Αναγκαία η συναίνεση της κοινωνίας

Αναγκαία η συναίνεση της κοινωνίας

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H χώρα με τη μακροβιότερη παράδοση στην εξορυκτική δραστηριότητα, δεν έχει καταφέρει να αποδείξει στην πράξη τη συμβατότητα αυτής της δραστηριότητας με το περιβάλλον. Από τη μια η χαώδης και γραφειοκρατική νομοθεσία και από την άλλη η ανεύθυνη σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις πρακτική των μεταλλευτικών επιχειρήσεων, έχουν δημιουργήσει το χειρότερο έδαφος για την εκμετάλλευση των πλούσιων εγχώριων κοιτασμάτων και την προσέλκυση επενδύσεων. Το μεγάλο στοίχημα για το υπουργείο Ανάπτυξης είναι, κατά πόσον το νέο πλαίσιο για την έρευνα και την εκμετάλλευση λατομείων, που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση με τη μορφή προσχεδίου, θα καταφέρει να συγκεράσει την ανάπτυξη της εξορυκτικής – μεταλλευτικής βιομηχανίας που αποτελεί και έναν από τους κατ’ εξοχήν εξαγωγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας με την προστασία του περιβάλλοντος. Για μία αδειοδότηση με το υφιστάμενο πλαίσιο, χρειάζονται περί τις 80 εγκρίσεις και απαιτούνται περίπου τέσσερα χρόνια. Το καθεστώς αυτό είναι και η γενεσιουργός αιτία της πληθώρας παράνομων επιχειρήσεων στον κλάδο. H απλοποίηση των διαδικασιών θα δώσει διέξοδο, ενώ η υπό όρους νομιμοποίηση των επιχειρήσεων είναι ζητούμενο του νέου πλαισίου.

Η εξορυκτική δραστηριότητα διακατέχεται από έναν απαράβατο κανόνα, που αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις και την «αχίλλειο πτέρνα της». H εξόρυξη πρέπει να γίνεται εκεί όπου η Φύση τοποθέτησε το κοίτασμα. Ως εκ τούτου, η αποδοχή από την τοπική κοινωνία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη του κλάδου. Τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού στα μεταλλεία Κασσάνδρας, παραμένουν αναξιοποίητα, λόγω των τοπικών αντιδράσεων παρ’ ότι κατάφεραν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας, η οποία τελικά τράπηκε σε φυγή.

Το προσχέδιο του υπουργείο Ανάπτυξης δείχνει να έχει κατανοήσει την ανάγκη αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας και προσέλκυσης επενδύσεων. Με μία μονομέρεια, ωστόσο, που κινδυνεύει να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη «δαιμονοποίηση» του κλάδου. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων για την έκδοση αδειών, για παράδειγμα, από τις Νομαρχίες στην Περιφέρεια, είναι ρύθμιση που μάλλον θα προσθέσει προβλήματα παρά θα επιλύσει. Οι σχετικές ρυθμίσεις θα έπρεπε να συνηγορούν υπέρ της συναίνεσης της τοπικής κοινωνίας. H προσπάθεια προσπέλασής της είναι αδιέξοδη, όταν έχει αποδειχθεί ότι αρκεί ακόμη και ένας κάτοικος να προσφύγει στο ΣτΕ για να μπει φρένο σε μια επένδυση.

Οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι ένας δυναμικός εξαγωγικός κλάδος, που απασχολεί άμεσα πλέον των 9.000 εργαζομένων και έμμεσα 4.000 εργαζομένους. Συνεισφέρει σημαντικά στη συγκράτηση του πληθυσμού στην περιφέρεια και στην οικονομική της ανάπτυξη. Είναι γνωστό ότι περιοχές της χώρας συνέδεσαν την οικονομική τους ανάπτυξη με την ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας (Μανταμοχώρια στη Χαλκιδική, Μαντούδι στην Εύβοια κ.ά.) και οδηγήθηκαν σε οικονομικό μαρασμό με την παύση της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή