«Η Ρωσική Εκκλησία είναι η εκκλησία της απλότητας», λέει ο πατέρας Γεώργιος Σκουτέλης, που μαζί με τον πατέρα Τιμόθεο Σακκά ιερουργούν στη ρωσική εκκλησία της οδού Φιλελλήνων, μια από τις παλαιότερες εκκλησίες της Αθήνας. Κτίστηκε στα μέσα του 11ου αι., ενώ το 1847 ζητήθηκε και παραχωρήθηκε στη ρωσική κυβέρνηση. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, πέρασε από την Εκκλησία της Ρωσίας στα χέρια της Εκκλησίας της Ελλάδας και σήμερα λειτουργεί ως παρεκκλήσι της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Στην εκκλησία αυτή, που ιερουργεί στα ρωσικά, προστρέχουν, κι όχι μόνο το Πάσχα, αλλά και όλη τη Σαρακοστή, κάθε βδομάδα, Ρώσοι, Ουκρανοί, Λευκορώσοι, Μολδαβοί, Ελληνες από την πρώην Σοβιετική Ενωση. «Μέσα στην απλότητα υπάρχει η αμεσότητα», σημειώνει ο πατέρας Σκουτέλης. «Ο ποιμήν εδώ έχει άμεση σχέση με το ποίμνιο. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι ευάλωτοι και εμείς προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε με κάθε τρόπο. Πρώτο τους μέλημα είναι η επιβίωση και εκεί μπορεί να γίνουν κάποτε λάθη. Τους τονίζουμε συνέχεια ότι στα ξένα πρέπει να είναι ενωμένοι και όχι χωρισμένοι εξαιτίας των διαφορετικών εθνικοτήτων τους. Κάποιες φορές νιώθω ότι είμαστε οι ιεραπόστολοι της οδού Φιλελλήνων».
Η Σαρακοστή είναι ευκαιρία για εξομολόγηση. Τη Μ. Εβδομάδα οι γυναίκες φορούν σκούρα ρούχα. Τη Μ. Πέμπτη βάφουν τα κόκκινα αυγά και ετοιμάζουν το πασχαλινό ψωμί που γίνεται με μαχλέπι και μοιάζει με τσουρέκι. Το βράδυ του Μ. Σαββάτου οι ιερείς λιτανεύουν τρεις φορές την εικόνα της Αναστάσεως μέχρι τις 12 το βράδυ, οπότε γίνεται η Ανάσταση. Στη συνέχεια ευλογούν τα πασχαλινά καλάθια, διαβάζεται η ειδική ευχή του Ευαγγελίου και οι πιστοί ραντίζονται από τον ιερέα με αγιασμό. Η Εκκλησία έχει το δικό της καλάθι με αυγά, από το οποίο προσφέρει σε κάθε πιστό ένα, καθώς το αυγό συμβολίζει την αρχή της ζωής. Την ημέρα του Πάσχα οι εικόνες της εκκλησίας στολίζονται με όμορφα υφάσματα – υπόμνηση της χαράς που ακολουθεί την Ανάσταση.
Σε περίπου 20.000 εκτιμάται ο αριθμός των Ρώσων στη χώρα μας και ανάλογος είναι αυτός των Ουκρανών. Το 40% των Ρώσων και το 80% των Ουκρανών μεταναστών είναι γυναίκες που κυρίως εργάζονται στα σπίτια. Αν και οι δύο λαοί διαφέρουν πολύ ως ψυχοσύνθεση, τα πασχαλινά έθιμα είναι κοινά. Πλέον χαρακτηριστικό, το πασχαλινό καλάθι. Περιγράφει σχετικά η Μαρία Λακότσκα από την ουκρανική κοινότητα «Η Γη του Πελαργού»: «Στο καλάθι βάζουμε πασχαλινό ψωμί, ένα κομμάτι σκόρδο για δύναμη, βούτυρο και αλάτι για το καλό, κόκκινα αυγά, λουκάνικο, τυρί μυζήθρα και ζαμπόν που στα χωριά κάθε νοικοκυρά φτιάχνει μόνη της. Σκεπάζουμε το καλάθι με πασχαλινό πετσετάκι που συνήθως έχουμε κεντήσει μόνες μας. Αφού το ευλογήσει ο ιερέας και γυρίσουμε σπίτι, τρώμε πρώτα ό,τι περιέχει το καλάθι. Το δείπνο αποτελείται από ψητό χοιρινό και σαλάτες που φτιάχνουμε μόνες μας – συνήθως σαλάτα από παντζάρια. Η γιορτή του Πάσχα διαρκεί τρεις ημέρες, από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι την Τρίτη. Τις ημέρες εκείνες άνδρες και γυναίκες δεν κάνουν καμία δουλειά. Για μια εβδομάδα, μέχρι την Κυριακή του Θωμά, οι νέοι βγαίνουν κάθε βράδυ για να διασκεδάσουν».