Κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια υποθέσεις με καταπατήσεις δασικών εκτάσεων, με αυθαίρετες παραθαλάσσιες βίλες, με ξενοδοχεία χτισμένα πάνω στον αιγιαλό, όμως η καταπάτηση παραλιακής έκτασης με καρπούζια αποτελεί ομολογουμένως… καινούργιο φρούτο.
Στην παραλία Σχίνου, δίπλα στη μαγευτική Ζαχάρω του νομού Ηλείας, οι κάτοικοι της κοινότητας Μπισκινόκαμπου έχουν ξεσηκωθεί τελευταία κατηγορώντας έναν αρχιτέκτονα ότι καταπάτησε περίπου 45 στρέμματα της παραλίας φυτεύοντας καρπούζια. Ο αρχιτέκτονας – καλλιεργητής ισχυρίζεται ότι είναι νόμιμος κάτοχος έκτασης, όμως η κτηματική υπηρεσία του νομού έχει διαφορετική άποψη την οποία έχει εκφράσει εδώ και τρία χρόνια υποβάλλοντας μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ηλείας για καταπάτηση δημόσιας έκτασης από τον αρχιτέκτονα κ. Νικολάο Αλεξανδρόπουλο. Εντούτοις, τόσο η μηνυτήρια αναφορά της κτηματικής υπηρεσίας όσο και η μήνυση που έχουν καταθέσει οι κάτοικοι της περιοχής κατά του αρχιτέκτονα ακόμα δεν έχουν εκδικαστεί.
«Πρόκειται για καραμπινάτη καταπάτηση δημόσιας έκτασης», αναφέρει στην «Κ» ο προϊστάμενος της κτηματικής υπηρεσίας νομού Ηλείας κ. Νίκος Παπαβασιλείου. «Ο κ. Αλεξανδρόπουλος διεκδικεί έκταση 122 στρεμμάτων ερμηνεύοντας κατά το δοκούν τα παραχωρητήρια του υπουργείου Οικονομικών που αγόρασε από τους δικαιοπαρόχους και στα οποία αναγράφεται ότι το εμβαδόν της έκτασης είναι 12 στρέμματα». Στον αντίποδα, ο δικηγόρος του κ. Αλεξανδρόπουλου κ. Κώστας Τζαβάρας υποστηρίζει ότι τα όρια που αναγράφονται στα παραχωρητήρια του 1932 και 1933 δεν ανταποκρίνονται σε 12 στρέμματα, αλλά σε πολύ περισσότερα.
Πολυτελές ξενοδοχείο
Πώς γίνεται να έχεις το δικαίωμα να κάνεις το 12, 122; Οχι πάντως προσθέτοντας απλώς ένα ψηφίο.
Η υπόθεση έχει ενδιαφέρον, αν ληφθούν υπόψη οι ψίθυροι των κατοίκων της περιοχής ότι στο μέλλον δεν αποκλείεται στη θέση των καρπουζιών να ξεφυτρώσει κάποιο πολυτελέστατο ξενοδοχείο, όπως ορίζει η κρατούσα αντίληψη για την ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα. Οι καταγγελίες της κτηματικής υπηρεσίας και του προέδρου του Μπισκινόκαμπου μαρτυρούν ότι οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες επέδειξαν επιεικώς ανοχή απέναντι στις παράνομες πράξεις του ιδιοκτήτη.
Παραλείψεις υπηρεσιών
Ο κ. Αλεξανδρόπουλος, εκμεταλλευόμενος την καθυστέρηση που σημειώθηκε εξαιτίας της γραφειοκρατίας και παραλείψεων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών στον καθορισμό των ορίων αιγιαλού-παραλίας και παλαιού αιγιαλού και της εφαρμογής των παραχωρητηρίων στην παραλία Σχίνων, εμφανίστηκε να διεκδικεί 122 στρέμματα, όταν, όπως αναφέρεται στο συμβόλαιο αγοροπωλησίας, απέκτησε το 1993 από τους δικαιοπάροχους έκταση 12 στρεμμάτων έναντι τριάμισι εκατομμυρίων δραχμών. «Υπάρχει μια ύποπτη σιωπή των αρμοδίων υπηρεσιών. Η συγκεκριμένη παραλιακή έκταση είναι δημόσια και τα 12 στρέμματα ιδιοκτησίας Αλεξανδρόπουλου είναι οριοθετημένα με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών τον Δεκέμβριο του 2003», εξηγεί ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Μπισκινόκαμπου κ. Χαράλαμπος Σαντάρμης. «Οριοθετούμε και εξαιρούμε από τον παλαιό αιγιαλό την έκταση των δώδεκα στρεμμάτων, η οποία αναφέρεται στα με 252159/1932 και 252217/1933 παραχωρητήρια του υπουργείου Οικονομικών τα οποία είχαν εκδοθεί στο όνομα του Δημητρίου Θεοδωρόπουλου, απώτερου δικαιοπάροχου του Νικολάου Αλεξανδρόπουλου» (ΦΕΚ 1389 19/12/2003).
Το βασικό επιχείρημα της πλευράς Αλεξανδρόπουλου είναι ότι η έκταση που αγόρασε βάσει των ορίων που αναγράφονται στα παραχωρητήρια της δεκαετίας του ’30 είναι κατά πολύ μεγαλύτερη.
Τελικώς, πώς μετράμε μια έκταση, βάσει των ορίων ή βάσει του εμβαδού; «Οσον αφορά το ερώτημά σας, σας γνωρίζουμε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις λαμβάνεται υπόψη το αναγραφόμενο στα παραχωρητήρια εμβαδόν της έκτασης και όχι τα όρια που αναφέρονται και τα οποία μπορεί να προσδιορίζουν εμβαδόν έκτασης μεγαλύτερης απ’ ό,τι πραγματικά έχει παραχωρηθεί», είναι η απάντηση της Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών σε σχετικό ερώτημα της Κτηματικής Υπηρεσίας στις 31 Μαρτίου του 1994, λίγους μήνες αφότου είχαν εκδηλωθεί οι διεκδικήσεις του αρχιτέκτονα.
Η μικρή κοινωνία της Ζαχάρως κάνει λόγο για πιθανή κάλυψη του αρχιτέκτονα από τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες. «Ολοι δουλεύουν για τον Αλεξανδρόπουλο» μας έλεγαν χαρακτηριστικά οι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι μάλιστα έχουν εκδώσει και σχετικό ψήφισμα διαμαρτυρίας.
Το υπουργείο Οικονομικών
Ισως δεν έχουν άδικο, αν ληφθεί υπόψη η στάση που κράτησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών το 2001, όταν η διένεξη Δημοσίου-Αλεξανδρόπουλου βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Ειδικότερα, η διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών στις 31 Οκτωβρίου του 2001 με εσωτερικό έγγραφό της, ζητεί από την κτηματική υπηρεσία του νομού Ηλείας «να μην προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια πριν ολοκληρωθούν οι πιο πάνω διαδικασίες (καθορισμός ορίων αιγιαλού-παραλίας και παλαιού αιγιαλού) και ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων αυτών».
Παρότι η υπόθεση φαίνεται ξεκάθαρη, παρότι μέχρι πρότινος οι κάτοικοι της περιοχής πραγματοποιούσαν σχεδόν κάθε μέρα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις καλλιέργειες του αρχιτέκτονα, η τοπική αυτοδιοίκηση συνεχίζει να σιωπά, η δικαιοσύνη ακόμα να αποφανθεί, ενώ η κτηματική υπηρεσία δεν μπορεί για τυπικούς λόγους ακόμα να εκτελέσει τα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής που έχει εκδώσει για την καταπάτηση δημόσιας έκτασης.
Τι διαπίστωσε η Κτηματική Υπηρεσία
Η Κτηματική Υπηρεσία, ύστερα από αλλεπάλληλες αυτοψίες που διενήργησε από τον Νοέμβριο του 2000 μέχρι και πριν από έναν μήνα, έχει διαπιστώσει ότι πριν από τις καλλιέργειες προηγήθηκε σειρά διακατοχικών πράξεων από τον κ. Αλεξανδρόπουλο.
– Διάνοιξη τάφρων κατά μήκους του χωματόδρομου που οδηγεί στη θάλασσα.
– Διάστρωση τμήματος από τη δημόσια έκταση και διαμόρφωση με αδρανή υλικά (χαλίκια, κροκάλα).
– Διάστρωση των αμμολόφων και κοπή της θαμνώδους έκτασης. Οι κάτοικοι λένε ότι κόπηκαν και κέδροι.
– Ενοικίαση δέκα στρεμμάτων για καλλιέργεια καρπουζιών.