Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ενδιαφέρονται να μαθαίνουν τις κινήσεις σας. Κατ’ αρχάς είναι οι διαφημιστές και οι ντίλερ προϊόντων. Σε περίπτωση ατυχήματος με αυτοκίνητο, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα επιδιώξουν να υπολογισθεί η ταχύτητα μεταξύ δύο σημείων. Εργοδότες θέλουν να ξέρουν ακριβώς τις κινήσεις των υπαλλήλων τους, για να δουν αν παραστράτησαν για καφέ ή αν τους πήρε ο ύπνος. H εταιρεία πληροφορικής που «έστησε» την υπηρεσία Find @ Seek διαφημίζει την ικανότητά της να παρακολουθεί την αποδοτικότητα των πωλητών, όπως και ολόκληρο στόλο οχημάτων! Ιδιωτικοί ντέτεκτιβ θα βρουν ακόμα μια ευκαιρία να χώσουν την αδιάκριτη μουσούδα τους στην ιδιωτική ζωή πολιτών. Αλλά και οι κρατικές υπηρεσίες (φανερές ή μυστικές) θα μπορούν να παρακολουθούν τις κινήσεις υπόπτων (και ανύποπτων)! Ο δημοσιολόγος – ερευνητής Επικοινωνίας Μάριος Νόττας προειδοποιεί: «Χωρίς να παραβλέπουμε τα οφέλη από τη «συναινετική» εφαρμογή αυτών των υπηρεσιών, οφείλουμε να είμαστε επιφυλακτικοί και φιλύποπτοι σχετικώς με τις τις δυνητικές και αυθαιρέτως επιβαλλόμενες προοπτικές τους. Οι λεγόμενες «μυστικές υπηρεσίες», αξιοποιώντας το σύνδρομο της 11ης Σεπτεμβρίου, έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στις τεχνολογίες επικοινωνίας για να καταγράφουν όχι απλώς τα «στοχευόμενα» άτομα, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Αυτό γίνεται συγκεντρώνοντας στοιχεία τα οποία θα αξιοποιηθούν και θα αναλυθούν στην περίπτωση που κάποιος «στοχοποιηθεί» στο μέλλον. Οποιος παρατηρήσει προσεκτικά τους «οιωνούς» (τις τρέχουσες πιέσεις για τη συγκέντρωση βιομετρικών στοιχείων, την «ανησυχία» των ασφαλιστικών εταιρειών που έχουν στο μάτι τις βάσεις δεδομένων Υγείας, τις πιέσεις στις ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες) καταλήγει με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι είτε με διαδικαστική «νομιμότητα» (βλ. εντολή εισαγγελέα) είτε διά καταχρηστικών μεθόδων, εφαρμογές όπως ο χωρομετρικός εντοπισμός διά κινητών θα αποτελέσουν δυστυχώς διαδεδομένη πρακτική στο κοντινό μέλλον».
Σύμφωνα με το νόμο 2774/1999, τα δεδομένα κίνησης και χρέωσης των συνδρομητών πρέπει να τηρούνται αποκλειστικά για τον σκοπό της χρέωσης των συνδρομητών και της επιδίωξης πληρωμής των λογαριασμών. Ο 2472/1997 θεσπίζει ότι η επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (και από τις τηλεπικονωνίες) επιτρέπεται σε ελάχιστες περιπτώσεις, μία απ’ αυτές είναι όταν είναι αναγκαία για την αναγνώριση, άσκηση ή υπεράσπιση δικαιώματος ενώπιον δικαστηρίου. Ποιος όμως μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ο Μεγάλος Αδελφός δεν έχει βρει ακόμα μία βάση δεδομένων για να μας παρακολουθεί;