Μικροί τροπικοί παράδεισοι στον Ειρηνικό, στην Καραϊβική ή στην Αφρική. Χώρες αποτελούμενες από ένα, δύο ή δεκάδες νησάκια, που φευγαλέα ίσως κέρδισαν το βλέμμα μας σε κάποιο ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ ή στις σελίδες ενός περιοδικού. Στον κατάλογο των 202 κρατών που θα συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας περιλαμβάνονται δεκάδες εξωτικά ονόματα, κατά κανόνα άγνωστα στην πλειονότητα των Ελλήνων. Πρόκειται όμως για κράτη που συχνά έχουν μακρά αθλητική συμμετοχή στους Ολυμπιακούς, ακόμα κι αν οι εθνικές τους αποστολές δεν ξεπερνούν τα δέκα άτομα. Αφορμή, λοιπόν, για μερικά προολυμπιακά… μαθήματα γεωγραφίας.
Β ΩΚΕΑΝΙΑ Ανάμεσα στη Χαβάη και στη Νέα Ζηλανδία βρίσκονται δύο μεγάλα εξωτικά νησιά, το Σαβάι και το Ουπόλου, που συνιστούν τη Σαμόα (Samoa). Ενας ηφαιστειογενής τόπος με καταπληκτικές παραλίες, που ζει κυρίως από τον τουρισμό, την αλιεία και τη γεωργία. Ιδιότυπο είναι το σύστημα διακυβέρνησης: «Οι ντόπιοι ζουν σε μικρές κλειστές κοινότητες, περίπου σαν χωριά, και εκλέγουν τον αρχηγό τους. Οι αρχηγοί των κοινοτήτων εκλέγουν τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, ενώ η θητεία του πρόεδρου του κράτους είναι ισόβια», λέει στην «K» ο επίτιμος πρόξενος της Σαμόα στην Ελλάδα κ. Μωυσής Μαγρίζος. «O τρόπος ζωής είναι εντελώς διαφορετικός. Ουσιαστικά δεν υπάρχει αστυνομία, καθώς δεν υπάρχει έγκλημα, αλλά ούτε και στρατός. Εξω από την πρωτεύουσα δεν βλέπεις πουθενά μπετόν. Ολοι αγαπούν πολύ την παράδοση και… το ράγκμπι, στο οποίο έχουν μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο».
Παραδόσεις
Ενα σύμπλεγμα 82 νησιών και νησίδων στον Ειρηνικό Ωκεανό, βορειοδυτικά της Αυστραλίας, αποτελούν το Βανουάτου (Vanuatu). Οπως όλοι οι μικροί εξωτικοί παράδεισοι της περιοχής, έγινε επανειλημμένα στόχος κατακτήσεων ιδίως των Βρετανών και των Γάλλων, που μόλις πρόσφατα (το 1980) συναίνεσαν στην πλήρη ανεξαρτητοποίηση της χώρας. Οι περίπου 200.000 κάτοικοι είναι λάτρεις των παραδόσεων: παρά τους αιώνες αποικιοκρατίας, τα παλαιά κοινωνικά και θρησκευτικά ήθη και έθιμα παραμένουν πολύ δημοφιλή. Τα παρθένα νησιά, οι υπέροχες παραλίες, η άγρια Φύση, ο πλούσιος βυθός και οι ζεστοί και φιλόξενοι… Βανουατιανοί είναι τα ισχυρά χαρτιά της ανερχόμενης τουριστικής βιομηχανίας.
– AMEPIKH «Χαμηλών τόνων» χαρακτηρίζουν οι διεθνείς ταξιδιωτικοί οδηγοί τα νησάκια Αγιος Χριστόφορος και Νέβις (St Kitts & Nevis), που βρίσκονται στην καρδιά της Καραϊβικής. Εχουν έκταση 104 τετραγωνικών χιλιομέτρων και 40.700 κατοίκους, κυρίως αφρικανικής καταγωγής. Πρόκειται για ένα από τα λίγα κράτη της περιοχής που βασίζει ακόμα την οικονομία του στη γεωργία και όχι στον τουρισμό. Βρετανική αποικία από κοινού με την Anguilla, κέρδισαν μερική ανεξαρτησία το 1967 (λίγο αργότερα η Anguilla προτίμησε να επανενταχθεί στην Κοινοπολιτεία) και πλήρη το 1983. Τα δύο νησάκια δεν φημίζονται για τις παραλίες τους, αλλά για τη συχνά ανέγγιχτη Φύση στο εσωτερικό τους. Καλύτερη στιγμή τους, το ετήσιο Καρναβάλι (από τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 2 Ιανουαρίου). H πολιτική κατάσταση είναι γενικά ομαλή, ωστόσο τα τελευταία χρόνια αυξάνονται στο νησί Nevis οι κινήσεις υπέρ της ανεξαρτητοποίησής του.
Σύνθημα
«Μια παραλία για κάθε ημέρα του χρόνου». Με αυτό το σύνθημα διαφημίζει εαυτόν το σύμπλεγμα νησιών Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (Antigua & Barbuda). Οι 365 παραλίες της με την κατάλευκη άμμο προστατεύονται από υπέροχους κοραλλιογενείς υφάλους και συγκεντρώνουν χιλιάδες τουρίστες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Τα δύο τροπικά νησάκια της Καραϊβικής έχουν έκταση 440 τ. χλμ. και 66.400 κατοίκους. Το κράτος, που ανεξαρτητοποιήθηκε πλήρως από τη Βρετανία το 1981 δοκιμάστηκε σκληρά το 1995 από τον τυφώνα Λούις, που προκάλεσε σημαντικές ζημιές στο 75% των κτιρίων.
Μαγεία
Τροπικά δάση, καταρράκτες, λίμνες, θερμές πηγές και περισσότερα από διακόσια ποτάμια συνθέτουν το μαγευτικό σκηνικό του νησιού της Ντομίνικα (προσοχή! Οχι της Δομινικανής Δημοκρατίας, που βρίσκεται βορειότερα, δίπλα στην Αϊτή). Εδώ κατοικούν και οι τελευταίοι αυτόχθονες Ινδιάνοι της Καραϊβικής (2% του πληθυσμού της Dominica), ενώ στο νησί εξελέγη και η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της περιοχής. Στα 290 τ. χλμ της κατοικούν περίπου 72.000 άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και την καλλιέργεια μπανάνας και καρύδας. Απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1978.
– ΑΦΡΙΚΗ Τρία μεγάλα νησιά και πολλά μικρότερα συνιστούν το νησιωτικό σύμπλεγμα Κομόρες (Comoros), ανάμεσα στη Μαγαδασκάρη και στη Μοζαμβίκη, στον Ινδικό Ωκεανό. Μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, η οποία όμως είναι η μεγαλύτερη παραγωγός του ιλάνγκ-ιλάνγκ, ενός ελαίου που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. O πληθυσμός της αγγίζει τις 620.000 και η έκταση τα 2.300 τ. χλμ. Αφρικανοί, Αραβες, Πολυνήσιοι, Πέρσες, Γάλλοι, Ινδοί και Ολλανδοί άφησαν τα ίχνη τους στην ιστορία και στον πολιτισμό των νησιών. Παρά τις φυσικές τους ομορφιές, ο τουρισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Οι περισσότεροι διεθνείς ταξιδιωτικοί οδηγοί χαρακτηρίζουν τις Κομόρες «πολιτικά ασταθείς» και η αλήθεια είναι ότι από το 1975, που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από τη Γαλλία, τα νησιά έχουν γνωρίσει 19 πραξικοπήματα ή απόπειρες ανατροπής του πολιτεύματος…