Οπως κάθε χρόνο ανελλιπώς τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, έτσι και φέτος έλαβε χώρα -αυτή τη φορά στη Γερμανία- το μεγάλο αντάμωμα των Ελλήνων Ποντίων της Ευρώπης. Αυτή η ισχρή φλόγα που ανάβει στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου και γύρω της συγκεντρώνονται παιδιά και έφηβοι που αντιστέκονται στον ομογενοποιημένο πολιτισμό της παγκοσμιοποίησης, όχι μόνο δεν πρόκειται να σβήσει, αλλά χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει και θεριεύει.
Φέτος το ραντεβού δόθηκε στο Πέπλιγκεν, μια μικρή βιομηχανική κομώπολη έξω από τη Στουτγάρδη. Περισσότερα από 1.200 παιδιά χόρεψαν ομάλ και σέρα, με λεβεντιά και πείσμα, ντυμένα με ζίπκιες και πασλύκια, υπό τους ήχους του κεμετζέ. Παρά τον άσχημο καιρό -έβρεχε ασταμάτητα- τα πούλμαν από κάθε γωνιά της Ευρώπης έφτασαν στην ώρα τους. Από τη Στοκχόλμη, τις Βρυξέλλες, την Ελβετία και 34 πόλεις της Γερμανίας τα παιδιά έδωσαν την ψυχή τους σκορπίζοντας τη συγκίνηση σε όλους.
Επιστροφή στις ρίζες
«Ας είστε ευλογημένα που κρατάτε τον λόγο και το τραγούδι μας», είπε ο κ. Γιώργος Αμαραντίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη, κηρύσσοντας την έναρξη του φεστιβάλ.
«Ζούμε και αναβιώνουμε ένα όραμα» είπε ο επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Χρήστος Γαλανίδης, ένας σιωπηλός πλην γενναιόδωρος θιασώτης της προσπάθειας αυτής. «Με αυτό το φεστιβάλ κάθε χρόνο επιστρέφουμε στις ρίζες μας, εκεί στον Πόντο, όπου κάθε πόρτα έχει ένα όνομα και κάθε εκκλησία έχει ζωγραφισμένο έναν άγιο με άγρια μάτια και σχινένια μαλλιά». «Ο Πόντος θα ζήσει μέσα από τα τραγούδια και τους χορούς του, μέσα από τη γλώσσα και τις μνήμες του» είπε τέλος ο κ. Γιώργος Παρχαρίδης, πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας και καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ακούραστος και πεισματάρης πρωτεργάτης του Πρώτου Παγκόσμιου Παμποντιακού Συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα τον Ιούλιο. Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε το 25ο συναπάντημα των Ποντίων και η γιορτή κράτησε μέχρι το πρωί, με τους λυράρηδες και τους νταουτζήδες να προτρέπουν τους πάντες για έναν ακόμη χορό…