«Υπάρχουν Ελληνες που διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με τους αλλοδαπούς. Οσοι δεν έχουν καμία επαφή, ενδεχομένως να έχουν στο μυαλό τους μια φαντασιακή αντίληψη για τον Αλβανό κλέφτη ή τον Ρουμάνο διαρρήκτη», υποστηρίζει στην «K» ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, κ. Νικήτας Πατινιώτης και εξηγεί:
«Πιστεύω ότι οποιαδήποτε διάχυτη ρατσιστική αντίληψη οφείλεται στις εμπειρίες των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’90, όταν άνοιξαν τα σύνορα και εισήλθαν στη χώρα μας κυρίως Αλβανοί, οι οποίοι μόλις είχαν αποφυλακιστεί. Για περίπου 4 – 5 χρόνια είχαν έντονη εγκληματική δράση και γι’ αυτό το λόγο αρκετοί Ελληνες ήταν «κουμπωμένοι» με την παρουσία τους στη χώρα μας. Εν συνεχεία ήρθαν ως φθηνά εργατικά χέρια, καθώς στην πατρίδα τους οι όποιες αμοιβές ήταν από μηδαμινές μέχρι πενιχρές. Ορισμένοι Ελληνες εργοδότες είτε τους εκμεταλλεύθηκαν είτε δεν τους πλήρωναν και έπειτα τους κατέδωσαν στην αστυνομία, οπότε και απελάθηκαν. Κάποιοι ξαναγύρισαν στην Ελλάδα με σκοπό να εκδικηθούν διαπράττοντας ακόμα και εγκλήματα ζωής».
Αυθαίρετη λειτουργία
«Επιπλέον, συνέτεινε αρνητικά και το γεγονός ότι δεν υπήρχε μια διατυπωμένη μεταναστευτική πολιτική και το θέμα της διαχείρισης των αλλοδαπών ήταν στη δικαιοδοσία των τοπικών αρχών και κυρίως των αστυνομικών διευθυντών, οι οποίοι ενίοτε λειτουργούσαν αυθαίρετα. Ευτυχώς, το καθεστώς αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια, οι μετανάστες πήραν πράσινη κάρτα και εργάζονται νόμιμα, ενώ αρκετοί εξ αυτών έχουν ανοίξει επιχειρήσεις στον τομέα του φαγητού και της διασκέδασης. Εν κατακλείδι, θα έλεγα ότι περισσότερο ρατσιστές είναι εκείνοι που δεν έρχονται σε επαφή με τους αλλοδαπούς και όσοι θεωρούν ότι απειλούνται από τους ξένους, επειδή «χάνουν τις δουλειές τους» (κυρίως χειρωνακτικές εργασίες). Επομένως, στην ουσία όσοι εκδηλώνουν ρατσιστικές διαθέσεις εκφράζονται αρνητικά όχι απέναντι στον ξένο αλλά απέναντι στον ανταγωνιστή. Γι’ αυτό και ίσως θα πρέπει να προβληματιστούμε πάνω στην έννοια «ρατσισμός», ώστε να της δώσουμε ένα σαφέστερο περιεχόμενο».