμός αναπτυξιακών έργων και η κατάχρηση των αγαθών τα οποία οι υγρότοποι αυτοί προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες», επισημαίνει ο ομότιμος καθηγητής οικολογίας του ΑΠΘ πρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου του EKBY κ. Αλέξανδρος Γεράκης.
Καμιά μέριμνα
Χαρακτηριστικό είναι ότι ώς σήμερα δεν έχει δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα παρακολούθησης των απειλών που δέχονται οι ελληνικοί υγρότοποι παρ’ ότι η ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ έδειξε ενδιαφέρον για την οργάνωση ενός δικτύου από το 1996. Το κενό, όπως επισημαίνει ο κ. Γεράκης, «καλύπτουν εν μέρει οι καταγγελίες ευαισθητοποιημένων πολιτών, των οικολογικών οργανώσεων και των MME». Ωστόσο το EKBY -ένα από τα τέσσερα υγροτοπικά ιδρύματα της Μεσογείου- δραστηριοποιείται, ευαισθητοποιώντας τους μαθητές της Κω για τους νησιωτικούς υγροτόπους, εκπαιδεύοντας στελέχη των Κέντρων πληροφόρησης και υποστηρίζοντας εμπράκτως τη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών όπως στο Βάι της Κρήτης, στο Αγιον Ορος, στο Νέστο, στις λίμνες Χειμαδίτιδα και Ζάζαρη.