Σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε παραβατική συμπεριφορά, μπορεί να προκαλέσει το άγχος των γονέων. Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί γιατροί, οι γονείς με υπερβάλλον άγχος ασκούν συνήθως έντονη κριτική στα παιδιά τους, δεν τα ενθαρρύνουν στις ασχολίες τους και τα παιδιά στις περισσότερες περιπτώσεις αισθάνονται ότι δεν έχουν πού να «ακουμπήσουν» τα προβλήματα που τους απασχολούν. Το αποτέλεσμα είναι να αποκόπτονται από το κοινωνικό και σχολικό τους περιβάλλον και να εμφανίζουν διαταραχές συμπεριφοράς που εάν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως θα τα ακολουθούν στην ενήλικη ζωή τους.
Αυτό τόνισαν χθες ο αναπληρωτής καθηγητής Παιδοψυχιατρικής και διευθυντής της Πανεπιστημιακής Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία, κ. Ιωάννης Τσιάντης και η πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος κ. Ευγενία Σουμάκη, με αφορμή το Ευρωπαϊκό Συνέδριο με θέμα «Οι επιπτώσεις της ψυχικής διαταραχής των γονέων στα παιδιά» που ξεκινάει αύριο και θα ολοκληρωθεί την ερχόμενη Κυριακή στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον κ. Τσιάντη, το 60% των ατόμων με μείζονες ψυχικές διαταραχές είναι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, ενώ ένα στα τρία παιδιά που μεγαλώνει με γονείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας εμφανίζει διαταραχές συμπεριφοράς. Τα παιδιά αυτά συχνά χαρακτηρίζονται από τους τρίτους ως τεμπέλικα και απροσάρμοστα, καθώς «κλείνονται» στον εαυτό τους και δεν αναφέρουν σε κανένα το ενδοοικογενειακό τους πρόβλημα. Ενδεχομένως να εμφανίσουν επιθετική συμπεριφορά και χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο, ενώ στις περιπτώσεις που ο γονέας χρειαστεί νοσηλεία σε κάποιο ψυχιατρικό νοσοκομείο δεν αποκλείεται να εκδηλώσουν και κατάθλιψη.
Οι ψυχικές διαταραχές των γονιών μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα και τη σωματική κακοποίηση των παιδιών. Οπως κατέδειξε μελέτη που διενεργήθηκε από την Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία, σε σημαντικό ποσοστό που ξεπερνούσε το 50% των περιστατικών σωματικής κακοποίησης παιδιών και εφήβων ηλικίας έως 14 ετών που εξετάσθηκαν κατά τα έτη 2000-2004, διαπιστώθηκε ψυχική διαταραχή στον γονέα-θύτη. O κ. Τσιάντης διευκρίνισε ότι οι γονείς που κακοποιούν τα παιδιά τους στη μεγάλη πλειονότητα δεν πάσχουν από κάποια σοβαρή ψυχική διαταραχή (μείζονα κατάθλιψη-σχιζοφρένεια), αλλά πρόκειται συνήθως για άτομα συναισθηματικά ανώριμα που βιώνουν μεγάλο άγχος και δεν έχουν υποστηρικτικά συστήματα στο κοινωνικό τους περίγυρο και την οικογένεια.
Ο κ. Τσιάντης και η κ. Σουμάκη καταλήγοντας τόνισαν την ανάγκη οργάνωσης των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρέχουν υποστήριξη στις οικογένειες όπου οι γονείς εμφανίζουν ψυχική νόσο και κυρίως στα ανήλικα μέλη των οικογενειών αυτών.