Λαθρομετανάστες κρατούνται μέσα σε κοντέινερ στη Χίο τον Απρίλιο του 2005. Η εικόνα κάνει τον γύρο του κόσμου. Ομάδα 140 ανθρώπων που ναυάγησαν στην Κρήτη τον περασμένο Οκτώβριο απελαύνεται στην Αίγυπτο χωρίς να τους δοθεί πρόσβαση σε προσφυγική προστασία και νομική βοήθεια.
Την ουσιαστική άρνηση της Ελλάδας να δημιουργήσει ένα πλαίσιο προστασίας βάσει των υποχρεώσεών της, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, επισημαίνει στην ετήσια έκθεσή της η Διεθνής Αμνηστία. Το ποσοστό χορήγησης ασύλου παραμένει ένα από τα χαμηλότερα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς αγγίζει μόλις το 0,3%. Σύμφωνα με την έκθεση, σε αρκετές περιπτώσεις αλλοδαποί, που έφθασαν στη χώρα μας αναζητώντας άσυλο, εκδιώχθηκαν διά της βίας και επαναπροωθήθηκαν. Σε συναντήσεις της ανθρωπιστικής οργάνωσης με κυβερνητικούς αξιωματούχους δηλώθηκε ότι οι πρακτικές αυτού του είδους θα σταματούσαν, στη συνέχεια όμως προέκυψαν νέα περιστατικά.
Επίσης, καταγράφηκαν αυθαίρετες κρατήσεις ασυνόδευτων ανηλίκων, συχνά σε άθλιες συνθήκες, οι οποίες ισοδυναμούσαν με σκληρή και ταπεινωτική μεταχείριση, υπογραμμίζεται στην έκθεση. Η Διεθνής Αμνηστία κάνει λόγο και για αστυνομική κακομεταχείριση, αναφερόμενη κυρίως στην υπόθεση των αθίγγανων Μπέκου και Κουτρόπουλου, οι οποίοι είχαν συλληφθεί το 1998 και ξυλοκοπήθηκαν άγρια στο αστυνομικό τμήμα Μεσολογγίου, όπως κατήγγειλαν. Τελικά, στις 13 Δεκεμβρίου 2005, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα είχε παραβιάσει διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Οι εν λόγω αστυνομικοί απαλλάχθηκαν από την κατηγορία της κακομεταχείρισης τόσο από την εσωτερική ΕΔΕ (Ενορκη Διοικητική Εξέταση) που διατάχθηκε όσο και κατά τη δίκη που ακολούθησε. Στις 5 Ιουνίου 2005, ο αστυνομικός που κατηγορούνταν για τον θανάσιμο τραυματισμό του 18χρονου Αλβανού Βουλνέτ Μπίτιτσι κρίθηκε ένοχος ανθρωποκτονίας και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δύο ετών με τρίμηνη αναστολή.
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, οικογένειες Ρομά εξακολούθησαν να βρίσκονται στο στόχαστρο για εξώσεις και κατεδαφίσεις των κατοικιών τους με τρόπους που αντιβαίνουν στα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο θέμα των αντιρρησιών συνείδησης. Τον περασμένο Νοέμβριο η Βουλή ενέκρινε τροποποιημένο νόμο για τη στρατιωτική θητεία, ο οποίος επέτρεπε σε όσους είχαν εκπέσει της ιδιότητας του αντιρρησία να υποβάλουν εκ νέου αίτηση, ωστόσο, η διάρκεια της εναλλακτικής πολιτικής θητείας συνέχισε να είναι τιμωρητική.
Τέλος, η έκθεση αναφέρεται στη βία κατά των γυναικών και ιδιαίτερα στο σχέδιο νόμου για την ενδοοικογενειακή βία, το οποίο παρουσίασε η κυβέρνηση τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Διεθνής Αμνηστία τονίζει ότι ο συγκεκριμένος νόμος παρέλειπε να διαθέσει χρηματοδότηση για δραστηριότητες που στοχεύουν στην καταπολέμηση και την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας.